Κάποιος κακεντρεχής πολέμιος του εκκλησιαστικού κράτους του Βατικανού και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας θα ήταν πιθανό να συσχετίσει την έξαφνη επέμβαση στην οποία υπεβλήθη ο Πάπας Φραγκίσκος στο παχύ έντερο στο νοσοκομείο Τζεμέλι, με τα όσα ανήκουστα αποκαλύπτονται από τις διωκτικές υπηρεσίες του παπικού κράτους για το οικονομικό σκάνδαλο που βάσει του πορίσματος στέλνει στο εδώλιο του κατηγορουμένου τον καρδινάλιο Άντζελο Μπέτσου (Angelo Becciu), άλλοτε ισχυρό άνδρα στην εκκλησιαστική διοικητική ιεραρχία, και άλλους εννέα συνεργούς του. Τα έντερα του Πάπα, σύμφωνα με τη λογική τούτη, κάλλιστα θα μπορούσαν να έχουν στρίψει, όταν πληροφορήθηκε τις λεπτομέρειες του σκανδάλου αυτού, που ενέπλεξε ανώτατους ιεράρχες, επιχειρηματίες, τράπεζες, δικηγορικά γραφεία και μία γυναίκα – που κατά τον Μπέτσου έπαιξε ρόλον Εύας, εξαπατώντας τον…

Μία χρηματο-οικονομική απάτη ολκής, που περιστρέφεται γύρω από την απόκτηση ενός πολυτελούς κτηρίου στο κέντρο του Λονδίνου, την υπεξαίρεση μεγάλων ποσών από ταμεία αγαθοεργίας και την ευνοιοκρατία με σκοπό το κέρδος και σύμφωνα με το κατηγορητήριο συγκροτεί “ένα σάπιο αρπακτικό και επικερδές σύστημα” με πρωταγωνιστές “υποκείμενα έξω από την εκκλησιαστική φύση”, που κατέστη δυνατόν να δράσει μέσα “από την περιορισμένη μεν, πολύ έντονη δε εσωτερική συνενοχή και την εσωτερική συνάφεια” με πρόσωπα εντός του Βατικανού, αποστραγγίζοντας μεγάλα χρηματικά ποσά που συλλέχθηκαν μέσα από τις πιο αγνές προθέσεις: εκείνη της φιλανθρωπίας.

Πλέον ο Μπέτσου, πρώην αναπληρωτής Γραμματέας του Κράτους της Αγίας Έδρας (sostituto), που στερήθηκε τα βασικά προνόμια του κραδιναλίου από τον ίδιον τον Πάπα Φραγκίσκο πριν από περίπου έναν χρόνο, θα κληθεί να απάντησει στις κατηγορίες για υπεξαίρεση, κατάχρηση εξουσίας, καθοδήγηση μαρτύρων (εν όλω οκτώ κατηγορίες) και μαζί του θα λογοδοτήσουν ισχυρά ονόματα, όπως η κατεξοχήν συνεργός του Τσετσίλια Μαρόνια, ο αξιωματούχος της Γραμματείας του Κράους Φαμπρίτσιο Τιραμπάσι, ο κληρικός Μάουρο Καρλίνο, διευθυντής του Γραφείου Τεκμηρίωσης της Γραμματείας του Κράτους, οι επιχειρηματίες Τζανλουΐτζι Τόρτσι και Ενρίκο Κράσο, ο Ιταλο-Ελβετός χρηματοδότης τους Ραφαέλε Μιντσόνε, ο διευθυντής Οικονομικού Ελέγχου Τομάζο Ντι Ρούτσα, ο Ρενέ Μπρουλάρ πρόεδρος της Αρχής Οικονομικής Εποπτείας του Βατικανού και ο δικηγόρος Νικόλα Σκουϊλάτσε.

Αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές στην υπόθεση για την αγορά του κτηρίου στη Λεωφόρο Σλόαν στο Λονδίνο, κατά την οποία και βάσει των όρων στις συμβάσεις πώλησης και πληρωμής το Βατικανό έχει χάσει υπέρογκα ποσά. Τα περισσότερα αφορούν την υπεξαίρεση του φιλανθρωπικού Ταμείου του “Οβολού του Αγίου Πέτρου”.

