Η τελευταία εβδομάδα στο Ηνωμένο Βασίλειο, παρά την νίκη των Εργατικών στις εκλογές, χαρακτηρίζεται όχι τόσο από ένα συναίσθημα φαινομενικής χαράς για την επικράτηση ενός παραλίγο ή και σχετικά κεντροαριστερού κόμματος, αλλά περισσότερο από ένα συναίσθημα φόβου για τα αναδυόμενα αντανακλαστικά της ακροδεξιάς.
Η αφορμή ήταν η δολοφονική επίθεση με θύματα 3 νεαρά κορίτσια στο Σάουθπορτ της Αγγλίας.
Σχεδόν αμέσως μετά την επίθεση, ακροδεξιοί και φασιστικοί σχηματισμοί όπως το EDL αλλά και το UKIP, ξεκίνησαν να διακινούν από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πως ο δράστης της επίθεσης ήταν μετανάστης, μουσουλμάνος και πρόσφατα είχε φτάσει στην Αγγλία για αναζήτηση ασύλου. Έδιναν επίσης στην επίθεση ένα μοτίβο τρομοκρατίας, λόγω του προφίλ που είχαν συγκροτήσει. Τα ακροδεξιά αντανακλαστικά ήταν αστραπιαία και ξεκίνησαν αμέσως συγκεντρώσεις ακροδεξιών (ένας εσμός από οργανωμένους ακροδεξιούς, οπαδούς και «ακτιβιστές ενάντια στην ισλαμοποίηση της Ευρώπης») όπου γρήγορα εξελίχθηκαν σε «συγκρούσεις με την αστυνομία» (η Αστυνομία στην Αγγλία όπως και οπουδήποτε αλλού, δεν συγκρούεται ποτέ με την ακροδεξιά, αλλά υιοθετεί αμυντική στάση, σε αντίθεση βέβαια με την στάση της για οποιοδήποτε άλλο ζήτημα). Οι εστίες επεκτάθηκαν σε διάφορες πόλεις της Αγγλίας, με αρκετά μεγάλη συμμετοχή.
Οι βρετανικές Αρχές, παραδοσιακά και βάση πρωτοκόλλου, όταν σε ένα έγκλημα ο δράστης είναι ανήλικος, δεν δίνουν πληροφορίες στην δημοσιότητα (υπάρχουν διαρροές βέβαια αλλά αυτό είναι σχετικό κάθε φορά). Η έλλειψη δημοσιότητας σε σχέση με το προφίλ του δράστη της δολοφονικής επίθεσης στο Σαουθπορτ, ήταν σε μεγάλο βαθμό βοηθητική για την εξάπλωση σκόπιμα ψεύτικων πληροφοριών από την μεριά των ακροδεξιών. Παρόλα αυτά, ως λύση απέναντι στην επέλαση των ακροδεξιών, οι Αρχές αποφάσισαν να δώσουν τα στοιχεία του δράστη. Ήταν ένας 17χρονος ημεδαπός, χριστιανός γεννημένος στην Ουαλία.
Οι Εργατικοί, μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να έχουν ιδιαίτερη όρεξη να λάβουν κάποιου είδους δραστικά μέτρα και στην πραγματικότητα οι μόνοι που στέκονται απέναντι στους ακροδεξιούς, είναι πάλι, οι αντιφασίστες (διάφορων αποχρώσεων). Αντιφασιστικές κινητοποιήσεις, ξεκίνησαν σχεδόν ταυτόχρονα με τις φασιστικές κινητοποιήσεις, σε πόλεις όπως το Λίβερπουλ, το Καρντίφ, το Λιντς, το Μάντσεστερ και το Μπίστολ. Οι αντιφασίστες συγκεντρώθηκαν και με τις δυνάμεις τους προσπάθησαν να υπερασπιστούν τα σημεία ενδιαφέροντος για τους ακροδεξιούς (τζαμιά, γειτονιές με έντονο μουσουλμανικό στοιχείο, συνοικιακά καταστήματα μουσουλμάνων ιδιοκτητών).
Ένας βασικός λόγος ιδεολογικής συγκρότησης αυτής της ακροδεξιάς, ιδιαίτερα τώρα μετά την επικράτηση των Εργατικών, είναι η επαναφορά της τάξης, η οποία χάθηκε και αντικαταστάθηκε από μια «woke agenda». Η βρετανική κυβέρνηση (η προηγούμενη, η συντηρητική και η τωρινή) είχε, στα μάτια των ακροδεξιών και όχι μόνο, πολύ χαλαρή νομοθεσία για τους μετανάστες, πολύ μεγάλη ανοχή στο Ισλάμ, προωθούσε πολιτικές και πολιτισμικά πρότυπα που είχαν ως σκοπό να διαλύσουν την αγγλική οικογένεια και αποτελούσε απειλή για τον παραδοσιακό αγγλικό τρόπο ζωής (δηλαδή την μοναρχία και τις μπύρες, στην πραγματικότητα).
