Νέα κλιμάκωση καταγράφεται στην περιοχή μας μετά την εκτόξευση εκατοντάδων πυραύλων (συμπεριλαμβανομένων, νέων υπερηχητικών) από το Ιράν στο πλαίσιο της «Επιχείρησης Αληθινή Υπόσχεση ΙΙ» («True Promise 2»), που συνιστά μία πρωτοφανή εξέλιξη στην ιστορία της σύγκρουσης με την ισραηλινή κατοχή.
Αυτή η επίθεση, η οποία στόχευσε ισραηλινές στρατιωτικές εγκαταστάσεις και θέσεις που έφτασαν ως τον άξονα Νετζαρίμ (Netzarim) στη Λωρίδα της Γάζας (σ. μτφρ. που ελέγχει την κίνηση μεταξύ βορρά-νότου) υποδηλώνει μια αλλαγή στους πρωταγωνιστές της σύγκρουσης που προηγουμένως την διαχειρίζονταν μέσω των συμμάχων του Ιράν στην περιοχή. Αυτή η σύγκρουση παίρνει τώρα έναν πιο άμεσο χαρακτήρα μεταξύ των δύο πλευρών. Με τις ισραηλινές απειλές για «ισχυρή απάντηση» από τον Νετανιάχου, εντείνονται οι συζητήσεις για την πιθανότητα ενός εκτεταμένου περιφερειακού πολέμου που μπορεί να περιλαμβάνει πολλά μέρη στην περιοχή.
Συνέπειες της ιρανικής πυραυλικής επίθεσης
Είναι σαφές ότι αυτή η επίθεση έχει πολλές σημαντικές στρατηγικές επιπτώσεις.
Πρώτον, η ιρανική επίθεση αντιπροσωπεύει μια άμεση απάντηση στα συνεχιζόμενα ισραηλινά εγκλήματα και προκλήσεις που δεν έχουν σταματήσει μέχρι αυτή τη στιγμή με την αμερικανική υποστήριξη, είτε μέσω αεροπορικών επιδρομών σε ιρανικές τοποθεσίες στη Συρία είτε μέσω επιχειρήσεων δολοφονίας στο Ιράν, τη Συρία, τον Λίβανο και σε ολόκληρη την περιοχή και τη γενοκτονική επίθεση στην Παλαιστίνη. Το Ιράν θέλει να στείλει ένα ισχυρό μήνυμα όχι μόνο στο Ισραήλ, αλλά στη διεθνή κοινότητα: ότι έχει την ικανότητα να ανταποκριθεί και ότι δεν θα μείνει αδρανές μπροστά στις συνεχιζόμενες ισραηλινές επιθέσεις.
Δεύτερον, φαίνεται ότι αυτή η επίθεση, (την οποία ο παλαιστινιακός λαός μας βλέπει από μια άλλη οπτική γωνία ως μια θέση που συμβάλλει στην ήττα της ισραηλινής κατοχής και των σχεδίων της, εν απουσία ενός αραβικού εθνικού σχεδίου αντιμετώπισης του κράτους κατοχής) έχει στόχο την επιβολή ενός πραγματικού ειρηνευτικού έργου που δεν θέλει το Ισραήλ. Διαδραματίζεται ,δε, στο πλαίσιο της αυξανόμενης έντασης μεταξύ του Ιράν και των Ηνωμένων Πολιτειών. Μέσω αυτής της επίθεσης, το Ιράν επιδιώκει να επιδείξει τη στρατιωτική του ισχύ και να μεταφέρει ένα μήνυμα στην Ουάσιγκτον ότι οποιεσδήποτε απόπειρες περιορισμού του μέσω κυρώσεων ή στρατιωτικών απειλών θα προκαλέσουν έντονες αντιδράσεις. Αυτές οι ενδείξεις επιβεβαιώνουν ότι το Ιράν είναι έτοιμο να εμπλακεί σε μια ευρύτερη αντιπαράθεση και αυτό το μήνυμα μπορεί επίσης να απευθύνεται στους συμμάχους της Ουάσιγκτον στην περιοχή.
Εάν ο Νετανιάχου σχεδιάζει να αναδιαμορφώσει τις πολιτικές ισορροπίες στη Μέση Ανατολή και να παρασύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε έναν ευρύτερο πόλεμο, είναι φυσικό για το Ιράν να το βλέπει αυτό ως άμεση απειλή για τα περιφερειακά του συμφέροντα. Το Ιράν θεωρεί τον εαυτό του τον κύριο παίκτη στον άξονα αντίστασης κατά του Ισραήλ και έχει αυξανόμενο ρόλο στις νέες διεθνείς συμμαχίες που αναδύονται στον κόσμο, συγκεκριμένα με τη Ρωσία και την Κίνα. Οποιοδήποτε βήμα με στόχο την ενίσχυση της ισραηλινής επιρροής στην περιοχή, ειδικά σε συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες ή ορισμένες αραβικές χώρες που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από την Αμερική εδώ και δεκαετίες, θεωρείται πλήγμα για τις στρατηγικές του Ιράν και τα συμφέροντα αυτών των συμμαχιών.