Στα έγγραφα της έρευνας, τονίζεται πως ο Μπέτσου, με τη συνέργεια των Κράσο, Μιντσόνε και Τιραμπάσι, εξασφάλιζαν ότι αυτά τα χρήματα θα κατέληγαν με μία σειρά από κυκλικές συναλλαγές και συμφωνίες σε “παράλογες και αδικαιολόγητες κερδοσκοπικές δραστηριότητες”, μέσα από αναλήψεις και μεταφορές σε ιταλικά τραπεζικά ιδρύματα για σκοπούς όλως διάφορους από εκείνους για τους οποίους οι πιστοί είχαν εμπιστευθεί τα χρήματά τους στην Εκκλησία. Το κτήριο της Λεωφόρου Σλόαν εν συνεχεία αγοράσθηκε με όρους σημαντικά επιβλαβείς για τη Γραμματεία του Κράτους, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα ανήθικης προέλευσης κεφάλαιο, που διοχετεύθηκε κατευθείαν στον Μιντσόνε και το ταμείο διαχείρισης κεφαλαίων που είχε δημιουργήσει.

Μάλιστα, κατά την ανακατασκευή των γεγονότων η Γραμματεία του Κράτους αναγκάστηκε να εγγραφεί, από το 2013, για πάνω από 200 εκατομμύρια δολάρια στο μετοχικό κεφάλαιο Athena Capital Global Opportunities, χάρη στη ρευστότητα που αποκτήθηκε με την ανοιχτή πίστωση κατά το Βατικανό από δύο ελβετικές τράπεζες, την Credit Suisse και την Banca della Svizzera Italiana.

Όμως, η Γραμματεία του Κράτους δεσμεύθηκε με μία υποθήκη για “περιουσιακά στοιχεία άνω των 454 εκατομμύρια ευρώ, προερχόμενα από τις δωρεές του Οβολού του Αγίου Πέτρου”, που, αν υπολογισθεί και η συναλλαγματική ισοτιμία ευρώ/δολαρίου, η αξια τους είναι πολλαπλάσια.

Σε αυτό το σημείο “με βάση τις οδηγίες των Μπέτσου και Τιραμπάσι” το Athena Fund απέκτησε το 45% του σχεδόν ομώνυμου Athena Real Estate Fund, το οποίο με τη σειρά του ήταν ο ιδιοκτήτης “ολόκληρου του μετοχικού κεφαλαίου των εταιρειών που κατέχουν το κτήριο του Λονδίνου”.

Κοντολογίς, ο Μπέτσου, εκμεταλλευόμενος τότε τη θέση του ως αναπληρωτής Γραμματέας του Κράτους (κάτι σαν υπ’ αριθμ. 3 στην ιεραρχία της Αγίας Έδρας), επιδόθηκε με τους συνεργάτες του στη δημιουργία funds για ακίνητες περιουσίες, με στόχο να αποκτώνται εταιρείες που κατέχουν ακίνητα στο Λονδίνο στην “καμπούρα” του Βατικανού. Με αυτόν τον τρόπο η Αγία Έδρα ζημιωνόταν με υπέρογκα ποσά, καθώς η “Γραμματεία του Κράτους δεσμευόταν να πληρώνει αδικαιολόγητες προμήθειες και να χρησιμοποιούνται δημόσιοι πόροι για σκοπούς άσχετους” με την εκκλησιαστική και φιλανθρωπική αποστολή της. Σε μία σαφή σύγκρουση συμφερόντων, ο Μπέτσου, ο Τιριμπάσι, ο Μιντσόνε και ο σύμβουλος για τη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων της Γραμματείας του Κράτους, Κράσο, μέσα από τις μεθοδεύσεις τούτες, σύμφωνα με το πόρισμα, “ενέκριναν ή επέτρεψαν σε άλλους να αναλάβουν μέρος της ρευστότητας που καταβλήθηκε στο Ταμείο Athena” και αφορούν την είσπραξη τελών ή προμηθειών που ελήφθησαν από διάφορα τραπεζικά ιδρύματα για μετοχές, ιδιωτικές δωρεές ή νέους πελάτες, προκειμένου να παρεμποδιστεί η εύρυθμη λειτουργία της εκκλησιαστικής διοίκησης.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, απαιτήθηκαν και αποκτήθηκαν μίζες, είτε υπό τη μορφή χρημάτων και τιμαλφών, είτε ως ταξίδια. Μάλιστα, ιδιαίτερη μνεία γίνεται για τον χρηματοοικονομικό σύμβουλο του Βατικανού, Τόρτσι, που εκμεταλλεύθηκε τη θέση και την “καλοπιστία” των των θεσμικών οργάνων της Αγίας Έδρας, παροτρύνοντάς τους να αγοράσουν μερίδια και κεφάλαια υπόπτων επιχειρήσεων, όπως η Centurion, κερδίζοντας τουλάχιστον πέντε εκατομμύρια σε προμήθειες. Αλλά και οι Ντι Ρούτσα και Μπρυλάρ, εκμεταλλευόμενοι τη θέση τους στον οργανισμό οικονομικού ελέγχου του κράτους, έκαναν ανάληψη 15 εκατομμυρίων ευρώ, που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα έπρεπε ποτέ να φτάσουν σε χώρες, όπως η Βρετανία, “με τις οποίες η οικονομική συνεργασία είναι δύσκολη” και στους λογαριασμούς του Τόρτσι. Μάλιστα, ο τελευταίος, μαζύ με τους Καρλίνο, Τιραμπάσι και Κράσο, φέρεται πως εκβίασαν το Βατικανό, αποσπώντας αρκετά εκατομμύρια ευρώ για να επιτρέψουν την απελευθέρωση της πώλησης του επίμαχου κτηρίου Palace of London και την επιστροφή μέρους του επενδυμένου κεφαλαίου.Επίσης, ο ίδιος ο Μπέτσου έστελνε μεγάλα εμβάσματα ύψους τουλάχιστον 225.000 ευρώ από τα χρήματα του γραφείου του στον συνεταιρισμό Spes, του οποίου ο διευθυντής ήταν ο αδελφός του, Αντονίνο.

