Οι πρόγονοί μας μπορεί να διατηρούσαν τις αλεπούδες ως κατοικίδια πολύ πριν εμφανιστούν κατοικίδια σκυλιά; Τι φανερώνουν τα αρχαιολογικά στοιχεία που έρχονται στο φως;
Τα αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν, ότι οι αρχαίες κοινωνίες στη Νότια Αμερική τιμούσαν τις αλεπούδες σε τέτοιο βαθμό που τις έθαβαν δίπλα τους.
Οι επιστήμονες έμειναν έκπληκτοι, όταν βρήκαν μια αλεπού θαμμένη σε έναν ανθρώπινο τάφο που χρονολογείται πριν από 1.500 χρόνια στην Παταγονία της Αργεντινής.
Πιστεύουν, ότι η πιο πιθανή εξήγηση είναι, ότι η αλεπού ήταν μια πολύτιμη σύντροφος ή κατοικίδιο του ανθρώπου. Η ανάλυση DNA δείχνει το ζώο να τρώει μαζί με προϊστορικούς κυνηγούς συλλέκτες (τροφοσυλλέκτες) και ήταν μέρος του στενού κύκλου της κοινωνίας.
Μια αλεπού του ίδιου είδους βρέθηκε σε έναν πολύ παλαιότερα χρονολογικά τάφο σε άλλο μέρος της Αργεντινής πριν από σχεδόν μια δεκαετία.
«Αυτό είναι ένα πολύ σπάνιο εύρημα για την ύπαρξη αυτής της αλεπούς, που φαίνεται να είχε τόσο στενό δεσμό με άτομα από την κοινωνία των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών», δήλωσε η Δρ. Οφέλι Λεμπρασέρ από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
«Νομίζω ότι ήταν κάτι περισσότερο από συμβολικό. Πραγματικά πιστεύω ότι ήταν συντροφικότητα ανάμεσα σε άνθρωπο και αλεπού».
Η αλεπού βρέθηκε στον τόπο ταφής του Cañada Seca στην Αργεντινή, όπου κάποτε κατοικούσαν ομάδες κυνηγών-τροφοσυλλεκτών.
Δόντια άγριων αλεπούδων έχουν βρεθεί σε αρχαίους χώρους ταφής ανθρώπων σε όλη την Αργεντινή και το Περού, υποδηλώνοντας ότι το ζώο είχε συμβολική σημασία.
Αλλά η ανακάλυψη ενός σχεδόν πλήρους σκελετού μιας αλεπούς σε έναν ανθρώπινο τάφο είναι εξαιρετικά σπάνια στα παγκόσμια αρχαιολογικά αρχεία.
Η αλεπού, που ακούει στο επιστημονικό όνομα Dusicyon avus, ήταν μεσαίου μεγέθους και ζύγιζε 10-15 κιλά. Εξαφανίστηκε πριν από περίπου 500 χρόνια, μερικές εκατοντάδες χρόνια μετά την άφιξη των κατοικίδιων σκύλων στην Παταγονία.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τη Δρ Σίνθια Αμπόνα του Ινστιτούτου Εξέλιξης στη Μεντόζα της Αργεντινής και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Royal Society Open Science.
