Και κάπως έτσι ο ΠΑΟΚ πανηγύρισε το 4ο πρωτάθλημά του μέσα στο Κλεάνθης Βικελίδης – πολύ κακή μέρα για να ‘σαι Αρειανός. Ένα ματς – θρίλερ, με τον ΠΑΟΚ να παίρνει το προβάδισμα και να το κρατάει μέχρι το ημίχρονο, ο Άρης να κάνει το comeback όχι πολύ ώρα αφότου οι ομάδες βγήκαν από τα αποδυτήρια και εν τέλει ο ΠΑΟΚ να παίρνει το διπλό και μαζί το τρόπαιο. Άλλωστε, το σύνθημα δόθηκε από νωρίς: «Όλοι είναι κόντρα, αλλά εμείς θα το πάρουμε!»

Το πρώτο ημίχρονο

Οι «κίτρινοι» ξεκίνησαν με τον Κουέστα κάτω από τα δοκάρια, Οντουμπάτζο,Φαμπιάνο, Μπράμπετς, Μοντόγια αποτελούσαν την τετράδα στην άμυνα από τα δεξιά, Ζουλ, Βερστράτε, Νταρίντα στον άξονα,τους Σουλεϊμάνοφ, Σαβέριο στα άκρα και μπροστά ο Μορόν.

Οι «μαυρόασπροι» παρατάχθηκαν με τον Κοτάρσκι στο τέρμα, Σάστρε, Κετζιόρα, Μιχαηλίδη, Μπάμπα στην άμυνα από τα δεξιά, Σβαμπ, Μεϊτέ στο κέντρο, Τάισον, Ζίβκοβιτς στα άκρα και τον Τόμας στην κορυφή της επίθεσης.

Το σκορ άνοιξε στο 30′ ο Τόμας κατόπιν αριστουργηματικού πλασέ του Ζίβκοβιτς. Μετά το γκολ οι κίτρινοι επιχείρησαν να πάρουν την πρωτοβουλία και να πιέσουν περισσότερο, παρ’ όλα αυτά δίχως κάποια επιτυχία και οι ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια για ημίχρονο με το 0 -1 στο σκορ.

Το δεύτερο ημίχρονο

Εν τω μεταξύ το κλίμα ήταν ήδη ανεβασμένο σε μπαρ και στέκια όπου προβάλλονταν το ματς, με τους φίλους του ΠΑΟΚ από τη μία να αγωνιούν, από την άλλη να ψιλοπανηγυρίζουν καθώς είχαν το προβάδισμα. Αλλά απ’ ό,τι φαίνεται το κοψοχόλιασμα δεν θα το γλίτωναν καθώς στο 47′ κατόπιν σέντρας του Οντουμπάτζο, ο Μορόν πετυχαίνει γκολ και ισοφαρίζει.

Το τι ακολούθησε – εκτός από βρισίδια και καντήλια – ήταν ένα άγχος καθώς ο ΠΑΟΚ πλέον είχε αντίπαλο τον χρόνο, την ώρα που η ΑΕΚ έπαιζε την Λαμία μονότερμα. Αυτό το άγχος όμως εξαϋλώθηκε στο 62′ κατόπιν πάσας του Τόμας στον Τάισον όπου ο τελευταίος βρήκε δίχτυα και διπλασίασε το σκορ για τον Δικέφαλο.

Μέχρι το πέρας του ματς ο ΠΑΟΚ έπαιξε άμυνα και έμεινε με 10 στο 80′, κατόπιν αποβολής του Μιχαηλίδη με δεύτερη κίτρινη.

Τα πανηγύρια

Δεν άργησε το σφύριγμα της λήξης και από παντού ακουγόταν φωνές και πανηγυρισμοί. Τα πρώτα πυροτεχνήματα εκτοξεύτηκαν από την κατεύθυνση της Νεάπολης και συνεχίστηκαν από Τούμπα, Σταυρούπολη και Συκιές. Δεν άργησε δε να ξεκινήσει και η μοτοπορεία των φίλων του Δικεφάλου με τις κόρνες και τα συνθήματα να αντηχούν σε όλη την πόλη. Φυσικά το κλίμα στην Τούμπα ήταν εκστασιακό.

Περιττό να αναφέρω ότι οι πανηγυρισμοί και τα «γλέντια» κράτησαν από την λήξη του ματς μέχρι και τα ξημερώματα, κατά μήκος όλης της πόλης και όχι αδίκως αφού το τρόπαιο επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη μετά από 5 χρόνια.