Για να παραφράσουμε τον Αντρέ Ζιντ, στα “υπόγεια του Βατικανού” οι “κιβδηλοποιοί” συνεργοί απεργάζονταν, όχι όπως στο μυθιστόρημα την απαγωγή του Πάπα, αλλά για την αποψίλωση των ταμείων του και τον προσωπικό τους πλουτισμό με τη… βούλα του Αγίιυ Πέτρου. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο θερός Αυγουστίνος, ποτέ καμμία “παγανίζουσα” civitate mundus δεν κατάφερε να σώσει τους πιστούς της.

Ο καρδινάλιος καρατομήθηκε από οποιαδήποτε νευραλγική θέση κατείχε (ήταν επίσης επικεφαλής του Σώματος για την ανάδειξη των Αγίων) από τον ίδιο τον Πάπα Φραγκίσκο στο τέλος μιας θυελλώδους συνάντησής τους τον περασμένο Σεπτέμβριο. Ο Μπέτσου επιδόθηκε τότε σε έναν αγώνα για να παραπλανήσει την έρευνα, επιστρατεύοντας ψευδώς και το ίδιο το όνομα του Ποντίφικα: κύριος στόχος του ήταν ο επηρεασμός του μονσινιόρ Αλμπέρτο Περλάσκα, ο οποίος τον αμφισβητούσε, κυρίως μέσω του επισκόπου του Κόμο, Όσκαρ Καντόνι. Επίσης μεθόδευε συκοφαντικές συνεντεύξεις Τύπου και αναφερόταν υποτιμητικά στους υπεύθυνους των ερευνών, ιδίως όταν εκείνοι τον ρωτούσαν για την “προστατευόμενή του” Τσετσίλια Μαρόνια.

Cherchez la femme και απελευθερώστε την καλόγρια

Σε κάθε ίντριγκα που θέλει να σέβεται τον εαυτό της, οφείλει να εμπλέκεται και μία γυναίκα. Στην προκειμένη περίπτωση ακούει στο όνομα της Τσετσίλια Μαρόνια, η οποία κατηγορείται ότι εξασφάλισε σε όλη τούτη τη διαδικασία ίδιον κέρδος που ανέρχεται “σε τουλάχιστον 575.000 ευρώ από δημόσια κεφάλαια”. Ο Μπετσίου είχε ιδιαίτερα στενές σχέσεις με τη Μαρόνια, την οποία διόρισε ως σύμβουλο διεθνών σχέσεων – αν και, όπως προκύπτει, ουδέποτε άσκησε κάποιο τέτοιο έργο. Ακόμη και μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου και την ενοχοποίησή τους, προκύπτει από την έκθεση της Χωροφυλακής του Βατικανού πως η Μαρόνια έμεινε από 19:00 το απόγευμα στις 16 Σεπτεμβρίου 2020 έως τις 11:49 στις 17 Σεπτεμβρίου 2020 στο Παλάτσο ντελ Σαντ’ Ουφίτσιο, όπου βρίσκεται η προσωπική κατοικία του Μπετσίου. Οι κάμερες ασφαλείας την έχουν απαθανατίσει να περνά την είσοδο με μία βαλίτσα.

Η σχέση του Μπέτσου με την αυτόκλητη ειδήμονα στη γεωπολιτική Μαρόνια είχε κινήσει από τον Απρίλιο του 2020 τις υποψίες του Περλάσκα, ο οποίος είχε με υπόμνημά του καταγγείλει την αδόκιμη προώθησή της.

