ΑΘΗΝΑ
13:02
|
28.04.2024
Ο Βλαδίμηρος Πούτιν δεν είναι κάποιος γελωτοποιός που κάνει αστειάκια, όπως οι συγκεκριμένοι σχολιαστές μοιάζει να υποθέτουν.
Μπάιντεν-Πούτιν
Το μοιράζομαι:
Το εκτυπώνω

Αρκετοί απόρησαν όταν ο πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαδίμηρος (Βλαδιμήροβιτς) Πούτιν, απαντώντας σε Ρώσο δημοσιογράφο ως προς το ποιος είναι καλύτερος για τα ρωσικά συμφέροντα ως επόμενος πρόεδρος των μέχρι νεωτέρας Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, ο Τζο Μπάιντεν ή ο Ντόναλντ Τραμπ, προέκρινε ξεκάθαρα τον Τζο Μπάιντεν ως μια πιο αξιόπιστη εναλλακτική για τη Ρωσία. «Είναι πιο έμπειρος άνθρωπος, είναι προβλέψιμος, είναι ένας παλιού τύπου πολιτικός».

Οι περισσότεροι θεώρησαν πως πρόκειται για ένα παίγνιο, για μια τρολιά, του προέδρου Πούτιν. Ότι δεν το εννοεί, ότι προφανώς προτιμά τον Τραμπ, αλλά προβαίνει στη δήλωσή του για να δημιουργήσει εσωτερικό πρόβλημα στις ΗΠΑ. Οι άνθρωποι που καταλήγουν σε τέτοια συμπεράσματα είναι άσχετοι, δεν έχουν εποπτεία των στοιχείων, και εμφανώς δεν έχουν διαβάσει το από δεκαετίας βιβλίο του John J. Mearsheimer, Why Leaders Lie: The Truth about Lying in International Politics 
(Πανεπιστημιακές Εκδόσεις της Οξφόρδης, 2013), όπου καταδεικνύεται λεπτομερώς ότι συνήθως οι μη-Δυτικοί ηγέτες δεν ψεύδονται όταν σχολιάζουν ζητήματα διεθνών σχέσεων. Ο Βλαδίμηρος Πούτιν δεν είναι κάποιος γελωτοποιός που κάνει αστειάκια, όπως οι συγκεκριμένοι σχολιαστές μοιάζει να υποθέτουν. Όντως προτιμάει Τζο Μπάιντεν, και μάλιστα έσπευσε να προσθέσει πως θεωρεί ότι ο Αμερικανός πρόεδρος τα έχει τετρακόσια, αρνούμενος να συνταχθεί με όσους Αμερικανούς δικαστές, πολίτες και πολιτικούς αμφότερων των κομμάτων πιστεύουν πως το έχει χάσει για τα καλά, σε μια σπάνια ρωσική ασπίδα προστασίας στον πρόεδρο των ΗΠΑ.

Ας ρίξουμε μια ματιά σε κάποια στοιχεία, ώστε να αντιληφθούμε τι σημαίνει η οιακοστροφία των άχρι καιρού Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής από τον Τζο Μπάιντεν για τη Ρωσική Ομοσπονδία και τον πρόεδρό της. Ο Μπάιντεν ανέλαβε την προεδρία των ΗΠΑ στις 20 Ιανουαρίου 2021. Έκτοτε,

· Οι οικονομικοί δείκτες της Ρωσικής Ομοσπονδίας τα πάνε περίφημα (λένε οι αμερικανικοί Financial Times, [1] και [2], όχι χωρίς μια κάποια ξινίλα) και πάντως πολύ καλύτερα από τις χώρες της Ευρώπης, καταλήγοντας σε μια Ρωσία που είναι πλέον η πρώτη οικονομική δύναμη της ευρωπαϊκής ηπείρου στον μόνο δείκτη που έχει νόημα στον πραγματικό κόσμο, αυτόν της ισοτιμίας αγοραστικής δύναμης (PPP GDP).

