Άρθρο του Κιτ Κλάρενμπεργκ για το The Grayzone

Αν και έχει καταγγελθεί από τον Ζελένσκι ως «εγκληματίας», ο έμπορος όπλων Σεργκέι Πασίνσκι έχει μετατραπεί στον κορυφαίο ιδιώτη προμηθευτή όπλων της Ουκρανίας. Αυτόπτες μάρτυρες έχουν υποδείξει τον Πασίνσκι ως τον αρχιτέκτονα της αιματοβαμμένης false-flag επιχείρησης που έδωσε ώθηση στο πραξικόπημα του Μαϊντάν το 2014 και βύθισε τη χώρα σε εμφύλιο.

Μερικά χρόνια πριν να γίνει ο κορυφαίος ιδιώτης διακινητής όπλων για το Κίεβο, ο πρώην βουλευτής Σεργκέι Πασίνσκι έπαιξε κεντρικό ρόλο στο υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ πραξικόπημα του 2014, το οποίο ανέτρεψε τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο και προετοίμασε το έδαφος για έναν καταστροφικό εμφύλιο. Αν και ο άκρως διεφθαρμένος πρώην βουλευτής καταγγέλθηκε από τον Ζελένσκι ως «εγκληματίας» μόλις το 2019, ένα εκτενές δημοσίευμα των New York Times κατονόμασε τώρα τον Πασίνσκι ως τον «μεγαλύτερο προμηθευτή όπλων» της ουκρανικής κυβέρνησης.

Αναμενόμενα ίσως, το δημοσίευμα δεν κάνει καμία αναφορά στα αποδεικτικά στοιχεία που εμπλέκουν τον Πασίνσκι στη σφαγή 70 αντικυβερνητικών διαδηλωτών στην Πλατεία Μαϊντάν του Κιέβου το 2014, ένα συμβάν που οι φιλοδυτικές δυνάμεις αξιοποίησαν για να ολοκληρώσουν το πραξικόπημά τους απέναντι στον τότε πρόεδρο, Βίκτορ Γιανουκόβιτς.

Σε ένα ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκε στις 12 Αυγούστου σχετικά με την στρατηγική της Ουκρανίας για την προμήθεια όπλων, οι New York Times υποστήριξαν πως «λόγω απελπισίας» στο Κίεβο δεν έμεινε άλλη επιλογή από το να υιοθετεί ολοένα και λιγότερο ηθικές τακτικές. Η στροφή αυτή, υποστηρίζει το δημοσίευμα, έχει οδηγήσει σε εκθετική άνοδο τις τιμές του οπλισμού «και έχει προσθέσει διαδοχικά στρώματα κερδοφορίας» προς όφελος αδίστακτων κερδοσκόπων όπως ο Πασίνσκι.

Σύμφωνα με τους Times, η στρατηγική είναι απλή: Ο Πασίνσκι «αγοράζει και πουλάει χειροβομβίδες, βλήματα πυροβολικού και πυραύλους μέσω ενός πανευρωπαϊκού δικτύου μεσαζόντων», έπειτα «τα πουλάει, μετά τα αγοράζει ξανά και μετά τα πουλάει για ακόμα μια φορά».

«Με κάθε αγοραπωλησία οι τιμές τους ανεβαίνουν -όπως και τα κέρδη των συνεργατών του κυρίου Πασίνσκι- μέχρι να αγοραστούν από τον τελικό αγοραστή, τον στρατό της Ουκρανίας», εξηγεί το δημοσίευμα των NYT, προσθέτοντας πως, ενώ η αξιοποίηση πολλαπλών μεσαζόντων μπορεί να είναι τεχνικά παράνομη, «αποτελεί μια δοκιμασμένη στο χρόνο μέθοδο φουσκώματος του κέρδους».

Ενώ η φαινομενικά ατελείωτη παροχή χρήματος από τους Δυτικούς φορολογούμενους έχει κάνει κατασκευάστριες όπλων, όπως η Raytheon και η Northrop Grumman, να πιάσουν την καλή, ευνοεί επίσης και κερδοσκόπους του πολέμου όπως ο Πασίνσκι. Η εταιρεία του, Ukranian Armored Technology, «ανέφερε την καλύτερη χρονιά της πέρυσι, με τις πωλήσεις της να φτάνουν σε πάνω από 350 εκατομμύρια δολάρια». Πρόκειται για μια αλματώδη αύξηση της τάξης το 12.500% σε σχέση με τα 2,8 εκατομμύρια πωλήσεων που κατέγραψε τη χρονιά πριν από τον πόλεμο.

