Συγγενείς και φίλοι θα πουν σήμερα (17:00 στην Θέρμη της Θεσσαλονίκης) το «τελευταίο αντίο» στον Γιάννη Ιωαννίδη. Αντί στεφάνων, η οικογένεια του Γιάννη Ιωαννίδη ζήτησε από όποιον το επιθυμεί να καταθέσει τα χρήματα στη Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης.
Πριν από την κηδεία, όπως έγινε γνωστό απ’ την ΚΑΕ Άρης, θα υπάρξει λαϊκό προσκύνημα στο μπασκετικό του «σπίτι», στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο, εκεί όπου έζησε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του. Οι φίλαθλοι θα έχουν τη δυνατότητα να τον «αποχαιρετήσουν» με τον δικό τους τρόπο και γι’ αυτό η ΚΑΕ Άρης κάλεσε να δώσουν όλοι το «παρών» στις 15:30, όταν και η σορός του Ιωαννίδη θα βρεθεί για τελευταία φορά στο «Παλέ ντε Σπορ» της Θεσσαλονίκης.
Ο «Ξανθός» του ελληνικού μπάσκετ, συνέδεσε το όνομά του με τον Άρη Θεσσαλονίκης, τόσο ως παίκτης, όσο και ως προπονητής της μεγάλης ομάδας των Νίκου Γκάλη και Παναγιώτη Γιαννάκη (1978-79 και 1982-1990) που έβαλε το παιχνίδι στα σπίτια των Ελλήνων τη δεκαετία του ’80. Από το 1991 έως το 1996, ο εκλιπών είχε την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού, ενώ ακολούθησε η θητεία στην ΑΕΚ (1996-98) για να επιστρέψει στον Ολυμπιακό (1999-2000). Ο Γιάννης Ιωαννίδης, εξελέγη βουλευτή με την Νέα Δημοκρατία, ενώ διετέλεσε υφυπουργός Αθλητισμού.
O Γιάννης Ιωαννίδης γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1945 στη Θεσσαλονίκη. Ως παίκτης αγωνίστηκε στην πρώτη ομάδα του Άρη το 1959. Η καριέρα του ως παίκτης διήρκεσε περίπου δύο δεκαετίες, όμως από μικρή ηλικία είχε δείξει την τάση του για την προπονητική. Παράλληλα με τη φοίτησή του στη γεωπονική σχολή, υπήρξε αθλητής και προπονητής του Εργοτέλη, το 1977, χωρίς να έχει «κρεμάσει ακόμη τα παπούτσια του».
Σε συλλογικό επίπεδο ως προπονητής κατέκτησε 12 Πρωταθλήματα Ελλάδας: 8 με τον Άρη (1979, 1983, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990) και 4 με τον Ολυμπιακό (1993, 1994, 1995, 1996), 6 Κύπελλα Ελλάδας: 5 με τον Άρη (1985, 1987, 1988, 1989, 1990) και 1 με τον Ολυμπιακό (1994). Επίσης κατέκτησε 3 φορές τη δεύτερη θέση στο Πρωτάθλημα Ελλάδας (Άρης το 1984, Ολυμπιακός το 1992 και ΑΕΚ το 1997), ενώ υπήρξε 2 φορές φιναλίστ του Κυπέλλου Ελλάδας (Άρης το 1984 και ΑΕΚ το 1998). Υπήρξε επίσης προπονητής στον Γ.Σ. Λάρισας (1979-81).
Ως προπονητής του Άρη, οδήγησε την ομάδα της Θεσσαλονίκης στην κατάκτηση των πρωταθλημάτων του 1979, του 1983 και τα πέντε σερί από το 1985 μέχρι το 1990. Από το 1991 στον Ολυμπιακό, ο Ιωαννίδης δημιούργησε μία μεγάλη ομάδα που πρωταγωνίστησε στην Ελλάδα, ενώ έβαλε τα… θεμέλια και για το “triple crown” του 1997, με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς να τον έχει διαδεχτεί στον πάγκο των «ερυθρόλευκων» τη σεζόν 1996-97. Τέσσερα σερί πρωταθλήματα από το 1993 μέχρι το 1996, δύο τελικοί Κυπέλλου Πρωταθλητριών (1994, 1995), ήταν όσα κατέκτησε με τον Ολυμπιακό ο Γιάννης Ιωαννίδης μέχρι να αποχωρήσει το 1996 για την ΑΕΚ. Δεν κατάφερε, ωστόσο, να κατακτήσει κανέναν ευρωπαϊκό τίτλο, παρ’ ότι βρέθηκε 6 φορές στο φάιναλ φορ της Euroleague. Τις πρώτες 3 φορές με τον Άρη επί 3 συνεχόμενα χρόνια (1988, 1989, 1990) δεν κατάφερε να προκριθεί στον τελικό, ενώ το κατάφερε τις επόμενες 3 φορές (το 1994 και το 1995 με τον Ολυμπιακό και το 1998 με την ΑΕΚ), γνωρίζοντας όμως και τις 3 φορές την ήττα στον τελικό.
Ιδιόρρυθμος χαρακτήρας, ισχυρογνώμων και απόλυτος, έντονα προληπτικός και βαθιά θρησκευόμενος, ο Ιωαννίδης αναγνωρίζεται ως ο καθοδηγητής της μεγάλης ομάδας του Άρη της δεκαετίας του 1980, που βοήθησε πολύ στο να αγαπήσουν οι Έλληνες το μπάσκετ. Στον Ολυμπιακό, ήταν ο αγαπημένος προπονητής του Σωκράτη Κόκκαλη, ακριβώς λόγω του ιδιόρρυθμου χαρακτήρα του.
Ο Γιάννης Ιωαννίδης διετέλεσε Ομοσπονδιακός προπονητής της εθνικής ανδρών, σε δύο διαστήματα 1980-81 και 2002-2003. Το 2003 καθοδήγησε την εθνική Ελλάδας στο Ευρωμπάσκετ της Σουηδίας, όπου η «επίσημη αγαπημένη» κατέλαβε την 5η θέση.
Από τις εκλογές του 2004 μέχρι τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, ο Γιάννης Ιωαννίδης κατείχε θέση βουλευτή στην Εκλογική περιφέρεια Α΄ Θεσσαλονίκης με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και μετά τις εκλογές του 2007 διορίστηκε στη θέση του υφυπουργού Πολιτισμού, αρμόδιου για θέματα Αθλητισμού, θέση που κράτησε μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 2009. Μετά την επανεκλογή του το 2009, άσκησε τα καθήκοντα του υπεύθυνου Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Αθλητισμού της Νέας Δημοκρατίας. Στη νέα κυβέρνηση συνεργασίας της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ που συγκροτήθηκε μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 τοποθετήθηκε ξανά στη θέση του υφυπουργού Αθλητισμού, ως τον Ιούνιο του 2013.
