Ανταποκρινόμενες στο αίτημα της κυβέρνησης του Κιέβου, τουλάχιστον 32 χώρες προθυμοποιήθηκαν να στείλουν στρατιωτικό εξοπλισμό υπέρ της Ουκρανίας στον αγώνα που διεξάγει η χώρα και ο λαός της ενάντια στη ρωσική εισβολή που κοντεύει να συμπληρώσει πλέον ένα μήνα.
«Όλα καλά και άγια» θα μπορούσε να πει κανείς αν ανυποψίαστος για το πού κατέληξαν αυτά τα όπλα, που αγοράστηκαν με χρήματα φορολογουμένων δεκάδων χωρών, νόμιζε πως ο τελικός προορισμός τους θα ήταν κάποια μονάδα του ουκρανικού στρατού που μάχεται ηρωϊκά κάποιους μπαρουτοκαπνισμένους πάνοπλους Ρώσους κομάντος.
Όμως μια πιο προσεκτική ματιά αρκεί ώστε να παρατηρήσει κανείς ότι οι ΗΠΑ ειδικότερα μαζί με τους άλλους δύο κρατικούς δρώντες της αγγλόσφαιρας του ΝΑΤΟ (Καναδάς, Ηνωμένο Βασίλειο) γενικότερα έχουν εκπαιδεύσει χιλιάδες Ουκρανούς στρατιώτες. Ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονται καλόπαιδα σαν τον συνταγματάρχη Ιβάν Χαρκίβ, μέλος του διαβόητου Τάγματος Αζόφ (ο οποίος ευχαριστεί δημόσια μηχανικούς και ιατρικό προσωπικό των ΗΠΑ για τη βοήθειά τους), της φασιστικής πολιτοφυλακής της οποίας αν και όντως ο πολιτικός βραχίονας δεν ξεπερνά το 2% σε εκλογικό επίπεδο έχει κατορθώσει να βρεί ισχυρά πατήματα στο μετα-Μαϊντάν κράτος, ιδίως σε ό,τι αφορά τα σώματα ασφαλείας και τις ένοπλες δυνάμεις.
Τη συνεργασία μεταξύ του αμερικανικού στρατού και του εν λόγω Τάγματος πιστοποιεί εξάλλου παλαιότερο φωτογραφικό υλικό από το 2017, όπου απεικονίζονται Καναδοί και Αμερικανοί αξιωματικοί να συναντούν μέλη του Τάγματος κατά τη διάρκεια πολυεθνικής στρατιωτικής άσκησης.
Προσπερνώντας το πόσοι είναι πραγματικά οι ακραιφνείς εθνικιστές και νεοναζί από τους 55.000 τουλάχιστον Ουκρανούς στρατιώτες που εκπαιδεύτηκαν υπό τις εντολές Καναδών και Βρετανών αξιωματικών με τη γενναιόδωρη «εγγύηση» των 3,8 δισεκατομμυρίων στρατιωτικής βοήθειας της Ουάσιγκτον, αξίζει να σταθούμε σε μια στιγμή ατόφιας αλλοκοτιάς, συνυφασμένης με την ίδια τη (θανατηφόρα) γελοιότητα της φασιστικής ιδεολογίας.
Αφορά τη 16η του τρέχοντος Μάρτη, με δύο (ανυποψίαστους ?) Αφροαμερικανούς στρατιώτες να ποζάρουν στο πλευρό μέλους της δρώσας εντός του επίσημου στρατού φασιστικής παρακρατικής ομάδας Centuria, ο οποίος ποστάρει στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram τη σχετική φωτογραφία με τον αριθμητικό κώδικα «14/88», το αριθμητικό κωδικό όνομα για τον χαιρετισμό «Heil Hitler».
Αξίζει να σημειωθεί πως για την μακροημέρευση του πολέμου φροντίζει (φυσικά) η CIA, καθώς σύμφωνα με αποκάλυψη του Yahoo!News σε εγκατάσταση του αμερικανικού Νότου εκπαιδεύονται Ουκρανοί μαχητές σε τακτικές ανταρτοπολέμου (καμουφλάζ, τακτικές πλοήγησης και γεωεντοπισμού, συλλογή πληροφοριών).
