Μοιάζει με φάρσα αλλά δεν είναι. Ο Λιβανέζος (Χριστιανός) πρόεδρος Μισέλ Αούν αναγκάστηκε, εκ των πραγμάτων, να δώσει σήμερα εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον 50χρονο (Σουνίτη) Σαάντ Χαρίρι που είχε αναγκαστεί σε παραίτηση ακριβώς ένα χρόνο πριν (Οκτώβριος 2019) εξαιτίας μαζικών, θυελλωδών διαδηλώσεων.
Η αιτία των διαδηλώσεων δεν αντιμετωπίστηκε. Ο λαός εξακολουθεί να βράζει στο καζάνι της αγανάκτησης, της διαφθοράς και της λεηλασίας του εθνικού πλούτου από τη ντόπια πλουτοκρατία που κρατά τις τύχες της χώρας στα χέρια της, πριν τον εμφύλιο πόλεμο, αλλά και μετά από αυτόν…
Η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Χαρίρι (δεύτερος γιος του δολοφονηθέντος πρώην πρωθυπουργού Ραφίκ Χαρίρι) εγκρίθηκε από την 120μελή βουλή: 65 ψήφισαν υπέρ ( βουλευτές από το δικό του “Κίνημα Μέλλοντος”, το σιιτικό κόμμα Αμάλ, το Σοσιαλιστικό κόμμα των Δρούζων, το μικρό Συριακό Σοσιαλιστικό Εθνικιστικό Κόμμα και κάποιοι ανεξάρτητοι βουλευτές).
Οι αποχές ήταν 53, ανάμεσά τους το κόμμα του προέδρου Αούν (Ελεύθερο Πατριωτικό Κίνημα) και η Χεζμπολάχ.
Γιατί ξανά ο Χαρίρι πρωθυπουργός…
Το αποτέλεσμα θεωρούνταν σχεδόν αναμενόμενο: το Σύνταγμα που καταστρώθηκε μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου (δεκαετία 1990) ορίζει τα αξιώματα με βάση τις «θρησκευτικές καταβολές» των ηγετών πολιτικών κομμάτων.
Κατά αυτή τη “λογική”, ο πρόεδρος του Λιβάνου “πρέπει” να είναι Χριστιανός, ο πρωθυπουργός Σουνίτης και ο πρόεδρος της βουλής, Σιίτης.
Εν προκειμένω, το ισχυρότερο σουνιτικό πολιτικό κόμμα ήταν το «Κίνημα του Μέλλοντος» του Σαάντ Χαρίρι. Οι εναλλακτικές δεν ήταν πολλές. Άλλωστε, το προηγούμενο πείραμα των δύο προηγούμενων εντολοδόχων (και υποτίθεται “ανεξάρτητων”) τεχνοκρατών πρωθυπουργών απέτυχε εκ των πραγμάτων. Αυτό εξηγεί γιατί οι Λιβανέζοι είδαν και πάλι μπροστά τους… τον Σαάντ Χαρίρι να υποδύεται τον πρωθυπουργό.
Αλλαγές προς το χειρότερο…
Μέσα στον ένα χρόνο που ο Χαρίρι δεν ήταν πρωθυπουργός μεσολάβησαν αρκετά:
_Δύο άλλοι εντολοδόχοι πρωθυπουργοί ( ο Χασάν Ντιάμπ του οποίου η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης συνοδευόταν από τις ψήφους 69 βουλευτών και ο Μουστάφα Αντίμπ που είχε πάρει τις ψήφους 90 βουλευτών)
_Η καταστροφική έκρηξη της 4ης Αυγούστου με τους τουλάχιστον 200 νεκρούς και τους 6.000 τραυματίες
_ Η υποτίμηση της λίρας κατά 80% έναντι του δολαρίου, εκτόξευση της ανεργίας, της ακρίβειας και του πληθωρισμού στα ύψη
_Δύο επισκέψεις του Γάλλου προέδρου Μισέλ Μακρόν στη Βηρυτό σε ρόλο αυτόκλητου «σωτήρα» που εκτός από υποσχέσεις για βοήθεια και χαμόγελα συμπάθειας δεν έδωσε τίποτε άλλο. Κυρίως γιατί απαιτεί την υλοποίηση μίας μακράς λίστας μεταρρυθμίσεων για το καλό των γαλλικών εταιριών (Ενέργειας, χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, τηλεπικοινωνιών κ.α.) και της ντόπιας πλουτοκρατίας που συνεργάζεται,έτσι και αλλιώς αρκετά στενά, με τους κατά καιρούς ηγέτες της Γαλλίας, των ΗΠΑ και πλούσιων μοναρχιών του Κόλπου.
Πώς θα αντιδράσει ο λαός
Η είδηση επιστροφής του Χαρίρι στην εξουσία προκάλεσε απογοήτευση και πίκρα σε μεγάλο μέρος των διαδηλωτών που πέρσι, τέτοιο καιρό, είχαν ξεσηκωθεί εναντίον του με αφορμή τη συνεχή φορο-αφαίμαξη έπειτα από έναν επιπλέον φόρο που αφορούσε την εφαρμογή whatsup στις υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας.
Οι πολύμηνες μαχητικές και ειρηνικές ως επί το πλείστον διαδηλώσεις που ακολούθησαν με το σύνθημα της “επανάστασης” δεν κατάφεραν να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο. Θα επαναληφθούν άραγε ;
Το πιθανότερο είναι πως θα επαναληφθούν, αργά ή γρήγορα. Κυρίως επειδή παραμένουν ίδιες οι αιτίες που οδήγησαν τον λαό του Λιβάνου στους δρόμους: φτώχεια, ανεργία, διαφθορά, έλλειψη βασικών υπηρεσιών αλλά και υποδομών σε μία μικρή χώρα με πιθανώς σημαντικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων στη δική του ΑΟΖ, που βρίσκεται πλάι σε εκείνη του Ισραήλ.
Η διαφιλονικούμενη θαλάσσια ζώνη 860 τ. χλμ έχει ήδη προκαλέσει την έναρξη διαπραγματεύσεων μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου, με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ, στην έδρα της αποστολής κυανοκράνων του ΟΗΕ στην πόλη Νακούρα.
Ο δεύτερος γύρος διαπραγμάτευσης έχει οριστεί για την επόμενη βδομάδα, στις 28 του μήνα. Ίσως μέχρι τότε να έχουμε μία πρόγευση για τον τρόπο με τον οποίο θα επιλέξει να αντιδράσει, αυτή τη φορά, ο λαός του Λιβάνου.