Ο Πασίνσκι δεν είναι ο μόνος απατεώνας που επωφελείται από την απομείωση των μέτρων ενάντια στη διαφθορά στην εμπόλεμη Ουκρανία. Διάφοροι προμηθευτές που προηγουμένως συμπεριλαμβάνονταν στην κρατική μαύρη λίστα αφότου «κατέκλεψαν τον στρατό», μπορούν πλέον να πουλούν ξανά ελεύθερα, σύμφωνα με την έρευνα των NYT. Το δημοσίευμα υποβάθμισε το γεγονός σε ένα ατυχές, αλλά εν τέλει αναγκαίο μέτρο.

«Στο όνομα του να διοχετεύσουν ταχέως όπλα στην πρώτη γραμμή, οι ιθύνοντες έχουν αναστήσει φιγούρες από το σκληρό και ταραγμένο παρελθόν της Ουκρανίας και έχουν, τουλάχιστον προσωρινά, αναιρέσει χρόνια πολιτικών ενάντια στη διαφθορά», συμπέραναν οι Times, περιγράφοντας την «εκ νέου ανάδυση προσώπων όπως ο κύριος Πασίνσκι», ως «έναν από τους λόγους που η αμερικανική και η βρετανική κυβέρνηση αγοράζουν τα πυρομαχικά για την Ουκρανία αντί να δίνουν απλά τα χρήματα»:

«Ευρωπαίοι και Αμερικανοί αξιωματούχοι είναι απρόθυμοι να συζητήσουν την περίπτωση του κυρίου Πασίνσκι, φοβούμενοι μην μπουν στο ρωσικό αφήγημα πως η κυβέρνηση της Ουκρανίας είναι αθεράπευτα διεφθαρμένη και πρέπει να αντικατασταθεί».

Ωστόσο, ακόμα και το φαινομενικά επικριτικό αυτό  δημοσίευμα των Times παραβλέπει μια καίρια όψη της δυσώδους βιογραφίας του Πασίνσκι. Εμφανώς απούσα από την κάλυψη του θέματος ήταν οποιαδήποτε εξήγηση του ρόλου του στην υλοποίηση της διαβόητης σφαγής αντικυβερνητικών διαδηλωτών και αστυνομικών στην πλατεία Μαϊντάν του Κιέβου στα τέλη Φεβρουαρίου του 2014. 

Καθοριστική στιγμή στην ενορχηστρωμένη από τις ΗΠΑ ανατροπή της εκλεγμένης κυβέρνησης της Ουκρανίας, ο θάνατος 70 ατόμων από τα χέρια μυστηριωδών ελεύθερων σκοπευτών πυροδότησε ένα κύμα διεθνούς κατακραυγής που οδήγησε κατευθείαν στην εκδίωξη του προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Ακόμη και σήμερα, αυτά τα φονικά παραμένουν επισήμως ανεξιχνίαστα. 

Ωστόσο, από πρώτο χέρι μαρτυρίες ατόμων που δηλώνουν ότι συνέβαλαν στην πραγματοποίηση μιας false flag επίθεση υποστηρίζουν ότι ο κορυφαίος ιδιώτης προμηθευτής όπλων του Κιέβου ενεπλάκη προσωπικά στη φριχτή υπόθεση.

Ο διοργανωτής της σφαγής του Μαϊντάν «δεν κρατά αιχμαλώτους»

Τον Νοέμβριο του 2017, ο ιταλικός τηλεοπτικός σταθμός Matrix δημοσίευσε αναφορές τριών Γεωργιανών που είπαν ότι διατάχθηκαν να σκοτώσουν διαδηλωτές από τον Μαμούκα Μαμουλασβίλι. Κορυφαίος στρατιωτικός σύμβουλος τότε του Γεωργιανού προέδρου Μιχαήλ Σαακασβίλι, ο Μαμουλασβίλι επρόκειτο αργότερα να ιδρύσει την περιβόητη μισθοφορική ταξιαρχία με το όνομα Γεωργιανή Λεγεώνα, οι μαχητές της οποίας κατακρίθηκαν ευρέως αφότου δημοσίευσαν ένα αποτρόπαιο βίντεο με τους ίδιος να εκτελούν κεφάτοι άοπλους και δεμένους Ρώσους στρατιώτες τον Απρίλιο του 2022.

Το ντοκιμαντέρ «Ουκρανία: Η Κρυμμένη Αλήθεια» περιλαμβάνει τις συνεντεύξεις ενός Ιταλού δημοσιογράφου με τρεις Γεωργιανούς μαχητές που φέρονται να εστάλησαν να ενορχηστρώσουν το πραξικόπημα. Όλοι τους περιέγραψαν τον Πασίνσκι σαν βασικό διοργανωτή της σφαγής του Μαϊντάν, ισχυριζόμενοι ακόμα πως ο διεφθαρμένος έμπορος όπλων παρείχε όπλα και επέλεξε συγκεκριμένους στόχους. Το ντοκιμαντέρ περιέχει επίσης πλάνα εκείνου να βγάζει ο ίδιος έναν σκοπευτή από την πλατεία, αφότου βρέθηκαν με ένα τουφέκι με σκόπευτρο και περικυκλώθηκαν από διαδηλωτές.

