Μόνο ένας Αχιλλέας Μπέος θα είχε το θράσος να δημοσιεύσει προεκλογικό βίντεο, κουστουμαρισμένος μέσα στο γραφείο του, λίγες μέρες αφότου ο Βόλος βούλιαξε για δεύτερη φορά στο νερό και τη λάσπη και με σχεδόν όλη τη Θεσσαλία να έχει υποστεί ανυπολόγιστες καταστροφές μετά τις πλημμύρες που επέφερε η κακοκαιρία Daniel.
Μόνο ένας Αχιλλέας Μπέος θα είχε το θράσος να υποστηρίζει μέσα σε αυτό το προεκλογικό βίντεο ότι ο βουλιαγμένος και κατεστραμμένος Βόλος αποτελεί «πόλη-πρότυπο για την Ελλάδα». Πάλι καλά που δεν είχε τόσο θράσος ώστε να δηλώσει χαιρέκακα ότι ο Βόλος έγινε Ευρώπη, και μάλιστα, Βενετία.
Μόνο ένας Αχιλλέας Μπέος θα καλούσε τους πολίτες της περιοχής που έπνιξε μέσα στα βρωμόνερα να τον ψηφίσουν ώστε να μην επιστρέψει ο Βόλος «στη μιζέρια, την αβεβαιότητα και το τέλμα», λες και τώρα οι Βολιώτες είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν τους χορούς και τα πανηγύρια πάνω στις φουσκωτές βάρκες που τους διασώζουν ή τους φέρνουν τρόφιμα και εμφιαλωμένο νερό. Και αυτό γιατί το τρεχούμενο νερό, εκτός του ότι κόβεται συνέχεια από τις βρύσες, δεν είναι και πόσιμο, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες.
Και φυσικά, μόνο ένας πολιτικός σαν τον Αχιλλέα Μπέο, με το ασύλληπτο θράσος να αποκαλεί όσους πολίτες του ασκούν κριτική «φλώρους», όπως τον Αλκίνοο Ιωαννίδη που μέσα στον πανικό της δεύτερης πλημμύρας, τον έψαχνε να έρθει να ξελασπώσει τον Βόλο, με την έμφυτη χυδαιότητα να πλακώνει στο ξύλο τους πλημμυροπαθείς που τον βρίζουν μέσα στην απελπισία τους και μετά να απολογούνται και όλας κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες για να τονώσουν το ηθικό ανάστημα του δημάρχου που είναι «σωστός άντρας» και όχι «λουλού», όπως ο ίδιος δήλωσε.
Ε, ναι, λοιπόν, αυτός ο Αχιλλέας Μπέος, που πριν καμιά δεκαριά χρόνια είχε καταδικαστεί και φυλακιστεί για στημένα ποδοσφαιρικά παιχνίδια, που έχει μετατρέψει τον Βόλο σε αρένα της επικράτειάς του, που ήταν έτοιμος να στολίσει για τα Χριστούγεννα ενώ ακόμα η μισή πόλη είναι μέσα στα λασπόνερα, αυτός ο Αχιλλέας Μπέος διεκδικεί την ψήφο των πολιτών αυτή την Κυριακή, για να κάνει ακριβώς τα αντίθετα από τα οποία αναγγέλλει με παρρησία στο προεκλογικό του σποτ.
Ένας Αχιλλέας Μπέος που εμφανίζεται σα να δρα μόνος του, σαν να μην έχει πλάτες απο κανέναν, ενώ έχει πλάτη ολόκληρο το σύστημα, ειδάλλως δεν θα εμφανιζόταν με τόσο περίσσιο θράσος.
Με παρέμβασή του στα κοινωνικά δίκτυα ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης ζήτησε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να άρει την υποστήριξή του στον δήμαρχο Βόλου.
Η απάντηση της Νέας Δημοκρατίας προς τον Κασσελάκη ήταν διπλωματική και άκρως υποκριτική: Προφανώς, γνωρίζει ή τουλάχιστον θα έπρεπε να γνωρίζει πως οι υποψηφιότητες τις οποίες ανακοίνωσε ότι στηρίζει η Νέα Δημοκρατία αφορούν τις περιφέρειες καθώς και τους 3 μεγάλους δήμους της χώρας και σε αυτές φυσικά δεν συμπεριλαμβάνεται ο κ. Μπέος. Επομένως, ποια υποστήριξη να άρουμε;
Βέβαια, ακόμα και οι πέτρες γνωρίζουν ότι ο Αχιλλέας Μπέος στηρίζεται κατά κόρον από τη Νέα Δημοκρατία εδώ και χρόνια, όχι μόνο από τα τοπικά «γαλάζια» στελέχη αλλά και από τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, από τη στιγμή που ο Μπέος προτάθηκε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό να αναλάβει «το γενικό συντονισμό για την αποκατάσταση των ζημιών από τη δεύτερη αλλεπάλληλη θεομηνία, πλην των παρεμβάσεων σε χειμάρρους και ποτάμια που είναι αρμοδιότητα της Περιφέρειας, και την επαναφορά της πόλης στην κανονικότητα» καθώς «έχει πληρέστερη άποψη και γνώση της πόλης και των προβλημάτων της».
