Αίσθηση προκάλεσε η παρέμβαση του Μητροπολίτη Φθιώτιδος Συμεών στο Δεύτερο Φόρουμ του τηλεοπτικού σταθμού Star Κεντρικής Ελλάδος που ήταν αφιερωμένο στο δημογραφικό πρόβλημα.
Ο Μητροπολίτης μετά τον αγιασμό για την έναρξη του 2ου Star forum απηύθυνε χαιρετισμό μην ξεχνώντας τον αγώνα επιβίωσης που δίνουν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ.
Έκανε έκκληση σε κυβέρνηση και αρμόδιους φορείς να βρεθεί λύση και να προσφερθεί μέριμνα για τους εκατοντάδες εργαζόμενους της βιομηχανίας και τις οικογένειές τους εξηγώντας πως του πέφτει λόγος για το τι αντιμετωπίζουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι επειδή, όπως τόνισε χαρακτηριστικά «οι εργαζόμενοι με τις οικογένειές τους είναι παιδιά μου!»
Η παρέμβασή του, που έγινε ανάρπαστη σε Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, είναι η ακόλουθη:
«Τι θα γίνει το λιμάνι; Τι θα γίνει η δεξαμενή του προπανίου; Ποιος θα φυλάξει τις εγκαταστάσεις; Γιατί; Πού είναι η ανθρωπιά; Πάσχα έρχεται! Σχολείο πηγαίνουν! Φροντιστήριο. Έχουν κάνει εγκλήματα; Δέχομαι! Είναι εγκληματίες! Να τους κόψουμε το κεφάλι; Να τους πνίξουμε στη θάλασσα; Παίρναν παχυλούς μισθούς; Κάποιοι τους έδινε. Τι τιμωρία επιβλήθηκε σε αυτόν που τους έδινε; Να δούμε το διά ταύτα.
Σας ικετεύω!
Απευθύνω έκκληση ανθρωπιάς. Υπάρχουν και άλλες μειονότητες που δικαιούνται ανθρωπιάς. Υπάρχουν και άλλοι που έχουν δικαίωμα ισότητας. Ισότητας στην εργασία. Ισότητα στην οικογένεια. Ισότητα στην εκπαίδευση.
Ωραία, λένε, συνδικαλίζονται οι εργαζόμενοι. Δεν ήξερα ότι ο συνδικαλισμός είναι αμαρτία! Ας το αφήσουμε στην άκρη.
Ας διαβάσουμε την έκκληση του διευθυντή του εργοστασίου που δεν είναι συνδικαλιστής και την επιστολή του με ημερομηνία 22 Μαρτίου. Που θέτει θέμα! Δεν είναι εύκολο!
Αλλά ας δούμε πέντε πράγματα. Τι θα γίνει με τους άνω των 55 ετών; Τι θα γίνει με αυτούς που έχουν μικρά παιδιά; Τι θα γίνει με αυτούς που έχουν δάνεια; Τι θα γίνει με αυτούς που δεν έχουν πού αλλού να πάνε ή να μείνουν. Πάσχα έρχεται! Πώς θα γιορτάσουν; Αυτή είναι η έκκλησή μου!
Αν τα εννοούμε όλα αυτά για το δημογραφικό, αν πραγματικά τα εννοούμε αυτά για τη φυγή από τον τόπο μας…
Και εάν ρωτήσει κάποιος «ρε δέσποτα τι ανακατεύεσαι; Ούτως ή άλλως κριτική θα δεχθώ για αυτά που λέω. Οπότε θα ξανα-απαντήσω όπως απάντησα εκείνη τη μέρα: Ναι ρε! Μου πέφτει λόγος! Γιατί είναι τα παιδιά μου, και είμαι ο πατέρας τους!»