· Σε προσωπικό επίπεδο, η δημοτικότητα του ίδιου του προέδρου Πούτιν ουρανοβατεί στην πατρίδα του, αγγίζοντας το ολύμπιο 85% – ενώ ο αρχικός σχεδιασμός ήταν να ανατρέψουν οι Ρώσοι τον πρόεδρό τους αηδιασμένοι, σχεδιασμός που εξυφάνθηκε σε υπερατλαντική χώρα με αποδοχή του προέδρου της στο 38%.

· Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Τζο Μπάιντεν στις ΗΠΑ, η ανεργία έχει πέσει ακόμα περισσότερο μέσα στη Ρωσία, ενώ σημαντικός παράγοντας είναι και το γεγονός ότι πάρα πολλές επιχειρήσεις που προηγουμένως ήταν στα χέρια του ξένου κεφαλαίου, τώρα βρίσκονται στα χέρια του ρωσικού και εγχώριου.

· Με όρους συναλλαγματικής (άκρας) υγείας, το ρούβλι διάγει ζωάρα: στα τέλη Σεπτεμβρίου 2022 έφτασε σε τόσο αστρονομικά επίπεδα, που έπρεπε να το ρίξουν τεχνητά οι ίδιοι οι Ρώσοι ώστε να φτάσει περίπου στα επίπεδα πριν τη μοιραία προεδρία του Τζο Μπάιντεν και να συνεχιστούν ακωλύτως οι εξαγωγές στις χώρες της διεθνούς πλειοψηφίας.

· Η συνταγματική επικράτεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας διευρύνθηκε κατά περισσότερα από 100.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα (Ντονέτσκ, Χερσώνα, Λουχάνσκ και Ζαπορίζια, 30 Σεπτεμβρίου 2022). Χώρια η στρατηγικής σημασίας Κριμαία, την κυριαρχία της Ρωσικής Ομοσπονδίας επί της οποίας αμφισβητούν πλέον μόνο κάτι τουϊτεράδες.

· Φυσικά, υπάρχουν και οι κίνδυνοι – ή μάλλον, υπήρχαν. Η μεγαλύτερη στρατιωτική απειλή για τη Ρωσική Ομοσπονδία ήταν, το δίχως άλλο, οι ΗΠΑ και η ευρύτερη απόφυσή τους, το ΝΑΤΟ. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Τζο Μπάιντεν έλαβε χώρα μεγάλης έκτασης αποστρατιωτικοποίηση, απίσχνανση του στρατιωτικού υλικού, του ΝΑΤΟ συνολικά σε μια σειρά από πολύ κρίσιμους τομείς: Western ammo stocks at ‘bottom of the barrel’, μας πληροφορεί το αμερικανικό CNN.

· Επίσης, απεδείχθη στην πράξη ότι ακόμα κι άμα δώσεις, ως «όλον ΝΑΤΟ», κάθε πιθανό οπλισμό σε στρατό διατεθειμένο να πεθάνει για τα συμφέροντά σου ενώ εσύ βρίσκεσαι μακριά και εν ειρήνη (όπως το περιέγραψε με ασυμμάζευτο ενθουσιασμό η Editor του Economist, ούτε η ίδια δεν μπορούσε καλά-καλά να το πιστέψει ότι όντως πάνε και χάνουν τις ζωές τους για τα συμφέροντά της), τελικά πάλι κερδίζουν οι Ρώσοι στο πεδίο και ο οπλισμός σου δεν κάνει ιδιαίτερη διαφορά – πέρα από τ’ ότι σου τελειώνει, ως προείπαμε. Σίγουρα πρόκειται για μια ενθαρρυντική για τη Ρωσία διαπίστωση, ειδικά σε μακροπρόθεσμη προοπτική, που θέτει νέα δεδομένα τα οποία πριν την προεδρία του Τζο Μπάιντεν (2021 κι εξής) θα ήταν απλώς υπεραισιόδοξη υπόθεση για τους Ρώσους.

