Ανάρπαστο γίνεται τον τελευταίο καιρό σε δυτικά Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ένα ιδιότυπο πιάτο στις καντίνες πρόχειρου φαγητού της Κίνας: οι τηγανητές πέτρες! Ναι, καλά διαβάσατε! Δεν πρόκειται για τυπογραφικό λάθος ούτε για φράση «χαμένη στη μετάφραση».
Οι τηγανητές πέτρες με τσίλι και άλλα καρικεύματα σερβίρονται στις καντίνες της ανατολικής επαρχίας Χουμπέι της Κίνας και το ζητάτε με τη λέξη «σουοντίου» (suodiu) που σημαίνει «ρούφα και πέτα».
Οι καντίνες που προσθέτουν το suodiou στον κατάλογο του μενού πλημμυρίζουν από κόσμο καθώς αυτό το περίεργο καθόλα πιάτο κυριολεκτικά δεν τρώγεται με τίποτε!
Τα καλοπλυμμένα βοτσαλάκια μαρινάρονται και τηγανίζονται σε λάδι από τσίλι, σάλτσα σκόρδου και ψιλοκομμένες πιπεριές. Μετά σερβίρεται σε χάρτινο κουτί μίας χρήσης με κόστος γύρω στα 2 ευρώ (16 γιουάν) στους πελάτες με τους σεφ να προειδοποιούν με τη φράση: «Μία μερίδα καρυκευμάτων από τις τηγανιτές πέτρες, ζωντανεύει το πάθος».
Μετά την κατανάλωση του πιάτου «τηγανητές πέτρες» οι ξένοι πελάτες που τυχαίνει να βρεθούν σε μία καντίνα της επαρχίας Χουμπέι μαθαίνουν πως το πιάτο δεν είναι σύγχρονη καινοτομία εκκεντρικών σεφ αλλά μία συνταγή που χάνεται στο βάθος εκατοντάδων ετών που πέρασε από γενιά σε γενιά με την προφορική παράδοση συνήθως από οικογένειες βαρκάρηδων, που όταν ξέμεναν στη μέση των ποταμών από τρόφιμα ενώ μετέφεραν διάφορα προϊόντα (όπως καρυκεύματα) σκέφθηκαν να χρησιμοποιήσουν ποταμίσιες πέτρες και να της…τηγανίσουν με τσίλι και σκόρδο για να ξεγελάσουν την πείνα τους με τη θυμοσοφία να επιτάσσει το να βρίσκεις την ευτυχία ακόμη και στην πίκρα της στέρησης.
