Στις ΗΠΑ μαζί με μια ανεξέλεγκτη πανδημία, εξελίσσονται ενεργές λαϊκές διαμαρτυρίες και εξεγέρσεις σε πολλές πόλεις, εδώ και τρεις μήνες, από την δολοφονία του Τζωρτζ Φλόιντ και μετά. Οι New York Times μάλιστα κατέγραψαν 100 πόλεις όπου οι δυνάμεις ασφαλείας χρησιμοποίησαν δακρυγόνα εναντίον διαδηλωτών
Στο Πόρτλαντ οπου η ένταση είναι στο μέγιστο, ιδίως μετά την αποστολή στην πόλη από τον Πρόεδρο Τραμπ μικτών ομάδων από διάφορα ομοσπονδιακά σώματα ασφαλείας, από συνοριοφυλακες μέχρι την υπηρεσία αλλοδαπών. Η παρουσία τους ξεκίνησε μια διαδικασία όξυνσης των μέχρι τότε συμβολικών αντιδράσεων, που οδήγησε διαδηλωτές να κάψουν το κτήριο του συνδικάτου των αστυνομικών στις 19 Ιουλίου.
Η περαιτέρω κλιμάκωση που ακολούθησε ήταν επιλογή των ομοσπονδιακών στρατευμάτων όπως δείχνει το εξαιρετικό βίντεο-ρεπορτάζ για τα γεγονότα από τους New York Times, και επιβεβαιώνει και ο δήμαρχος της πόλης ο οποίος δέχθηκε μαζί με τους συμπολίτες του τεράστιο όγκο δακρυγόνων.
Ανάλογη όξυνση παρτηρείται και σε άλλες πόλεις: στο γειτονικό του Πόρτλαντ, Σηάτλ, όπου χθες έγιναν μεγάλης έκτασης επεισόδια, πάλι μεταξύ διαδηλωτών και ομοσπονδιακών δυνάμεων και της αστυνομίας. Μια περιοχή στο κέντρο της πόλης έχει καταληφθεί από διαδηλωτές και έχει ανακηρυχθεί αυτόνομη αποτελώντας το κέντρο των κινητοποιήσεων.
Ο Τραμπ έχει στείλει δυνάμεις της ομοσπονδιακής κυβέρνησης σε πόλεις με Δημοκρατικούς δημάρχους (Σικάγο – ο Αιδ. Τζέσι Τζάκσον αντέδρασε δριμύτατα στην προοπτική αυτή, Αλμπουκέρκη, Κάνσας Σίτυ, κτλ), σε μια επίδειξη πυγμής απέναντι στην παρουσιαζόμενη ως αδυναμία των Δημοκρατικών αρχών να επιβάλουν την τάξη στις πόλεις τους, ενόψει και των εκλογών του Νοεμβρίου και της ατζέντας “νόμου και τάξης” στην οποία θα βασιστεί…
Εντωμεταξύ στο Ώστιν του Τέξας ακροεξιός υποστηρικτής του Τράμπ, δολοφόνησε διαδηλωτή.
Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, το χρηματιστήριο ανακάμπτει, αλλά η ανεργία είναι ακόμα υψηλή και η φτώχεια θερίζει με μεγάλες ουρές στις τράπεζες τροφίμων και στα συσσίτια σε όλες τις ΗΠΑ
Το έκτακτο επίδομα ανεργίας των 600 δολαρίων, που έδινε η κυβέρνηση σε όσους είχαν μείνει άνεργοι, λήγει στις 31 Ιουλίου, οι Δημοκρατικοί ζητούν την παράτασή του, αλλά οι Ρεπουμπλικάνοι ζητούν να μειωθεί σε 200 δολάρια – και βλέπουμε. Το 40% των ενοικιαστών στην χώρα, κινδυνεύει άμεσα με έξωση (δηλαδή το 15% περίπου των νοικοκυριών στις ΗΠΑ είναι στα πρόθυρα του να μείνει στο δρόμο – 40 εκατομμύρια άνθρωποι). Οι συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης θα είναι πέρα από κάθε πρόβλεψη.
Τον Νοέμβριο οι εκλογές θα γίνουν και χωρίς υποψήφιο που να αντιστοιχίζεται με την έντονη επιθυμία ενός μεγάλου μέρους της αμερικανικής κοινωνίας για δραστική αλλαγή και μείωση των τριτοκοσμικών ανισοτητων στην χώρα. Ο Τζο Μπάιντεν είναι ό,τι το πιο χλιαρό και εκτός κοινωνικού κλίματος, ιδίως μετά την δολοφονία του Τζωρτζ Φλόιντ και του κινήματος που δημιούργησε.
Αν η επέλαση της πανδημίας, η διεύρυνση της ανισότητας, η ένταση της ακραίας φτώχειας και η αύξηση της επισφάλειας, συνδυαστεί με την οξεία ριζοσπαστικοποίηση από την μιά, όχι μόνο των αμερικανών μαύρων αλλά συνολικά της αμερικανικής κοινωνίας, ιδιαίτερα δε των νεωτέρων (σημειώνω: 26% των ψηφοφόρων των Ρεπουμπλικανών έχουν θετική άποψη για τον σοσιαλισμό), και αν ο Τραμπ συνεχίσει στον δρόμο της ακραίας καταστολής, οι ΗΠΑ θα φτάσουν στις εκλογές τον Νοέμβριο σε κατάσταση βρασμού. Η σταθερότητα στις ΗΠΑ για πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία αμφισβητείται από πολλές πλευρές.
