Οι ασφυκτικές πιέσεις μεγάλων δωρητών και πρωτοκλασάτων στελεχών του Δημοκρατικού Κόμματος έφεραν αποτέλεσμα, θέτοντας το βράδυ της Κυριακής, 21 Ιουλίου, εκτός προεκλογικής κούρσας τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν μόλις τέσσερις μήνες πριν τις προεδρικές εκλογές του Νοέμβρη.
Η εξέλιξη δεν αιφνιδίασε κανέναν. Η άσχημη εμφάνιση του Τζο Μπάιντεν στο ντιμπέιτ του Ιουνίου αποκάλυψε με δραματικό τρόπο την άσχημη διανοητική του κατάσταση εν μέσω μισόλογων, μπερδεμένου λόγου και ασυναρτησιών. Τα περιθώρια για άλλες δημόσιες εμφανίσεις του «γκαφατζή» Προέδρου είχαν εξαντληθεί.
Αυτό ωστόσο που συμβαίνει σήμερα δεν βρίσκει εύκολα «ταίρι» στη νεότερη ιστορία των ΗΠΑ, εκτός ίσως από την περίπτωση του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ Λίντον Τζόνσον το 1968 που παραιτήθηκε το Μάρτιο της ίδιας χρονιάς από την προεκλογική εκστρατεία μεταξύ άλλων και λόγω των σφοδρών λαϊκών αντιδράσεων για τον πόλεμο στο Βιετνάμ.
Τότε βέβαια ο Τζόνσον είχε αναγκαστεί να αποσύρει την υποψηφιότητά του οκτώ μήνες πριν τις προεδρικές εκλογές αφήνοντας περιθώρια στον αντικαταστάτη του, τότε αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Χιούμπερτ Χάμφρεϊ να πάρει τα ηνία της προεκλογικής εκστρατείας των Δημοκρατικών για να χάσει στη συνέχεια τις εκλογές από τον Ρίτσαρντ Νίξον με διαφορά μόλις 0,7% καθώς ο Νίξον εξελέγη Πρόεδρος με 43, 42% ενώ ο Δημοκρατικός Χιούμπερτ Χάμφρεϊ πήρε 42,72%.
Στα χνάρια του Λίντον Τζόνσον, ο πρόεδρος Μπάιντεν άφησε στο «πόδι» του την νυν Αντιπρόεδρο (και ελάχιστα δημοφιλή…) Κάμαλα Χάρις, προκαλώντας αμέσως τα πικρόχολα σχόλια του τέως Προέδρου και υποψήφιου των Ρεπουμπλικάνων στις εκλογές του Νοέμβρη, Ντόναλντ Τραμπ, που εκτίμησε πως η Χάρις θα είναι για αυτόν ακόμη πιο εύκολος αντίπαλος από τον 81χρονο Μπάιντεν.
My fellow Democrats, I have decided not to accept the nomination and to focus all my energies on my duties as President for the remainder of my term. My very first decision as the party nominee in 2020 was to pick Kamala Harris as my Vice President. And it’s been the best… pic.twitter.com/x8DnvuImJV
— Joe Biden (@JoeBiden) July 21, 2024
«Η Κάμαλα Χάρις κατέχει ολόκληρη την αριστερή πολιτική του Τζο Μπάιντεν. Η μόνη διαφορά είναι πως αυτή είναι ακόμη πιο φιλελεύθερη και λιγότερο ικανή από τον Τζο, πράγμα που λέει πραγματικά κάτι. Τέθηκε υπεύθυνη για τα σύνορα, και είδαμε τη χειρότερη εισβολή παρανόμων στην ιστορία μας» ήταν το πρώτο σχόλιο του Τραμπ.
JUST IN: 🇺🇸 Donald Trump reacts to Joe Biden dropping out of the presidential race.
— BRICS News (@BRICSinfo) July 21, 2024
"It will be even easier to beat Kamala Harris." pic.twitter.com/0H2ZsXpQqj
Ποιος δίνει το χρίσμα του υποψήφιου Προέδρου
Ωστόσο, η σπουδή του Τζο Μπάιντεν να υποδείξει την Χάρις ως προτιμητέα υποψήφιο Πρόεδρο του Δημοκρατικού Κόμματος της εξασφαλίζει ένα καλό «προβάδισμα» αλλά δεν είναι απόλυτα βέβαιο πως θα είναι και η τελική υποψήφια στις εκλογές του Νοέμβρη. Και ο λόγος είναι απλός!