· Η δήλωση του προέδρου Πούτιν έλαβε χώρα ενόσω η Ρωσία προεδρεύει στους διευρυμένους πλέον BRICS+, όπου πέραν της Κίνας, της Βραζιλίας, της Ινδίας και της Νότιας Αφρικής πλέον συμπεριλαμβάνουν τη Σαουδική Αραβία, την Αίγυπτο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Ιράν, την Αιθιοπία κι απ’ ό,τι φαίνεται έπεται συνέχεια. Είναι σημαντικό να σημειωθεί πως πρόκειται για εξέλιξη που λαμβάνει χώρα ενόσω ο Τζο Μπάιντεν προεδρεύει στις ΗΠΑ.

·  Ταυτόχρονα, είναι πλέον σαφές ότι η συνεργασία Ρωσίας και Κίνας όντως «δεν έχει όρια», όπως έχει επισήμως επισημανθεί.

Τα παραπάνω είναι μόλις ενδεικτικά, όσα μας ήλθαν προχείρως στο νου. Η προεδρία του Τζο Μπάιντεν στις ΗΠΑ απεδείχθη μια πραγματικά χρυσή εποχή για τη Ρωσία. Μια εποχή ανάπτυξης, ωρίμανσης, εδαφικής μεγέθυνσης, αυξημένου ρόλου στο πεδίο της διεθνούς πλειοψηφίας, ισχυροποίησης των νέων διεθνών θεσμών στους οποίους δεσπόζει η Ρωσία (ιδίως με τη διεύρυνση των BRICS), τσιμεντώματος μιας συνεργασίας με την Κίνα «χωρίς όρια», μερικής αρχικά αλλά ταχέως αυξανόμενης σμίκρυνσης και έκλειψης του αντίπαλου πόλου της στο πεδίο της οικονομίας και της κάθε είδους ανάπτυξης, περισσότερων θέσεων εργασίας μέσα στη χώρα και δη για το εγχώριο κεφάλαιο συγκεκριμένα, αποστολής του δολαρίου σε ένα αργόσυρτο νεκροκρέβατο χωρίς επιστροφή, και ούτω καθεξής. Δηλαδή, τι άλλο θα έπρεπε να θέλει ο Βλαδίμηρος Πούτιν από έναν πρόεδρο των ΗΠΑ; Με πόσες περισσότερες εξελίξεις μέσα σε μια μόλις θητεία θα ήταν ευχαριστημένος; Τι άλλο θα έπρεπε να συμβεί για να φωνάξει στεντορεία τη φωνή FOUR MORE YEARS, τι παραπάνω μπορεί να προσφέρει οποιοσδήποτε ανταγωνιστής του Μπάιντεν στη Ρωσία και στον πρόεδρό της; Ενδεχομένως ένας Αμερικανός πολίτης να έχει κάθε πιθανό λόγο για να μην επιθυμεί μια δεύτερη θητεία Μπάιντεν. Ένας Ρώσος, όμως; Η αχαριστία είναι κακό πράγμα.

Τα παραπάνω δεν γράφονται με ειρωνεία, αλλά με πλήρη και απόλυτη σοβαρότητα. Ξαναθυμίζουμε και τα πορίσματα του Mearsheimer στο Why Leaders Lie. Όχι, ο Πούτιν δε μας δουλεύει, η προτίμησή του για τις ΗΠΑ είναι πλήρως βασιζόμενη στα στοιχεία, απολύτως ειλικρινής και έχει κάθε λόγο να τη διατηρεί και να τη διαλαλεί: Τζο Μπάιντεν και ξερό ψωμί.

Το μοιράζομαι:
Το εκτυπώνω
ΣΥΝΑΦΗ

Δικαιωματισμὸς: ἡ μεταφυσικὴ οὐτοπία τοῦ ἀπόλυτου αὐτοπροσδιορισμοῦ

Τα Μισελ-άνοιους του Kosmo

Απεργία την 1η Μαΐου και εργασιακό θέατρο του παραλόγου

Η Γερμανία είναι χλιαρή στην ιδέα της Κίνας για διεθνή έρευνα για τις εκρήξεις του Nord Stream

Γραφτείτε συνδρομητές
Ενισχύστε την προσπάθεια του Κοσμοδρομίου με μια συνδρομή από €1/μήνα