Ένας από τους Γεωργιανούς πολεμιστές αφηγήθηκε το πώς εκείνος και οι δύο συνεργάτες του έφτασαν στο Κίεβο τον Ιανουάριο «για να δημιουργήσουν προκλήσεις και να κάνουν την αστυνομία να επιτεθεί στο πλήθος. Για σχεδόν ένα μήνα, ωστόσο, «δεν υπήρχαν πολλά όπλα τριγύρω» και «χρησιμοποιούνταν στο μέγιστο μολότοφ, ασπίδες και μαδέρια».

Αυτό άλλαξε γύρω στα μέσα Φεβρουαρίου, είπαν, όταν ο Μαμουλασβίλι τους επισκέφθηκε προσωπικά από κοινού με έναν Αμερικανό στρατιώτη με το όνομα Μπραίαν Κρίστοφερ Μπόγιεντζερ, έναν πρώην αξιωματικό και ελεύθερο σκοπευτή στην 101η Αερομεταφερομένη Μεραρχία, ο οποίος τους έδωσε προσωπικά οδηγίες τις οποίες «όφειλαν να ακολουθήσουν».

Ο ίδιος ο Πασίνσκι τους οδήγησε έπειτα μαζί με τουφέκια και σφαίρες σε κτίρια που έβλεπαν την Πλατεία Μαϊντάν, ισχυρίστηκαν. Κάποια στιγμή, ο Μαμουλασβίλι φέρεται να επέμεινε πως «έπρεπε να αρχίσουμε να πυροβολούμε, τόσο, ώστε να σπείρουμε χάος».

Έτσι, οι Γεωργιανοί μαχητές ξεκίνησαν «να ρίχνουν δύο ή τρεις σφαίρες κάθε φορά» στο πλήθος, έχοντας λάβει την εντολή να πυροβολήσουν «την Berkut, την αστυνομία, τους διαδηλωτές, δεν είχε σημασία». Καιρό μετά το φονικό, ο Μπόγιεντζερ πήγε στο μέτωπο του Ντονμπάς για να πολεμήσει στις τάξεις της Γεωργιανής Λεγεώνας, η οποία διοικείται από τον Μαμουλασβίλι μέχρι και σήμερα.

Στο εντωμεταξύ, ο Ουκρανός δημοσιογράφος Βολοντίμιρ Μπόικο, ο οποίος ηγείτο του πολιτικού συμβουλίου του Γραφείου του Γενικού Εισαγγελέα της Ουκρανίας μετά το Μαϊντάν, έχει ισχυριστεί πως, προκειμένου να αποκρύψει τον ρόλο του, ο Πασίνσκι υπέδειξε ο ίδιος τα πρόσωπα που θα ηγούνταν της επίσημης έρευνας για τη σφαγή και πως δωροδόκησε τον ανακριτή που τη διήθυνε. 

Παρά τους σοκαριστικούς αυτούς ισχυρισμούς, η ανάμειξη του Πασίνσκι στη σφαγή του Μαϊντάν δεν έχει ποτέ ερευνηθεί επίσημα, πόσο μάλλον να τιμωρηθεί, και οι πιο πρόσφατες συναντήσεις του με το ουκρανικό δικαστικό σύστημα υποδεικνύουν πως είναι μάλλον απίθανο να ερευνηθεί ποτέ σε βάθος από τους αξιωματούχους του Κιέβου. Όταν ήταν μέλος του ουκρανικού κοινοβουλίου, συνελήφθη για τον πυροβολισμό και τον τραυματισμό ενός πεζού μετά από καυγά, αλλά τελικά αθωώθηκε το 2021.

Όταν Ισραηλινοί δημοσιογράφοι έφεραν τον Πασίνσκι αντιμέτωπο με τον φερόμενο ρόλο του στη σφαγή του Μαϊντάν, ο έμπορος όπλων τους προειδοποίησε ότι θα μπορούσαν να εντοπιστούν στη χώρα τους, όπου οι συνεργάτες του θα μπορούσαν να τους «σκίσουν στα δυο». Θα μπορούσε να τους συγχωρεθεί το να μη θεωρήσουν ότι η απειλή αυτή ήταν μόνο λόγια. Υπάρχει μια ανησυχητική τάση των επικριτών του Πασίνσκι να καταλήγουν άγρια δαρμένοι ή νεκροί από σφαίρες στο δρόμο.