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η υποκρισία της Νέας Δημοκρατίας ή ο τραμπουκισμός του ίδιου του Αχιλλέα Μπέου.
Η Νέα Δημοκρατία έχει βρει την κότα με τα χρυσά αυγά στο πρόσωπο του Μπέου, που αφενός τον αιμοδοτεί με ψηφοφόρους της, αφετέρου δεν χρειάζεται να τον στηρίξει ολοφάνερα για να μη φορτωθεί εξολοκλήρου τις πράξεις του Δημάρχου και των μπράβων του.
Ο Μπέος θεωρητικά ψηφίζεται από τους πολίτες ακριβώς επειδή είναι αυτό που είναι, ένας αθλητικός παράγοντας με σκοτεινό παρελθόν που μπήκε φυλακή λόγω ενός τεράστιου σκανδάλου στα χρονικά του ελληνικού αθλητισμού, ένας τραμπούκος που τσαμπουκαλεύεται τους πάντες και τα πάντα και δεν αφήνει κανέναν να του κάνει κριτική, εφαρμόζοντας την καθόλου δημοκρατική τακτική του «ό,τι δεν συμμορφώνεται, κόβεται», ένας δήμαρχος που αφού πρώτα βούλιαξε τον Βόλο στα σκουπίδια και την ατμοσφαιρική ρύπανση, στη συνέχεια τον βούλιαξε και κανονικά. Ο Αχιλλέας Μπέος ψηφίζεται γιατί στην κοινή συνείδηση αρκετών πολιτών ένας δήμαρχος σαν τον Μπέο «τους παίζει όλους στα δάχτυλα» και κάνει ό,τι θέλει χωρίς κανένας να του βάλει κάποιο όριο, πράγμα που ισχύει γιατί ακριβώς αυτός είναι ο ρόλος του Μπέου. Να δρα σαν αυτοκράτορας, να λυμαίνεται μια περιοχή και να τη μοιράζει σε λίγους και εκλεκτούς δικούς του ώστε να έχει μια μόνιμη εκλογική βάση, να ανοίγει ορθάνοιχτες τις πόρτες στους ιδιώτες και τις εταιρείες ώστε να ενισχύεται η υποστήριξή του από τον πολιτικό ή μη, κόσμο.
Αυτά βέβαια, μέχρι να μην είναι πλέον χρήσιμος ούτε στην κυβέρνηση, ούτε και στους ολιγάρχες που υπηρετεί και εξυπηρετεί και να καρατομηθεί με συνοπτικές διαδικασίες, όπως και το μακρινό 2011, όταν βρέθηκε ο Μπέος στη φυλακή πληρώνοντας περισσότερο τα κρίματα άλλων, παρά τόσο τα δικά του -που, βέβαια, και αυτά ήταν πολλά.
Λαγός ήταν στο σκάνδαλο με τις ποδοσφαιρικές μαφίες, ένα μεσαίο ψάρι που το «έσφαξαν» ώστε να μην πλησιάσει η αστυνομία και η ΕΥΠ τους μεγαλοκαρχαρίες του ποδοσφαίρου, λαγός είναι και τώρα στην τοπική αυτοδιοίκηση, για αυτό και δεν θα διστάσουν να τον «ξαποστείλουν» όταν πλέον δεν θα τον έχουν ανάγκη, αφότου οι δουλειές θα έχουν «κανονιστεί».
Το πολιτικό διακύβευμα που αναδύεται, όμως, είναι να σπάσει αυτή η αυτοδυναμία όχι μόνο του συγκεκριμένου δημάρχου, αλλά και όλων όσων έχουν μετατρέψει τους δήμους και τις περιφέρειες σε τσιφλίκι τους εδώ και πολλά χρόνια, ώστε να σταματήσουν να φαίνονται ως «ανίκητοι», ένα άπαρτο κάστρο που δεν ποτέ δεν θα πέσει από τον λαό αλλά από μόνο από κάποια άλλη υπερδύναμη. Και αυτό όχι μόνο για να διατηρηθούν κάποια ψήγματα δημοκρατίας στον τόπο, αλλά και για να μην εδραιωθεί η αντίληψη ότι αυτά τα υποτιθέμενα «κάστρα» έχουν γίνει άπαρτα από μόνα τους, χωρίς τις γερές πλάτες τις κυβέρνησης και των κεφαλαιοκρατών για τείχη και πολεμίστρες.