Το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος για τις προεδρικές εκλογές δεν το δίνει ο εκάστοτε Δημοκρατικός Πρόεδρος αλλά οι περίπου 4.000 εκλέκτορες του κόμματος. Οι εκλέκτορες αυτοί θα πάρουν την τελική τους απόφαση για το ποιος ή ποια υποψήφιος ή υποψήφια θα πάρουν το χρίσμα στη διάρκεια του κρίσιμου κομματικού συνεδρίου στο Σικάγο που θα πραγματοποιηθεί από τις 19 ως τις 22 Αυγούστου.
Από τεχνική άποψη, ο πρόεδρος Μπάιντεν δεν είχε εξασφαλίσει επίσημα το χρίσμα του κόμματος.
Επομένως, ως το συνέδριο των Δημοκρατικών τα εσωκομματικά παζάρια αναμένεται να πάρουν «φωτιά» καθώς δεν αποκλείεται και άλλα στελέχη των Δημοκρατικών να εκδηλώσουν ενδιαφέρον εφόσον βεβαίως εξασφαλίσουν (έκαστος…) τις 300 ως 600 υπογραφές εκλεκτόρων του κόμματος ώστε να εξασφαλίσουν την υποψηφιότητά τους και να τεθούν στη συνέχεια υπό την τελική κρίση των εκλεκτόρων του κόμματος.
Οι πενηντάρηδες δελφίνοι…
Οι Δημοκρατικοί «δελφίνοι» που προτείνονται η προωθούνται από τα συστημικά ΜΜΕ στις ΗΠΑ είναι κυρίως η 52χρονη κυβερνήτης του Μίσιγκαν Γκρέτσεν Εσθίρ Γουίτμερ, ο κυβερνήτης της Καλιφόρνιας Γκάβιν Νιούσομ και ο 56χρονος κυβερνήτης του Ιλινόι Τζέι Ρόμπερτ Πρίτσκερ.
Σημαντικό επίσης ζήτημα είναι ποιος ή ποια θα είναι υποψήφιος/υποψηφία Αντιπρόεδρος των Δημοκρατικών σε περίπτωση που επικρατήσει η υποψηφιότητα της Κάμαλα Χάρις.
Τα ονόματα που συζητούνται ως πιθανοί αντιπρόεδροι της Χάρις, ιδίως αν δεν έχει αντίπαλο στο συνέδριο είναι μεταξύ άλλων ο κυβερνήτης της Πενσιλβάνια Τζος Σαπίρο και ο υπουργός Μεταφορών Πήτερ Πολ Μοντγκόμερ Μπούτιτζετζ.
Σε κάθε περίπτωση, οι νέες διεργασίες στο κόμμα των Δημοκρατικών δίνουν «πόντους» στην υποψηφιότητα του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος, ιδιαίτερα μετά την δολοφονική απόπειρα σε βάρος του εμφανίζεται, δημοφιλής και ενισχυμένος.
Παρόλα αυτά δεν αποκλείεται στις εκλογές αυτού του Νοέμβρη να δούμε ένα αμφίρροπο εκλογικό αποτέλεσμα δεδομένης της σφοδρής πόλωσης που διακρίνει ένα μεγάλο μέρος της αμερικανικής κοινωνίας εδώ και αρκετά χρόνια… Όπως δηλαδή είχε γίνει και στις εκλογές του 1968 όπου ο Νίξον νίκησε με διαφορά μόλις 0,7%.
Το μόνο σχεδόν βέβαιο είναι πως ο επόμενος διαχειριστής της εξουσίας στις ΗΠΑ θα έχει να διαχειριστεί περισσότερα προβλήματα (εντός και εκτός συνόρων) από τον προκάτοχό του, καθώς αναμένεται να θεριέψει έτι περαιτέρω ο (ήδη σφοδρός) διεθνής γεωπολιτικός ανταγωνισμός μεταξύ Δύσης και Ανατολής.
Άλλωστε, ο 21ος αιώνας αποδεικνύεται (επί του παρόντος) αιώνας μεγάλων πολέμων και σημαντικών τεχνολογικών, οικονομικών και κοινωνικών ανακατατάξεων και αλλαγών. Ο νέος διαχειριστής της εξουσίας στις ΗΠΑ κατά την τετραετία 2025-2028 ενδεχομένως να παίξει ρόλο καταλυτικό για το πόσο γρήγορα η Ουάσιγκτον θα χάσει τη διεθνή πρωτοκαθεδρία.