Επιπλέον, το Βατικανό απασχολεί και μία άλλη πτυχή της εμπλοκής της Μαρόνια στο σκάνδαλο, που αφορά την εταιρεία της Logsic Doo, που σύμφωνα με το κλητήριο θέσπισμα προκύπτουν εναντίον της και άλλα “ερευνητικά ευρήματα στο πλαίσιο άλλων εκκρεμών ποινικών διαδικασιών”. Ειδικότερα, αφορούν τη μεταφορά χρηματικών ποσών στην Logsic Doo από τη Γραμματεία του Κράτους, για να τροφοδοτήσουν ένα είδος ταμείου που επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί για την απελευθέρωση μιας κολομβιανής καλόγριας που είχε απαχθεί από εγκληματική οργάνωση.

Σχετικά με την ιστορία της απελευθέρωσης της καλόγριας στην Κολομβία, ιδιαίτερα γλαφυρές είναι οι συνομιλίες μέσω WhatsApp μεταξύ του Μπέτσου, του Περλάσκα (υπό την ιδιότητά του ως επικεφαλής του Διοικητικού Γραφείου της Γραμματείας του Κράτους) και του Τιριμπάσι. Με πρόσχημα την απελευθέρωση της μοναχής, ο Μπέτσου αναφερόταν στις δόσεις των λύτρων, που έπρεπε να καταβληθούν μέσα από τραπεζικά εμβάσματα πληρωτέα στη Logsic doo και αιτιολογία:”εθελοντική συνεισφορά για ανθρωπιστική αποστολή”.

Σε ένα άλλο μήνυμα προς τον Περλάσκα, ο Μπέτσου ισχυρίζεται πως η μεταφορά των χρημάτων είχε εγκριθεί από τον ίδιον τον Πάπα: “Σας υπενθυμίζω ότι το μίλησα για αυτό με τον Άγιο Πατέρα, ο οποίος επιθυμεί να συνεχισθεί η πληρωμή και με απόλυτη εχεμύθεια”.

Φυσικά ο Μπέτσου απορρίπτει όλες τούτες τις κατηγορίες και τις αποδίδει σε “μηχανορραφίες, θύμα των οποίων έχει πέσει ο ίδιος” και δηλώνει πως θα αποδείξει την αθωότητά του στον κόσμο.

Η άμυνα του καρδινάλιου

Ο καρδινάλιος Μπέτσου υπερασπίζεται τον εαυτό του ισχυριζόμενος ότι είναι “θύμα μηχανικής κατεργασίας” και διαβεβαιώνει ότι θα αποδείξει την αθωότητά του. Ο αρχιεπίσκοπος είπε ότι περίμενε πολύ καιρό “να ακούσει τυχόν κατηγορίες” για “να τις αρνηθεί αμέσως και να αποδείξει στον κόσμο” την αθωότητά του. “Μόνο θεωρώντας αυτή τη μεγάλη αδικία ως δοκιμή για την απόδειξη της πίστης μου, μπορώ να βρω τη δύναμη για να πολεμήσω σε αυτήν τη μάχη για την αλήθεια”, δηλώνει ο καρδινάλιος από τη Σαρδηνία.

Βέβαια, στο πόρισμά τους οι ερευνητές καταληκτικά σχολιάζουν πως διαπιστώνεται “μια σχεδόν αναπόσπαστη σύνδεση μεταξύ φυσικών και νομικών προσώπων, μέσα από την οποία αναδύονται επενδυτικά κεφάλαια και χρηματοοικονομικά χρεόγραφα”, που στόχο έχουν να αντλήσουν πόρους από τα ταμεία της Αγίας Έδρας, συχνά χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους στόχους και τη φύση της εκκλησιαστικής πραγματικότητας”.

Όπως στο παρελθόν, στην περίπτωση του “Τραπεζίτη του Θεού” Σιντόνα, όπου κεφάλαια, παραοικονομικά κέντρα, η μασονία και η τράπεζα του Βατικανού (Banco di Santo Spirito) χρησιμοποιήθηκαν για μαφιόζικου τύπου επιχειρήσεις ενάντια στους πολιτικούς αντιπάλους της Χριστιανοδημοκρατίας, έτσι και στην περίπτωση Μπέτσου, η όποια εμπλοκή της Αγίας Έδρας, σε εγκόσμιες δραστηριότητες και ιδίως όταν πρόκειται για τα χρήματά της, δεν έχει πάντοτε την ευλογία του Θεού.