Στις 7 Μαρτίου μία ακόμα δίκη έρχεται να προστεθεί στο μπαράζ διώξεων, που έχουν εξαπολύσει τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις και ο στρατός για να χτυπήσει την αντιπολεμική πάλη και το κίνημα για τα δικαιώματα των φαντάρων, ειδικά την Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων και το Δίκτυο Ελευθέρων Φαντάρων «Σπάρτακος», που πρωτοστατούν σε αυτή την υπόθεση.
«Στη δίνη των στρατηγικών μηνύσεων (γνωστές και ως SLAPPs) με στόχο τη φίμωση του κινήματος αλληλεγγύης των στρατευμένων βρίσκεται για πολλοστή φορά το Δίκτυο Ελευθέρων Φαντάρων Σπάρτακος (Δ.Ε.Φ.Σ.) και η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων (Ε.Α.Σ.), με κατηγορούμενο τον Νίκο Χαραλαμπόπουλο. Από το 2010 ο ελληνικός στρατός έχει ξεκινήσει μια βιομηχανία διώξεων κατά του Δ.Ε.Φ.Σ. και της Ε.Α.Σ, με τη δίωξη του Νίκου Αργυρίου και συνεχίστηκε με διαρκείς νομικές οχλήσεις, άτυπες απειλές και εκβιαστικές διώξεις, που έπεσαν όλες στο κενό» αναφέρει σε ανακοίνωσή του το Δίκτυο Σπάρτακος.
«Η κατηγορία της εν λόγω δίκης, ύστερα από μήνυση αξιωματικού που υπηρετούσε στη Χίο, είναι “συκοφαντική δυσφήμιση” λόγω της δημοσίευσης στο blog της Επιτροπής και το Δικτύου Σπάρτακος καταγγελίας στρατευμένων για όσα συνέβαιναν στις μονάδες τους. Η καταγγελία αφορούσε τις απαράδεκτες υγειονομικές υπηρεσίες και πιο συγκεκριμένα τις οδοντιατρικές και φυσικά μόνο σκοπό είχε να δώσει “φωνή” στους φαντάρους και να υπερασπιστεί τα δικαιώματά τους και στα συγκεκριμένα πεδία» προσθέτει και συνεχίζει:
«Σχεδόν τρία χρόνια νωρίτερα, τον Μάιο του 2021, σε μια αντίστοιχη δίκη στην Αλεξανδρούπολη, η κατάληξη ήταν η πανηγυρική αθώωση του Νίκου Χαραλαμπόπουλου και η μεγάλη ήττα της προσπάθειας φίμωσης του αντιπολεμικού κινήματος Μέσα και Έξω από τον Στρατό από τα επιτελεία του στρατού. Είναι κι αυτό χαρακτηριστικό του πόσο έωλες είναι οι μηνύσεις στελεχών του ελληνικού στρατού κατά του Δικτύου”Σπάρτακος”.
Η δίωξη, όπως άλλωστε κάθε φορά, στράφηκε κατά των διαχειριστών του blog της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων και γι’ αυτό κατηγορείται ο αγωνιστής Νίκος Χαραλαμπόπουλος, στο όνομα του οποίου ήταν καταχωρημένο τυπικά το τηλέφωνο όπου γίνονται ορισμένες από τις καταγγελίες των στρατευμένων και των οικογενειών τους. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι η διαχείριση του blog δεν έχει ατομικούς υπευθύνους αλλά μόνη υπεύθυνη για τη διαχείρισή του είναι η συνέλευση της Επιτροπής και οι συλλογικές της αποφάσεις.
Η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων είναι μια συλλογικότητα του αντιπολεμικού κινήματος και του κινήματος μέσα κι έξω από τον στρατό, με πολύχρονη δράση και εκατοντάδες αγωνιστές και αγωνίστριες, που φέρουν στο σύνολό τους την ιστορική ευθύνη για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του φαντάρου-πολίτη με στολή και για την πάλη εναντίον κάθε μορφής πολέμου. Αυτό που θέλουν διακαώς το κράτος και ο στρατός είναι η φίμωση της δράσης του αντιπολεμικού κινήματος, είτε μέσα από την πρακτική της ατομικής εξόντωσης όσων μελών της μπορούν, είτε μέσα από την πρακτική της τρομοκράτησης με στόχο την παραίτηση της δράσης της συλλογικότητας.
Κι αυτό γιατί το Δίκτυο “Σπάρτακος” και η Ε.Α.Σ. έδωσαν φωνή, δημοσίευσαν και ανέδειξαν πλήθος καταγγελιών για την κατάσταση στο στρατό, βοηθώντας στην αντιμετώπιση προβλημάτων των στρατευμένων, στη διαμόρφωση ενός ευρύτερου ρεύματος αγωνιστικής στάσης. Συνέβαλλαν στη δημιουργία αντιπολεμικού κινήματος με την αντίσταση στον μιλιταρισμό, στον εθνικισμό και στον ιμπεριαλισμό. Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, όπου ο πόλεμος διεξάγεται σε περιοχές “κλειδιά” για τους μεγάλους ιμπεριαλιστικούς πόλους (βλ. Ουκρανία, Παλαιστίνη) και κλιμακώνεται σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής στο εσωτερικό κάθε κράτους (βλ. πόλεμος κατά των προσφύγων-μεταναστών και κοινωνικών κινημάτων) όντας αναγκαίος για τα συμφέροντα των αστικών τάξεων του κόσμου, η ανάπτυξη του αντιπολεμικού κινήματος αποτελεί βασικό εχθρό για τα συμφέροντα των κυριάρχων και σανίδα σωτηρίας για τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα.
Η ολοένα και αυξανόμενη άμεση εμπλοκή του ελληνικού κράτους στους μεγάλους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, στο πλευρό του ΝATO, μέσω της αποστολής στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία απέναντι στην Ρωσία, στην Σαουδική Αραβία απέναντι στην Υεμένη, αλλά και της πρόσφατης εξαγγελίας για την αποστολή της φρεγάτας «Ύδρα» στην Ερυθρά Θάλασσα για την υποστήριξη του Ισραήλ απέναντι στην Παλαιστίνη, η ένταση του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, η απογείωση των πολεμικών-εξοπλιστικών δαπανών, αναδεικνύει τη μεγάλη ανάγκη ύψωσης ενός αντιπολεμικού τείχους ικανού να προστατέψει τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους πρόσφυγες-μετανάστες από τα αιματοβαμμένα σχέδια της ελληνικής και των συμμάχων της. Σε αυτή την περίοδο η κυβέρνηση και το σύστημα θέλουν τους στρατευμένους πειθήνια και άβουλα όργανα στα παιχνίδια των μεγάλων συμφερόντων. Ο “Σπάρτακος” και η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων θα συνεχίσουν να τους “χαλάνε την εθνική ομοφωνία”».
