Για το έργο της Τζόρτζια Λαλέ με θέμα την έμφυλη βία και τις γυναικοκτονίες με τη ροζ ελληνική σημαία, που τελικά απομακρύνθηκε από έκθεση στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη ρωτήθηκε ο υπουργός Εργασίας, Άδωνις Γεωργιάδης.

Ο υπουργός σε συνέντευξή του σε ραδιοφωνικό σταθμό της ΕΡΤ, σχολίασε την απόφαση του Γιώργου Γεραπετρίτη να δώσει εντολή να απομακρυνθεί το έργο:

Ο κ. Γεραπετρίτης δεν είναι κανένας απολίτιστος. Ένας μορφωμένος άνθρωπος είναι, κοσμοπολίτης άνθρωπος, που ασφαλώς αντιλαμβάνεται πλήρως την ελευθερία της τέχνης. Αυτό που έπρεπε να διαχειριστεί το υπουργείο Εξωτερικών, γατί εκεί είναι που έχουμε χάσει λίγο την εικόνα, είναι ότι η παρουσία αυτού του έργου μέσα στο ελληνικό Προξενείο δημιούργησε στην ίδια την ομογένεια μεγάλη εσωτερική αντίδραση.

Γεραπετρίτης: Το προξενείο οφείλει αναγκαστικώς να φέρει ακέραια τα σύμβολα

Και το Προξενείο δεν είναι για να προκαλεί αντίδραση στην ομογένεια, είναι για να φέρνει ομόνοια στην ομογένεια. Άρα, αν με ρωτάτε πρωτόλεια, πιστεύω ότι ο κ. Πρόξενος έκανε λάθος. Δεν κατάλαβε ότι αυτό θα φέρει αντίδραση. Έπρεπε να το έχει καταλάβει και να μην έχει ανέβει. Από την ώρα που ανέβηκε και γινόταν εκεί τόσο μεγάλη φασαρία, ο κ. Γεραπετρίτης έπρεπε να διαχειριστεί αυτή τη φασαρία και τη διαχειρίστηκε με τον τρόπο που όλοι ξέρουμε. Καλώς ή κακώς, ο καθένας το κρίνει.

«Δεν το βρίσκω προσβλητικό για τη σημαία»

Σχετικά με την ουσία του έργου, ο κ. Γεωργιάδης επισήμανε απαντώντας στο αρχικό ερώτημα, όπως είπε, αν βρίσκει, δηλαδή, το έργο προσβλητικό για την ελληνική σημαία, δήλωσε «Προσωπικά δεν το βρίσκω προσβλητικό για την ελληνική σημαία, κυρίως διότι ο συμβολισμός που έχει, δηλαδή η καταδίκη κατά της βίας των γυναικών, εμένα προσωπικά με συγκινεί ως κοινωνικό μήνυμα».

«Δεν με αφήνει αδιάφορο. Ούτε θεωρώ, διάβασα κάπου ότι αυτό βλάπτει την Ελλάδα, σαν να παρουσιάζει την Ελλάδα μόνο σαν μια χώρα που έχει βία κατά των γυναικών. Όχι. Και η Ελλάδα έχει πρόβλημα βίας κατά των γυναικών, όπως σχεδόν όλες οι χώρες και η Ελλάδα συμμετέχει σε μια πανανθρώπινη προσπάθεια να εξαλείψουμε τη βία κατά των γυναικών στην οποία όλοι είμαστε ενάντια.

Επίσης, δεν υπάρχει χώρα που να έχει μανία και λατρεία με τη σημαία της περισσότερο από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αν πας στις ΗΠΑ, όπου και να γυρίσεις το βλέμμα σου έχει αμερικανικές σημαίες. Είναι φοβερό αυτό. Ε, δεν μπορεί παρά να έχεις δει σίγουρα χιλιάδες έργα τέχνης ή και όχι έργα τέχνης, αλλά καθαρά εμπορικά πράγματα τα οποία κάνουν χρήση του αμερικανικού συμβόλου και το αλλάζουν».

«Ο κ. Γεραπετρίτης, επαναλαμβάνω, που έχουν πέσει όλοι να τον φάνε, διαχειρίστηκε μια κρίση. Ποια κρίση, ότι ξαφνικά τσακώνονταν μεταξύ τους σε όλη την Νέα Υόρκη. Το προξενείο εκεί δεν είναι για να τους βάζει να τσακώνονται ούτε είναι για να κάνει μαθήματα τέχνης. Να πω και κάτι ακόμη. Η τέχνη από μόνη της έχει και το χαρακτήρα της προβοκάτσιας. Έχει το χαρακτήρα της αντίδρασης.

Δεν είναι έξω από την τέχνη. Αυτό είναι μέσα στην τέχνη. Η τέχνη μας κινητροδοτεί να σκεφτούμε, μας κινητροδοτεί να ανταλλάξουμε επιχειρήματα, μας κινητροδοτεί να ανταλλάξουμε συναισθήματα. Αλλιώς δεν είναι τέχνη. Αυτά όμως δεν είναι ζητήματα ενός προξενείου» επισήμανε.