Πριν οκτώ χρόνια κάνοντας βόλτα με το ποδήλατό του στην παραλιακή της πόλης της Ρόδου ο Νίκος Σιγάλας είδε έναν μικρό ερωδιό που τριγυρνούσε μόνος του. Το πρώτο που του πέρασε από το μυαλό ήταν πως το πουλί μπορεί να πεινούσε. Δίχως να το σκεφθεί δεύτερη φορά πετάχτηκε μέχρι την ψαραγορά. Επιστρέφοντας διαπίστωσε πως ο μικρός ερωδιός ήταν ακόμη εκεί οπότε άρχισε να του προσφέρει ψάρια. Η πείνα του πουλιού νίκησε τους δισταγμούς και άρχισε να τρώει καλοβλέποντας έκτοτε τον Νίκο Σιγάλα σαν έναν νέο φίλο.

Όπως δήλωσε ο Σιγάλας μιλώντας σε δημοσιογράφο της τοπικής εφημερίδας «Η Ροδιακή» με μία χούφτα ψάρια ξεκίνησε η φιλία του με τον μικρό ερωδιό που τον βάφτισε στη συνέχεια με το όνομα Μάρκος.

Έκτοτε, κάθε τέτοια εποχή, πριν καν πιάσουν οι μεγάλες ζέστες, ο κυρ Νίκος ξεκινά κάθε πρωί από το σπίτι του και φτάνει στο κέντρο για να συναντήσει τον αγαπημένο του φίλο. Ο Μάρκος πιστός στο ραντεβού τους, περιμένει στο ίδιο σημείο κάθε πρωί στις 8.00. Αναγνωρίζοντας συχνά ακόμη και το αυτοκίνητό του, τρέχει να τον υποδεχθεί περιμένοντας τα…ψάρια της μέρας. Ο ίδιος εξήγησε μιλώντας στην εφημερίδα Η Ροδιακή:

Το ταΐζω κάθε μέρα εδώ και 8 χρόνια. Είναι σαν παιδί μου, χειμώνα-καλοκαίρι πηγαίνω κάθε πρωί στις 8 και κάθομαι σ’αυτο το παγκάκι, μόλις βλέπει το αυτοκίνητό μου να πλησιάζει έρχεται να με βρει.  Τα καλοκαίρια όταν πιάνει η ζέστη φεύγει και όταν επιστρέφει ξανά τον Αύγουστο με περιμένει πάλι στο ίδιο σημείο.

Το συνάντησα πρώτη φορά ένα πρωί που έκανα βόλτα στην περιοχή με το ποδήλατό μου. Το είδα μόνο του από μακριά. Σκέφτηκα ότι θα θέλει να φάει και πήγα κατευθείαν στην ψαραγορά για να του πάρω κάτι να το ταΐσω. Εκείνη την πρώτη μέρα με πλησίασε διστακτικά, από τότε μέχρι σήμερα βρισκόμαστε κάθε μέρα, πηγαίνω ακόμα και Χριστούγεννα, Πάσχα».