Η Ισπανία είναι από τις πρώτες χώρες στον κόσμο – θα είναι η έκτη – που θα αναγνωρίσει το δικαίωμα στην ευθανασία. Και το κάνει μάλιστα με ευρεία πολιτική συναίνεση που αντικατοπτρίζεται στην χθεσινή (17/11) ψηφοφορία της Ισπανικής βουλής με 198 ψήφους υπέρ, 138 κατά και δύο αποχές.
Μόλις ο νόμος εγκριθεί από την Γερουσία, τις πρώτες εβδομάδες του έτους θα είναι νόμιμο στην Ισπανία ένας ασθενής που υποφέρει από “ανίατη νόσο” να ζητήσει βοήθεια για να τερματίσει τη ζωή του.
Η αναγνώριση του δικαιώματος στον αξιοπρεπή θάνατο κατάφερε να ξεπεράσει τα ιδεολογικά εμπόδια του ισπανικού πολιτικού τερέν, ενώνοντας την αριστερά, τους Ciudadanos και το PNV. Η απόρριψη του νόμου προήλθε από τα δεξιά (το Λαϊκό εθνικιστικό PP και το λαϊκίστικο ακροδεξιό Vox.
Όλα ξεκίνησαν στα μέσα της δεκαετίας του ’90 σε ένα χωριό της Γαλικίας, όταν ένα ατύχημα παγίδευσε τον τετραπληγικό Ραμόν Σαμπέδρο στο κρεβάτι, ο οποίος ανίκανος να χρησιμοποιήσει τα χέρια του, έγραφε διαμαρτυρίες με το στόμα του.
Το αίτημα του Σαμπέδρο για έναν “αξιοπρεπή θάνατο έφτασε στο Ανώτατο Δικαστήριο και η μεγάλη οθόνη ανήγαγε την ιστορία του σε παγκόσμιο μύθο. “Οι άνθρωποι που βοήθησαν τον Ραμόν Σαμπρέδο να πεθάνει [η φίλη του Ραμόνα Μανέιρο, κρυμμένοι σε ένα διαμέρισμα τον Ιανουάριο του 1998] διώχθηκαν”, υπενθύμισε στη συζήτηση της Πέμπτης στο Κογκρέσο, ο Γαλικιανός, βουλευτής του BNG, Νέστορ Ρέγκο. “Αυτός ο νόμος περιμένει πολύ καιρό” κατάληξε.
Άλλοι βουλευτές υπενθύμισαν παρόμοιες υποθέσεις, όπως εκείνη του Δρ. Λουίς Μόντες ο οποίος κατηγορήθηκε το 2005 ότι προκάλεσε τον θάνατο 73 ασθενών σε τελικό στάδιο, στο νοσοκομείο Λεγανές, τον οποίο χαρακτήρισε “ήρωα” η βουλετής των Podemos, Ρόζα Μέντελ.
Καθώς η Βουλή είναι κλειστή στους επισκέπτες λόγω της πανδημίας, οι ενώσεις που υποστηρίζουν το δικαίωμα στην ευθανασία δεν κατάφεραν να μπουν στην αίθουσα και να γιορτάσουν τη νίκη τους.
Στέκονταν στην κύρια είσοδο, όπου δύο ώρες νωρίτερα, διαμαρτύρονταν οι “αντίπαλοι” του νόμου κρατώντας ισπανικές σημαίες.
Πρόκειται για την πέμπτη προσπάθεια ψήφισης του νόμου για την ευθανασία. Η τελευταία που πραγματοποιήθηκε πριν από τρία χρόνια και είχε προωθηθεί από τους Podemos καταψηφίστηκε από τους Σοσιαλιστές.
Ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης, Πέδρο Σάντσεθ, εμφανίστηκε λίγο μετά στα κοινωνικά δίκτυα χαιρετίζοντας τη νέα “κοινωνική κατάκτηση”.
“Είναι μια από τις μέρες που είναι τιμή να είσαι βουλευτής”. “Είμαστε φιλελεύθεροι, υπερασπίζουμε την ελευθερία”, δήλωσε ο ηγέτης των Ciudadanos.
Στον νόμο τονίζεται ότι ο ασθενής που θέλει να τερματίσει τη ζωή του θα πρέπει να είναι Ισπανός πολίτης ή κάτοικος Ισπανίας, ενήλικας που είναι σε θέση να πάρει αποφάσεις.
Η ευθανασία είναι δικαίωμα των ασθενών που βρίσκονται σε χρόνιες και μη αναστρέψιμες καταστάσεις και ο νόμος εγκρίνει την επικύρωση της επιθυμίας του ασθενή να πεθάνει υπό ιατρική παρακολούθηση.
Οι ασθενείς θα πρέπει να εκφράσουν τη βούληση να τερματίσουν τη ζωή τους τέσσερις φορές σε διαφορετικές φάσεις της διαδικασίας, η οποία μπορεί να έχει διάρκεια και ένα μήνα.
Οι δυο πρώτες φορές πρέπει να έχουν διατυπωθεί γραπτώς και σε διάστημα δυο εβδομάδων η μια από την άλλη. Ο ασθενής θα πρέπει να επαναβεβαιώσει την επιθυμία του για τρίτη φορά αφού συμβουλευτεί γιατρό και μια τέταρτη πριν ξεκινήσει η διαδικασία χορήγησης των φαρμάκων.
Ο νόμος επίσης, επιτρέπει την αντίρρηση συνείδησης των εργαζομένων στον τομέα της υγείας καθώς οποιοσδήποτε γιατρός, έχει δικαίωμα να αρνηθεί να συμμετάσχει στη διαδικασία εάν αυτή είναι ενάντια στις πεποιθήσεις του.
Τέλος, δεν αφαιρεί δικαιώματα, αναγνωρίζει μόνο ότι “κανείς δεν μπορεί να αναγκάσει άλλο άτομο να επιμηκύνει τη ζωή του υποφέροντας.
Με πληροφορίες από την EL Pais