Η αποκατάσταση της τάξης στην αγγλική κοινωνία για τους ακροδεξιούς, φυσικά δεν συνεπάγεται κράτος πρόνοιας ή ελαφρύνσεις για τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και την εργατική τάξη. Αφορά μόνο μια φαντασίωση γύρω από την φυλή και την σεξουαλικότητα τους και αρκετές ελαφρύνσεις στο υπερ-συντηρητικό κεφάλαιο. Αφορά συμμαχίες με το Ισραήλ και βοήθεια στην σφαγή των Παλαιστινίων, αφορά πολιτικές λιτότητας και πάει λέγοντας.
Η λογική με την οποία συγκροτείται η ακροδεξιά σε μεγάλο βαθμό είναι κοινή όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά ίσως παντού και αυτό φαίνεται και από τις κοινά συντονισμένες αντιδράσεις διαφόρων ακροδεξιών δημοσιολογούντων στη δημόσια σφαίρα. Είτε αυτό αφορά συντονισμένες απόπειρες fake news (η ταυτότητα του δήθεν μουσουλμάνου δράστη στην Αγγλία, η Αλγερινή μποξέρ που είναι δήθεν τρανς άντρας, τα δήθεν αυξημένα νούμερα βιασμών στη Σουηδία από μουσουλμάνους μετανάστες, τα δήθεν αποκεφαλισμένα βρέφη από την Χαμάς, το δήθεν τάδε και το δήθεν δείνα).
Ένα καλοστημένο δίκτυο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στο πρώην Twitter, στο Telegram και αλλού, όπου τα fake news κατασκευάζονται με τέτοιο τρόπο ώστε αφενός να είναι σχετικά πειστικά και αφετέρου να χτυπάνε ακριβώς στα υπερ-συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας και να τα οξύνουν, κατευθύνοντας τα, σχεδόν πάντα προς τους πιο αδύναμους και ποτέ φυσικά απέναντι στους ισχυρούς. Δεν είναι τίποτε νέο αυτό, παρόλα αυτά, επιβεβαιώνεται συνεχώς και σε σχεδόν κάθε σοβαρό ζήτημα.
Και φυσικά, η αντίδραση των παραλίγο κεντροαριστερών κυβερνήσεων, ή των φιλελεύθερων κυβερνήσεων δεν είναι να λύσουν με κάποιο τρόπο τα ζητήματα που προκαλούν αυτές τις εκρήξεις, δηλαδή τις δομικές ανισότητες, αλλά αντίθετα, να υιοθετούν ολοένα και πιο συντηρητικές θέσεις για να ικανοποιήσουν το υπό κατασκευή ακροδεξιό ακροατήριο που προθερμαίνουν οι νεόκοποι φασίστες.
Αυτές τις μέρες, στην Αγγλία, διάφορες ακροδεξιές οργανώσεις δημιουργούν ευρύτερα μέτωπα «για την προστασία των παιδιών» από την «απειλή του Ισλάμ» και προγραμματίζουν συγκεντρώσεις σε περισσότερες από 25 πόλεις.
Σίγουρα η χλιαρή αντιμετώπιση δεν είναι κάτι που λειτουργεί απ’ ό,τι φαίνεται. Τα ακροδεξιά αντανακλαστικά είναι τέτοια και λειτουργούν με τέτοιο τρόπο, ώστε να αναδύονται τα πιο κτηνώδη χαρακτηριστικά του κοινωνικού σώματος. Απέναντι στο καταστροφικό μίσος για οτιδήποτε διαφορετικό η παθητική αντίσταση αλλά και η απόπειρα ικανοποίησης των ακροδεξιών ενστίκτων, από τα πάνω, έχει πάντοτε σχεδόν τα αντίθετα αποτελέσματα από τα επιθυμητά. Δηλαδή την ενδυνάμωση της ακροδεξιάς και την διάλυση της κοινωνικής συνοχής.
Η Αγγλία φαίνεται πως είναι ένα καζάνι που βράζει και οι επόμενες μέρες θα είναι πραγματικά πολύ κρίσιμες για το που θα κάτσει η μπίλια.
