Εξελιγμένα λίθινα εργαλεία που συγκρατούνταν μεταξύ τους με μια κόλλα πολλαπλών συστατικών επινόησαν μεταξύ άλλων οι Νεάντερταλ, γεγονός που φανερώνει πως είχαν μεγαλύτερο επίπεδο γνώσεων από όσο υποθέταμε ως σήμερα.
Το πόρισμα έρευνας επιστημόνων του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, του Πανεπιστημίου Τίμπιγκεν και των Εθνικών Μουσείων του Βερολίνου, φανερώνει πως αυτοί οι πρόγονοι του σύγχρονου ανθρώπου έφτιαχναν λίθινα εργαλεία μεταξύ 120.000 π.Χ. και 40.000 π.Χ. χρησιμοποιώντας ένα μείγμα ώχρας και υγρής ασφάλτου ώστε να φτιάξουν ξύστρες και λεπίδες.
Η ώχρα είναι μια φυσική χρωστική ουσία και η άσφαλτος μπορεί να παραχθεί από το αργό πετρέλαιο, αλλά εμφανίζεται και φυσικά στο έδαφος. Σε δοκιμές που έκαναν διαπίστωσαν ότι το μείγμα ήταν αρκετά κολλώδες, ώστε ένα λίθινο εργαλείο να παραμείνει κολλημένο σε αυτό, αλλά χωρίς να κολλάει στα χέρια, καθιστώντας το κατάλληλο υλικό για λαβή. Mια εξέταση των ιχνών φθοράς από τη χρήση αυτών των λίθινων εργαλείων στο μικροσκόπιο αποκάλυψε ότι οι κόλλες στα εργαλεία χρησιμοποιήθηκαν με αυτό τον τρόπο.
Η χρήση συγκολλητικών ουσιών με διάφορα συστατικά, όπως οι ρητίνες δέντρων και η ώχρα, ήταν προηγουμένως γνωστή από τους πρώιμους σύγχρονους ανθρώπους, τους Homo Sapiens στην Αφρική, αλλά όχι από τους παλαιότερους Νεάντερταλ στην Ευρώπη.
Συνολικά, η ανάπτυξη των συγκολλητικών ουσιών και η χρήση τους για την κατασκευή εργαλείων θεωρείται ότι είναι μια από τις καλύτερες υλικές αποδείξεις της πολιτισμικής εξέλιξης και των γνωστικών ικανοτήτων των πρώτων ανθρώπων.
Ο άνθρωπος του Νεάντερταλ, ή απλά Νεάντερταλ, (Homo neanderthalensis), είναι είδος ανθρωπίδη το οποίο εμφανίστηκε 300.000-350.000 χρόνια πριν και εξαφανίστηκε ολοκληρωτικά πριν 41.000-39.000 χρόνια.
Στην περιοχή της νότιας Γαλλίας, Le Moustier, η ώχρα και η άσφαλτος έπρεπε να συλλεχθούν από απομακρυσμένες τοποθεσίες, κάτι που σήμαινε μεγάλη προσπάθεια, σχεδιασμό και στοχευμένη προσέγγιση, σημειώνουν οι συγγραφείς.
«Αυτό που δείχνει η μελέτη μας είναι ότι οι πρώιμοι Homo sapiens στην Αφρική και οι Νεάντερταλ στην Ευρώπη είχαν παρόμοια πρότυπα σκέψης», επισημαίνει ο επικεφαλής ερευνητής, Πάτρικ Σμιντ, από τον Τομέα της Πρώιμης Προϊστορίας του Πανεπιστημίου του Τίμπιγκεν.