Η εκτόξευση βαλλιστικών πυραύλων σε ισραηλινές στρατιωτικές βάσεις στέλνει ένα σαφές μήνυμα από το Ιράν: Δεν θα μείνει με σταυρωμένα χέρια απέναντι στις ισραηλινές κινήσεις για αλλαγή των κανόνων του πολιτικού παιχνιδιού στην περιοχή και τη συνέχιση της συμπεριφοράς του ως αδίστακτου κράτους υπεράνω του νόμου. Αυτή η κλιμάκωση δείχνει ότι το Ιράν επιδιώκει να σταματήσει αυτή την προσέγγιση αφενός και να διατηρήσει τα συμφέροντα και την επιρροή του, αφετέρου. Μπορεί ακόμη και να θέλει να οριοθετήσει νέα σύνορα ή να προσπαθήσει να επιβάλει έναν ρόλο στην οριοθέτηση της σύγκρουσης επιδεικνύοντας τις στρατιωτικές του ικανότητες.
Αυτό μπορεί να συνεισφέρει στον περιορισμό του σιωνιστικού επεκτατικού εγχειρήματος ως παγκόσμιου πολιτικού κινήματος. Η επίθεση θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως προειδοποίηση προς το Ισραήλ ενάντια στις συνέπειες της προώθησης οποιωνδήποτε σχεδίων αλλαγής της περιφερειακής ισορροπίας δυνάμεων σε βάρος των χωρών που υποστηρίζουν το Ιράν, όπως η Συρία, ο Λίβανος και το Ιράκ, τα οποία η Τεχεράνη θεωρεί αναπόσπαστο μέρος. Ενσωματωμένη στο σύστημά της είναι η εθνική και πολιτική ασφάλεια στην περιοχή.
Η αναμενόμενη ισραηλινή απάντηση
Η ισραηλινή απάντηση σε αυτή την επίθεση δεν θα περιοριστεί στην κυρίως αμερικανική και βρετανική ενθάρρυνση.
Η φασιστική ισραηλινή κυβέρνηση απείλησε με ισχυρή απάντηση, η οποία υποδηλώνει κλιμάκωση των εγκλημάτων στη Δυτική Όχθη, τη Γάζα και τον Λίβανο και τη δυνατότητα πραγματοποίησης αεροπορικών επιδρομών μεγάλης κλίμακας με στόχο ιρανικές στρατιωτικές υποδομές στη Συρία και ίσως στο ίδιο το Ιράν. Και με την κλιμάκωση των εντάσεων, το Ισραήλ μπορεί να στοχεύσει ζωτικές εγκαταστάσεις, όπως πυρηνικές εγκαταστάσεις ή κέντρα ανάπτυξης βαλλιστικών πυραύλων, σε μια κίνηση που στοχεύει στην αποδυνάμωση της ικανότητας του Ιράν να συνεχίσει τις επιθέσεις.
Από την άλλη πλευρά, το Ισραήλ μπορεί να επιλέξει να κατευθύνει τα χτυπήματά του κατά των συμμάχων του Ιράν στην περιοχή, όπως η Χεζμπολάχ στον Λίβανο ή οι πολιτοφυλακές που υποστηρίζονται από το Ιράν στο Ιράκ, την Υεμένη και τη Συρία, καθώς και εναντίον ζωτικών εγκαταστάσεων στις χώρες της περιοχής, προκαλώντας και κλιμακώνοντας εσωτερικές συγκρούσεις και διαμάχες στις χώρες αυτές. Αυτό το σενάριο επιδιώκει την αποδυνάμωση της ιρανικής περιφερειακής επιρροής χωρίς να μπει σε άμεση αντιπαράθεση με το Ιράν. Μπορεί εντούτοις να οδηγήσει στην ανάφλεξη ενός ευρύτερου περιφερειακού πολέμου.
Πιθανότητες περιφερειακής κλιμάκωσης
Εάν η κλιμάκωση μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ συνεχιστεί, αυτό θα παρασύρει την περιοχή σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο.
Η Παλαιστίνη και ο Λίβανος θα είναι στην πρώτη γραμμή μετά τη δολοφονία του Γενικού Γραμματέα της Χεζμπολάχ και τη συνεχιζόμενη καταστροφή των νοτίων προαστίων της Βηρυτού σε μια προσπάθεια να ανακτήσουν την ισραηλινή αποτρεπτική δύναμη που έχασε πέρσι μετά το σοκ που υπέστησαν κοινωνικές συνιστώσες καθώς η Χεζμπολάχ μπορεί να συμμετάσχει στη σύγκρουση με την υποστήριξη του Ιράν, ειδικά επειδή το Ισραήλ βρίσκεται στο κατώφλι μιας χερσαίας επίθεσης στο λιβανέζικο έδαφος και οι πολιτοφυλακές του Ιράκ και της Υεμένης που υποστηρίζονται από την Τεχεράνη ενδέχεται να εισέλθουν στη γραμμή αντιπαράθεσης, καθώς ανακοίνωσαν ήδη την εκτόξευση αρκετών πυραύλων εναντίον ισραηλινών τοποθεσιών. Εάν τα πράγματα εξελιχθούν, μπορεί να γίνουμε μάρτυρες παρεμβάσεων από άλλες χώρες όπως η Τουρκία και η Ρωσία, που έχουν στρατηγικά συμφέροντα στην περιοχή.
