Η Washington Post μας ενημερώνει σε πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ σήμερα πως οι Αμερικανοί 20σάρηδες βρήκαν τρόπο να εξασφαλίσουν ένα κεφάλαιο εκκίνησης για να αποκτήσουν το δικό τους σπίτι: «Να μείνουν στο σπίτι με τη μαμά και τον μπαμπά».

Εμφανίζουν μάλιστα ως μία τέτοια περίπτωση εκείνη του 26χρονου Μπράντον Πολίν, που είναι δήμαρχος στη μικρή πόλη Indian Head στο Μέριλαντ των ΗΠΑ που παρά το δημαρχιακό του αξίωμα, εξακολουθεί να μένει στο εφηβικό του δωμάτιο στο πατρικό σπίτι.

Ο λόγος είναι οικονομικός: Μόνον έτσι απέφυγε να καταβάλλει χιλιάδες δολάρια σε ενοίκιο και να τα εξοικονομήσει για να συγκεντρώσει ένα μέρος από τα χρήματα που του χρειάζονται για να αγοράσει το δικό του διαμέρισμα και να συγκατοικήσει με την μέλλουσα σύζυγό του, Ταρίν, η οποία έκανε το ίδιο για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Ωστόσο, ο «τρόπος» που «ανακάλυψαν» οι Αμερικανοί νεαροί δεν είναι κάτι νέο στην Ευρώπη και δη στη Νότια Ευρώπη της Μεσογείου, όπου οι χαμηλοί μισθοί αναγκάζουν εδώ και δεκαετίες τους νεαρούς εργαζόμενους να ζουν εξ ανάγκης, και όχι τόσο από επιλογή, στο πατρικό σπίτι.

Όταν μιλούν οι αριθμοί…

Η αποφυγή ενοικίασης ενός σπιτιού από τους νεαρούς εικοσάρηδες στις ΗΠΑ παίρνει  τη μορφή «τάσης» που ακολουθείται από ολοένα και περισσότερους.

Η εκτόξευση των ενοικίων στα ύψη και οι μισθοί που δεν ανταποκρίνονται στο υψηλό κόστος διαβίωσης και της ανάγκης για μία ποιοτική διαβίωση οδηγεί ολοένα και περισσότερους Αμερικανούς στα χνάρια των Ευρωπαίων συνομηλίκων τους. Πράγμα που αποδεικνύουν τα τελευταία στοιχεία από την Εθνική Ένωση Ιδιοκτητών Ακινήτων που τηρεί σχετικό αρχείο από το 1989.

Όπως φαίνεται, το 2022 ο αριθμός των νέων ιδιοκτητών σπιτιών που πήγε στο δικό του «κεραμίδι» απευθείας από το σπίτι των γονιών ή συγγενών του έφθασε το 27%, ποσοστό υψηλότερο από τότε που άρχισαν να τηρούνται σχετικά αρχεία. 

Το 2023 το νούμερο αυτό κατέβηκε στο 23% αλλά παρόλα αυτά αναμένεται πως θα ξανανέβει μέσα στο 2024.

Η τάση αυτή που διαμορφώνει ανάλογα κοινωνικά φαινόμενα δεν είναι παρά αποτέλεσμα απλών μαθηματικών.

Το ενοίκιο για μία γκαρσονιέρα στη Νέα Υόρκη φθάνει σήμερα 4.300 δολάρια. Στο Σαν Φρανσίσκο τα 2.970, στο Μαϊάμι τα 2.600 δολάρια και στην Ουάσιγκτον τα 2.330 δολάρια.

Επομένως, αντιλαμβάνεται κανείς πως μέσα σε 10 μήνες ένας νεαρός που θα πλήρωνε πάνω από 40.000 δολάρια για ενοίκιο σε γκαρσονιέρα στη Ν.Υόρκη μπορεί να εξοικονομήσει, μένοντας με τους γονείς, ένα καλό χρηματικό ποσό ως προκαταβολή για αγορά διαμερίσματος με δόση ενδεχομένως και χαμηλότερη από το μηνιαίο μίσθωμα, εφόσον διαλέξει να μετοικήσει σε φθηνότερη περιοχή των ΗΠΑ.

Η συνειδητοποίηση της απλής λογικής που οδηγεί ολοένα και περισσότερους νεαρούς Αμερικανούς στην παράταση της συγκατοίκησης με τους γονείς φαίνεται πως επήλθε κυρίως στη διάρκεια των περιοριστικών μέτρων της πανδημίας. Χιλιάδες εγκατέλειψαν τα ενοικιασμένα διαμερίσματα και σπίτια στη διάρκεια αυτής της υγειονομικής κρίσης, αντιλαμβανόμενοι στη συνέχεια την μεγάλη εξοικονόμηση χρημάτων για έναν «ευγενή» στόχο μελλοντικής ανεξαρτησίας (όσο, βεβαίως, είναι αυτή εφικτή στις μέρες μας)…

Από την άλλη, τα τελευταία δεδομένα της Εθνικής Στατιστικής Αρχής των ΗΠΑ που καταγράφηκαν το 2023 το αποδεικνύουν: Το 20% των ανδρών ηλικίας μεταξύ 25 και 34 ετών στις ΗΠΑ ζούσαν με τους γονείς τους, αριθμός σημαντικά και σταθερά υψηλότερος από τη δεκαετία του 1980. Για τις γυναίκες της ίδιας ηλικιακής κατηγορίας το ποσοστό αυτό πέφτει στο 12% αλλά παρόλα αυτά παρουσιάζει σταθερά μικρή αύξηση, όσο περνούν τα χρόνια.