Σε αυτό το πλαίσιο δεν είναι διόλου περίεργο που ακόμη κι ένα ιδρυτικό μέλος του ΝΑΤΟ όπως η Νορβηγία προειδοποίησε πως «δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι τα όπλα που στέλνει [στην Ουκρανία] δεν θα πέσουν σε λάθος χέρια». Να, όπως κακή ώρα ανήμερα της Ημέρας της Γυναίκας, όταν τον νέο οπλισμό που έφτανε στο Χάρκοβο παραλάμβαναν μέλη του Τάγματος Αζόφ.
Την προηγούμενη ημέρα το έτερο φασιστικό δέος ονόματι «Δεξιός Τομέας» δεν θα έμενε ούτε αυτό παραπονεμένο, καθώς θα φωτογραφιζόταν συνοδεία βρετανικής κατασκευής αντιαρματικών ολμοβόλων.
Κατόπιν όλων των παραπάνω είναι να απορεί κανείς με την επιφυλακτικότητα όσων διερωτώνται σχετικά με τη διείσδυση φασιστικών οργανώσεων και ομαδοποίησεων στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις. Πρόκειται περί βεβαιότητας βασισμένης στην οργανική σχέση που έχει προκύψει στο φόντο του πραξικοπήματος του 2014 και η οποία παρά τους αρχικούς τριγμούς που προκάλεσε η εκλογή ενός εβραϊκής καταγωγής πολιτικού σαν τον νυν πρόεδρο, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, στην προεδρία της χώρας δεν αμφισβητήθηκε ποτέ την τελευταία οκταετία (με μεγάλη ευθύνη ασφαλώς και του τελευταίου).
Το άμεσο μέλλον άλλωστε των στρατιωτικών επιχειρήσεων και τον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό όπως αυτός έχει εξυφανθεί στα think tanks της «συλλογικής» Δύσης και εντός του οποίου πρέπει να ειδωθεί η δράση των προαναφερθέντων οργανώσεων, μαρτυρά σωρεία τοποθετήσεων διανοητών και ειδημόνων επί της αμερικανικής εξωτερική πολιτικής. Δεν είναι τυχαίο που από τον Ντέιβιντ Ιγκνάτιους έως τον Ρίτσαρντ Χάας και την Χίλαρι Κλίντον όλοι σχεδόν μιλούν για ένα νέο Αφγανιστάν και μια «παγωμένη σύγκρουση« που ίσως κρατήσει πολλά χρόνια, οδηγώντας τη Μόσχα σε μια επώδυνη επανάληψη της δεκαετίας του ’80.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η πλούσια δράση των παραπάνω φασιστικών οργανώσεων, παρά τις περί αντιθέτου διακηρύξεις από πλευράς Ουάσιγκτον ή Λονδίνου. Η ώρα του πολέμου είναι η ώρα για παλαιστές, φανατικούς της απανθρωπιάς και μαχαιροβγάλτες κι αυτό το ξέρουν καλά στην αγγλόφωνη Δύση, ήδη από το πραξικόπημα του 1953 στο Ιράν.
Υγ: Όχι, κόντρα στο νέο δίπολο που στήνεται από τα συστημικά ΜΜΕ, το ερώτημα δεν είναι «Αζόφ ή Πούτιν». Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αποτελεί κόπια αμερικανικών πρακτικών και o ύστερος αυτοκρατορικός τυχοδιωκτισμός του Πούτιν δεν έρχεται να εμπνεύσει τίποτα το προοδευτικό. Κρίσιμο ωστόσο είναι να μην καταληφθούμε από κάποιου είδους συλλογική αμνησία, χαμένοι ανάμεσα στις διχοτομήσεις του νέου Ψυχρού Πολέμου και λησμονώντας τι είναι και τι θέλει ένας ιμπεριαλιστικό οργανισμός σαν το ΝΑΤΟ.