Αν και ο κόσμος δεν θα παραμείνει όπως ήταν, οι Ηνωμένες Πολιτείες, με τη σειρά τους, δεν θα μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια, καθώς το Ισραήλ θεωρείται σημαντικός στρατηγικός σύμμαχος για αυτό και τα σχέδιά του, και οποιαδήποτε μία μεγάλη ιρανική επίθεση μπορεί να ωθήσει την Ουάσιγκτον να επέμβει στρατιωτικά, ειδικά με την εκ νέου αποστολή του αεροπλανοφόρου στην περιοχή πριν από δύο ημέρες ή με την επιβολή κυρώσεων.
Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να επιδιώξουν να αποφύγουν μια συνολική αντιπαράθεση και να προσπαθήσουν να μεσολαβήσουν για να αποτρέψουν το ξέσπασμα ενός πολέμου που θα μπορούσε να απειλήσει τη σταθερότητα της περιοχής και του κόσμου ή να προσπαθήσει να διαπραγματευτεί με το Ιράν για περιφερειακά ζητήματα.
Οι επιπτώσεις του πολέμου στην περιοχή και τον κόσμο
Ένας περιφερειακός πόλεμος όπως αυτός, δεν θα περιοριστεί μόνο στη Μέση Ανατολή. Θα επηρεάσει την κλιμάκωση σε άλλα εστιακά σημεία έντασης σε όλο τον κόσμο, ειδικά στον πόλεμο της Ουκρανίας, που στοχεύει να πολιορκήσει τη Ρωσία, και στην παγκόσμια οικονομία, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις αγορές ενέργειας, και ίσως στην αύξηση της έντασης του οικονομικού πολέμου που ηγείται η Αμερική εναντίον της Κίνας. Οποιαδήποτε μεγάλη κλιμάκωση θα μπορούσε να οδηγήσει στο κλείσιμο του Στενού του Ορμούζ, της ζωτικής αρτηρίας του παγκόσμιου εμπορίου πετρελαίου, που θα οδηγήσει σε απότομη άνοδο των τιμών του πετρελαίου και θα αυξήσει την πίεση στις παγκόσμιες οικονομίες που ήδη υποφέρουν από οικονομική επιβράδυνση.
Ο πόλεμος μπορεί επίσης να οδηγήσει στη διακοπή πολλών άλλων εμπορικών διαδρόμων και στην κλιμάκωση ενός νέου κύματος μαζικής μετανάστευσης, καθώς χιλιάδες άνθρωποι θα επιχειρήσουν να εγκαταλείψουν τις περιοχές συγκρούσεων, γεγονός που θα αυξήσει τις κοινωνικές και πολιτικές εντάσεις στην Ευρώπη και τις γειτονικές χώρες.
Υπό το πρίσμα αυτών των εξελίξεων, φαίνεται ότι η περιοχή βρίσκεται στα πρόθυρα ενός περιφερειακού πολέμου που μπορεί να είναι ο μεγαλύτερος στη σύγχρονη ιστορία της. Η ιρανική επίθεση και οι επακόλουθες θρασύδειλες ισραηλινές απειλές δείχνουν ότι η σύγκρουση δεν είναι πλέον απλώς μια αντιπαράθεση με πληρεξούσιο, αλλά μάλλον πλησιάζει σε μια συνολική αντιπαράθεση.
Απαιτείται σταθερή ρωσική και κινεζική στάση.
Αυτή η κατάσταση απαιτεί την αφύπνιση των αραβικών λαών και των ελεύθερων ανθρώπων του κόσμου για τους κινδύνους που περιβάλλουν το μέλλον τους και επείγουσα διεθνή δράση και μια σταθερή στάση από τη Ρωσία και την Κίνα για περιορισμό των εντάσεων βάσει του διεθνούς δικαίου, τον περιορισμό των πολιτικών της ισραηλινής κατοχής και τα εγκλήματά του κατά των λαών της περιοχής πρώτα.
Σε επόμενη φάση θα πρέπει να εφαρμόσει τα εθνικά δικαιώματα του παλαιστινιακού μας λαού, ξεκινώντας με τον τερματισμό του πολέμου, τη γενοκτονία και τους εποικισμούς που αποτελούν τη ρίζα των προβλημάτων στη Μέση Ανατολή, προτού η περιοχή εκραγεί σε έναν πόλεμο που θα μπορούσε να έχει καταστροφικές επιπτώσεις για όλους.
