Τουλάχιστον 37 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί από τα σπίτια και τις πατρίδες τους ως αποτέλεσμα των πολέμων που έχουν υποκινήσει οι ΗΠΑ μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001.
Τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το πανεπιστήμιο Μπράουν στο πλαίσιο του πρότζεκτ ‘Το κόστος του Πολέμου” είναι συνταρακτικά, με τον αριθμό αυτό των εκτοπισμένων να είναι μεγαλύτερος από τον συνολικό αντίστοιχο όλων των πολέμων της ανθρωπότητας μετά το 1900, με εξαίρεση τον Β’ Παγκόσμιο.
Τα στοιχεία δημοσιεύθηκαν χθες, Τρίτη 08/09, λίγες μόλις εβδομάδες πριν συμπληρωθούν 19 χρόνια από την κήρυξη του πολέμου “κατά της τρομοκρατίας”, που ξεκίνησε με την εισβολή των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, στις 7 Οκτωβρίου 2001.
Είναι η πρώτη φορά που γίνεται υπολογισμός και καταγραφή του συνολικού αριθμού των εκτοπισμένων εξ αιτίας των πολέμων των ΗΠΑ, σε μια συγκυρία, μάλιστα, κατά την οποία οι ΗΠΑ αλλά και οι δυτικές κοινωνίες στο σύνολό τους κλείνουν τα σύνορά τους, αρνούνται να υποδεχτούν πρόσφυγες και αυστηροποιούν τη μεταναστευτική τους πολιτική.
Στην έκθεση του πανεπιστημίου Μπράουν υπολογίζονται οι εκτοπισμένοι πληθυσμοί (άμαχοι πολίτες στη συντριπτική του πλειοψηφία) των πολέμων στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, το Πακιστάν, την Υεμένη, τη Σομαλία, τις Φιλιππίνες, τη Λιβύη και τη Συρία και οι συντάκτες της υπογραμμίζουν ότι ο αριθμός των 37 εκατομμυρίων προκύπτει μετά από συντηρητική εκτίμηση. Στην πραγματικότητα, οι πρόσφυγες μπορεί να φτάνουν τα 48 ή και τα 59 εκατομμύρια, αφού στην έκθεση δεν συμπεριλαμβάνονται οι πρόσφυγες από χώρες στις οποίες οι ΗΠΑ διεξήγαγαν αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις σχετικά περιορισμένης κλίμακας, όπως η Μπουρκίνα Φάσο, το Καμερούν, το Τσαντ, η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και ο Νίγηρας.
“Οι προσφυγικές ροές είναι μια από τις σημαντικότερες επιπτώσεις των πολέμων, μετά φυσικά από τους νεκρούς και τους τραυματίες”, σχολίασε ο Ντέιβιντ Βάιν, καθητητής ανθρωπολογίας και συντονιστής του προγράμματος ‘Το Κόστος του Πολέμου’. Οι παρεμβάσεις των ΗΠΑ σ’ αυτές τις χώρες, υπογράμμισε ο καθηγητής “προκάλεσαν ανυπολόγιστες καταστροφές, το εύρος και τη φρίκη των οποίων δεν μπορούν να διανοηθούν οι πολίτες των ΗΠΑ”.
Παρά το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι ο αποκλειστικός παράγοντας που προκάλεσε ρεύματα μεταναστών στις συγκεκριμένες χώρες, οι συγγραφείς της έκθεσης επιμένουν ότι ο αμερικανικός παράγοντας ήταν καθοριστικός στην υποκίνηση και τη διεξαγωγή των πολέμων που οδήγησαν στους εκτοπισμούς.
Εκατομμύρια άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους γιατί βομβαρδίστηκαν από γης και αέρος, γιατί οι πόλεις και τα χωριά τους μετατράπηκαν σε πεδία μάχης, γιατί έπεσαν θύματα επιχειρήσεων εθνοκάθαρσης ή γιατί απειλήθηκαν από ένοπλες ομάδες, μισθοφόρους ή δυνάμεις κάποιου επίσημου στρατού. Σε κάποιες απ’ αυτές τις χώρες ο πόλεμος συνεχίζεται εδώ και δύο δεκαετίες. Οι βιομηχανίες και οι υποδομές τους έχουν καταστραφεί, οι πολίτες τους δεν έχουν δουλειά, εισόδημα, ιατρική περίθαλψη, σχολική εκπαίδευση. Κάποιοι δεν έχουν πρόσβαση ούτε στα βασικά της επιβίωσης, σε πόσιμο νερό και φαγητό.
Στη Σομαλία, το 46% του πληθυσμού έχει εκτοπιστεί από τις εστίες του από το 2002, όταν εισέβαλαν οι αμερικανικές δυνάμεις. Εδώ και 18 χρόνια, οι βομβαρδισμοί και οι επιθέσεις στις κοινότητες των Σαμπάμπ συνεχίζονται αμείωτοι. Μόλις πρόσφατα το Πεντάγωνο παραδέχτηκε για πρώτη φορά, μετά από πιέσεις της Διεθνούς Αμνηστείας, ότι κατά τους βομβαρδισμούς σκοτώθηκαν άμαχοι.
Πριν την 11η Σεπτεμβρίου, οι ΗΠΑ υποδέχονταν έναν αριθμό προσφύγων από τις χώρες με τις οποίες είχαν πολεμήσει. Μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ για παράδειγμα, υπολογίζεται ότι φιλοξενήθηκαν στους καταυλισμούς στο Γκουάμ και την Καλιφόρνια περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι.
Οι προσφυγικές ροές προς τις ΗΠΑ μειώθηκαν δραματικά μετά το 2001 κι έχουν εκμηδενιστεί από τη μέρα που ανέλαβε ο Τραμπ. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τον Ιανουάριο του 2017 οι ΗΠΑ έχουν κάνει δεκτές τις αιτήσεις για είσοδο στη χώρα μόλις 2.955 Ιρακινών και 2.705 Σομαλών. Η μείωση σε σχέση με τους αντίστοιχους αριθμούς επί κυβερνήσεως Ομπάμα είναι μεγαλύτερη από 90%.
Σύμφωνα με την υπηρεσία Μετανάστευσης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, οι ΗΠΑ κάθε χρόνο δημοσιεύουν στοιχεία για πρόσφυγες, μετανάστες και εκτοπισμένους πληθυσμούς, αλλά σ’ αυτά τα έγγραφα δεν δηλώνεται η αιτία του εκτοπισμού.
Ο Βάιν παραδέχτηκε ότι σε κάποιο βαθμό αυτά τα στοιχεία είναι χρήσιμα, αλλά δεν προσφέρουν καμία επί της ουσίας γνώση για τους εκτοπισμένους και τις συνθήκες της ζωής τους. Και όπως σχολίασε, “Κάθε μέρα που περνά κάποιος σε έναν προσφυγικό καταυλισμό είναι μια μέρα στην οποία υποβαθμίζεται η ζωή του. Μια μέρα μακριά από το σπίτι, τους ανθρώπους και την πατρίδα του”.
Πηγή: N.Y.Times.com.
