Την έναρξη «αναπροσαρμογών» της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στο πλαίσιο του οράματος που παρουσίασε πέρσι ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζάπ Ταγίπ Ερντογάν για τον «Αιώνα της Τουρκίας» με αφορμή την συμπλήρωση των πρώτων 100 ετών από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας στις 29 Οκτωβρίου 1923 αναγγέλλει με άρθρο του στην επιθεώρηση «Insight Turkey» (του ιδρύματος SETA) ο υπουργός Εξωτερικών της γειτονικής χώρας, Χακάν Φιντάν, επαναφέροντας στο προσκήνιο τον τουρκικό γεωπολιτικό αναθεωρητισμό.
Στο άρθρο αυτό ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών αναφέρει ότι στην παρούσα «σύνθετη εποχή διεθνών προκλήσεων» η Τουρκία ξεχωρίζει ως «περιφερειακός εποικοδομητικός δρων και συστημικός μετασχηματιστής που καταβάλλει προσπάθειες για ένα συμπεριληπτικό και αποτελεσματικό διεθνές σύστημα».
Μεταρρυθμίσεις σε διεθνή θεσμικά όργανα
Επαναφέρει παλιότερη πρόταση του Ρ.Τ.Ερντογάν για μεταρρυθμίσεις στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ που να αντανακλούν τη σύγχρονη διεθνή πραγματικότητα και έναν «δικαιότερο κόσμο».
«Η Τουρκία θα συνεχίσει να εξασφαλίζει τα εθνικά της συμφέροντα σε ένα ασταθές περιφερειακό και διεθνές περιβάλλον, ενώ διαμορφώνει τις συνθήκες για βιώσιμη ειρήνη και ανάπτυξη στη γειτονιά της και πέραν αυτής. Θα εργαστεί για τη θέσπιση δομικών ξένων σχέσεων αναπτύσσοντας ένα περιβάλλον ευημερίας και προωθώντας τους διεθνείς στόχους της» αναφέρεται στο άρθρο του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών.
Ο Χακάν Φιντάν επισημαίνει πως στη συνέχεια πως το υπουργείο που υπηρετεί «θα είναι το μηχανοστάσιο όλων αυτών των προσπαθειών, οικοδομώντας στη βάση διαχρονικής παράδοσης μέσω οργανωτικού μετασχηματισμού ώστε να εξασφαλίσει την ταχεία και πλήρη εφαρμογή του οράματος του Αιώνα της Τουρκίας».
Η Τουρκία πανταχού παρούσα…
Σε επόμενο σημείο αναφέρει πως η Τουρκία αναδεικνύεται ξανά «δύναμη για το καλό» αναλαμβάνοντας «αυξημένη αίσθηση ευθύνης στη διεθνή σκηνή».
Ισχυρίζεται πως η σύγχρονη Τουρκία είναι έτοιμη «να συνεργαστεί με άλλες χώρες για να υπερασπιστεί» τις αξίες της «και να πραγματώσει τις κοινές ευθύνες στη θέσπιση ενός συμπεριληπτικού και αποτελεσματικού διεθνούς συστήματος που να δίνει υψηλή προτεραιότητα στην ανθρώπινη πρόνοια, στην αντιμετώπιση οικονομικών ανισοτήτων, την προώθηση της διεθνούς ειρήνης, ασφάλειας, σταθερότητας και ευημερίας».
Δεν παραλείπει τις απειλές κατά του ΡΚΚ κάνοντας αναφορά στον παράγοντα της «τρομοκρατίας που είναι σημαντική απειλή για την περιφερειακή ειρήνη και ασφάλεια στην ευρύτερη γειτονιά της Τουρκίας». Ισχυρίζεται δε πως χρησιμοποιείται σαν «όπλο» για πολέμους διά αντιπροσώπων σε Συρία, Βόρεια Αφρική, Σαχέλ και αλλού.
Δεν αποφεύγει την άσκηση της γνωστής κριτικής στις ΗΠΑ επειδή «συνεργάζονται με την συριακή πτέρυγα της τρομοκρατικής οργάνωσης YPG» και υποστηρίζει πως η Τουρκία «είναι η μόνη ΝΑΤΟϊκή δύναμη που έχει στρατεύματα στο έδαφος στον αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους».
Ο διπλός στόχος…
Σε ό,τι αφορά την «περαιτέρω θεσμοθέτηση των ξένων σχέσεων της Τουρκίας σε δομική βάση» ανέφερε πως ο στόχος είναι διττός: Ενίσχυση του υπάρχοντος συστήματος στρατηγικών σχέσεων και η θέσπιση νέων.
Δεν παραλείπει την «στρατηγική μακρόχρονη συνεργασία με τις ΗΠΑ ως σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ» παρά τις «συγκεκριμένες διαφορετικές απόψεις».
Επιπλέον, αναφέρει πως για την Τουρκία η ένταξη στην ΕΕ παραμένει «στρατηγική προτεραιότητα» και πως εάν αφεθεί πίσω η Άγκυρα από τις Βρυξέλλες τότε θα πρόκειται για «στρατηγικό λάθος».
Τονίζει ιδιαίτερα την επιθυμία της Τουρκίας για στενότερες σχέσεις στους κόλπους του Οργανισμού Τουρκογενών Χωρών (OTS, ιδρύθηκε το 2009), αναφέροντας πως παίζει ρόλο «κλειδί» στην ενίσχυση της ενότητας και της αλληλεγγύης του «Τουρκικού Κόσμου».
