Με συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 10:30 το πρωί έξω από το 3ο Γυμνάσιο Πολίχνης σχεδιάζουν να υποδεχτούν οι Ενώσεις Γονέων της Θεσσαλονίκης τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη που θα επισκεφτεί το σχολείο προκειμένου να παραστεί σε εκδήλωση για την εκστρατεία κατά του σχολικού εκφοβισμού, μετά το τέλος της οποίας ο υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης θα παρουσιάσει την ηλεκτρονική πλατφόρμα, η οποία θα δέχεται επώνυμες καταγγελίες για περιπτώσεις σχολικής βίας.
«Τελικά μπορούν αυτοί που γεννούν τα προβλήματα για τη νεολαία, που εντείνουν την επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματά της να είναι μέρος της λύσης αυτών των προβλημάτων;», αναρωτιέται στο κάλεσμά της η Ομοσπονδία Ενώσεων Γονέων και Κηδεμόνων Κεντρικής Μακεδονίας, υπογραμμίζοντας ότι «είναι υποκριτική η στάση της κυβέρνησης και του Υπουργείου που τόσα χρόνια δεν ακούει τα αιτήματα για μέτρα πρόληψης αντιμετώπισης της σχολικής βίας με επιστημονικό προσωπικό, παιδοψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς».
Αναλυτικά το κάλεσμα:
Την Τρίτη 9 Απρίλη ο Πρωθυπουργός της χώρας, ο Υπουργός και η Υφυπουργός Παιδείας θα επισκεφτούν το 3o Γυμνάσιο Πολίχνης προκειμένου να παρουσιάσουν την πολιτική της κυβέρνησης σχετικά με «αντιμετώπιση» της ενδοσχολικής βίας και του εκφοβισμού.
Τελικά μπορούν αυτοί που γεννούν τα προβλήματα για τη νεολαία, που εντείνουν την επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματά της να είναι μέρος της λύσης αυτών των προβλημάτων;
Ο ορισμός που δίνει η κυβέρνηση στη σχολική βία είναι τόσο γενική και αόριστη ώστε να «φωτογραφίζονται ακόμα και οι μαθητικές κινητοποιήσεις, καθώς, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, η παρεμπόδιση της ομαλής διεξαγωγής των μαθημάτων ταυτίζεται με τη σχολική βία».
Οι αιτίες του προβλήματος, κατά τη γνώμη μας, πρέπει να αναζητηθούν μέσα στην κοινωνία. Μέσα στο ίδιο το κοινωνικό σύστημα και το σχολικό περιβάλλον που, από την ίδια τη φύση του, καλλιεργεί τον ανταγωνισμό. Καλλιεργεί την αντίληψη “ο θάνατός σου η ζωή μου”. Πόσες φορές δεν ακούει ο μαθητής ότι πρέπει “να κοιτάς την πάρτη σου”; Πόσες φορές δεν παροτρύνεται να βρει έναν τρόπο να βολευτεί ο ίδιος και να μη νοιάζεται για το τι κάνουν οι άλλοι;
Εμείς δεν κλείνουμε τα μάτια σε ένα υπαρκτό φαινόμενο, ένα φαινόμενο των καιρών. Όλες οι κυβερνήσεις βομβαρδίζουν τα παιδιά μας με εικόνες βίας. Κι ενώ μιλάτε για σχολική βία, κλείνετε τα μάτια σε φασιστικές ομάδες που δρουν με τη στήριξη και κάποιων διευθυντών! Να σας θυμίσουμε την Σταυρούπολη, τον Εύοσμο κλπ. Αυτούς που τους ανεχόσαστε.
Είναι υποκριτική η στάση της κυβέρνησης και του Υπουργείου που τόσα χρόνια δεν ακούει τα αιτήματα για μέτρα πρόληψης αντιμετώπισης της σχολικής βίας με επιστημονικό προσωπικό, παιδοψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς.
Πάει πολύ να εμφανίζονται ως υπερασπιστές του Δημόσιου σχολείου όλοι εκείνοι που με τις πολίτικες τους επιδιώκουν να χειροτερέψουν το ήδη υποβαθμισμένο δημόσιο σχολείο. Να το μετατρέψουν σε ένα ατελείωτο εξεταστικό κέντρο για τους πολλούς (εξετάσεις πανελλαδικού τύπου σε όλο το Λύκειο, ελάχιστη βάση εισαγωγής, τράπεζα θεμάτων, εθνικό απολυτήριο), με τους γονείς να βάζουν ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Πάει πολύ να εμφανίζουν το νέο νομοσχέδιο για την σχολική βία ως πανάκεια όλοι εκείνοι που αντί να ενισχύσουν τα μέτρα πρόληψης ανοίγουν τον δρόμο για μεγαλύτερη καταστολή, για ακόμα μεγαλύτερη ποινικοποίηση μέσα στα σχολεία.
Εμείς οι γονείς θέλουμε να αντιμετωπίζονται τα περιστατικά πριν συμβούν και όχι απλά να μας δίνεται η δυνατότητα να τα καταγγείλουμε, καθώς αυτό δεν λύνει το πρόβλημα απλά το μεγαλώνει.
Αν πραγματικά ήθελε να βρει απαντήσεις ο Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί τότε θα εντόπιζε τις αιτίες της βίας που βρίσκονται στις ίδιες τις συνθήκες των σχολείων, που επί της ουσίας είναι ένα σχολείο που απωθεί, γιατί είναι ένα απέραντο εξεταστικό κέντρο. Ένα σχολείο που καλλιεργεί τον μαθητικό ανταγωνισμό, τη λογική να «βγάλει ο ένας το μάτι του άλλου».
Αν όντως νοιάζονταν για τα προβλήματα στα σχολεία τότε θα άκουγαν τα αιτήματα του συνόλου της εκπαιδευτικής κοινότητα για αύξηση της χρηματοδότησης, σύγχρονα ασφαλή σχολεία, προσλήψεις εκπαιδευτικών, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, βοηθητικό προσωπικό, φύλακες, σχολικούς νοσηλευτές.
