Η δήλωση του νέου προέδρου των ΗΠΑ περί “δολοφόνου Πούτιν”, όπως και η απειλή περί επιπτώσεων στην Ρωσία από την υποτιθέμενη εμπλοκή στις εκλογές του ΗΠΑ, αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνη θα ήταν ελαφρώς γκροτέσκα: η Λιβύη, η Συρία, φυσικά η Υεμένη και οι εξωδικαστικές εκτελέσεις είναι μερικές μόνο από τις στιγμές της αντιπροεδρίας Μπάιντεν, ενώ ήδη, οι πρώτοι 17 κατά πληροφορίες νεκροί της προεδρίας του έχουν ανακοινωθεί ακολούθως της πρόσφατης αμερικανικής επιδρομής στην Συρία, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου.
Δεν είναι σαφές αν πρόκειται, σε ό,τι έχει να κάνει με την διατύπωση, με γκάφα από αυτές τις οποίες συνηθίζει ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ, ωστόσο η ουσία της δήλωσης είναι απολύτως σαφής. Πιθανότατα δε και η ρητορική κλιμάκωση αποτελεί μέρος ενός σχεδίου, όχι μόνο περαιτέρω πίεσης προς την Ρωσία αλλά και προετοιμασίας της κοινής γνώμης των ΗΠΑ για την όξυνση του αντι-ρωσισμού.
Είναι μάλιστα αξιοπρόσεκτο ότι στην ίδια περίοδο, οι ΗΠΑ έχουν επισήμως κατηγορήσει τον πρόεδρο της Ρωσίας ως δολοφόνο και ταυτοχρόνως την κινεζική ηγεσία για την υλοποίηση πολιτικής γενοκτονίας εις βάρος των Ουιγούρων.
Η δυσχέρανση σε τέτοιο βαθμό της επαφής σε επίπεδο ηγεσιών αποτελεί στην διεθνή διπλωματία πάντα βήμα προς στρατιωτική κλιμάκωση ή τουλάχιστον προς οικονομική επιθετικότητα – με την τελευταία συχνά να οδηγεί και στην πρώτη.
Οι ΗΠΑ έχουν αποφασίσει οριστικά να “τελειώνουν” και με τις δύο ευρασιατικές δυνάμεις, Ρωσία και Κίνα, υπό την έννοια της ανακοπής της ισχύος τους και του περιορισμού της διεθνοπολιτικής επιρροής τους, πριν από τον οποιονδήποτε πιθανό διακανονισμό. Η αμερικανική πολιτική στο διεθνές πεδίο είναι μηδενικού αθροίσματος, δηλαδή ήττας για τις ανταγωνίστριες χώρες. Η στρατιωτική αποδυνάμωση της Ρωσίας και ο περιορισμός της επιρροής της στα σύνορά της (το πολύ) αποτελεί προϋπόθεση για τον πλήρη έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.
Η εικόνα μιας Ρωσίας που λειτουργεί επιθετικά προς τις ΗΠΑ, δια της θρυλούμενης παρέμβασης στις εσωτερικές της διαδικασίες, και η περιγραφή του ηγέτη της ως “δολοφόνου” ζυμώνει την αμερικανική κοινή γνώμη σε έναν πολύπλευρο υβριδικό, ψυχρό-θερμό πόλεμο, δια αντιπροσώπων και σε τρίτα εδάφη, ενώ παραλλήλως στέλνει σαφή μηνύματα στα κράτη της σφαίρας επιρροής της Ουάσιγκτον. Το μήνυμα είναι πως δεν επιτρέπεται η οποιαδήποτε σημαντική αυτονόμηση στο επίπεδο της διεθνούς πολιτικής.
Πολλοί στην Ελλάδα αναγιγνώσκουν μονομερώς αυτήν την συνθήκη, ως στρεφόμενη κατά της Τουρκίας. Σφάλλουν. Ναι, πιέζεται και η Τουρκία, όπως πολλές φορές έχουμε γράψει, προκειμένου να εγκαταλείψει την όποια σχέση με την Ρωσία. Ωστόσο κινητροδοτείται επίσης προς την ίδια κατεύθυνση. Η διακοπή των σχέσεων Άγκυρας και Μόσχας θα φέρει την Ρωσία σε θερμή σύγκρουση με το ΝΑΤΟ, σε τουλάχιστον τρία μέτωπα, το ένα εκ των οποίων μάλιστα σχεδόν στα ρωσικά σύνορα.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα ως δέλεαρ, αλλά και ως δυνάμει απειλή για την Τουρκία, αποκτά μεγαλύτερη μεν σημασία αλλά μόνο ως παραπληρωματική του γείτονά της δύναμη. Ανοίγει έτσι ο δρόμος της δορυφοριοποίησης της Ελλάδας σε σχέση με την Τουρκία. Να επισημάνουμε εδώ ότι η Ελλάδα αξιοποιήθηκε πριν έναν αιώνα ως δύναμη πίεσης προς την τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία από τις τότε μεγάλες δυνάμεις και εγκαταλείφτηκε τελικά, ενώ επίσης δορυφοριοποιήθηκε πριν περίπου μισό αιώνα από τις Ουάσιγκτον, προς όφελος της Τουρκίας, στο πλαίσιο του παιχνιδιού στην Μέση Ανατολή και τελικά υπέστη την χούντα των συνταγματαρχών, την προδοσία της Κύπρου και τον Αττίλα Ι και ΙΙ.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης οδεύει λοιπόν προς συνάντηση με τον Τούρκο πρόεδρο επί μίας θολής ατζέντας σε ό,τι έχει κα κάνει με τα ελληνοτουρκικά, αλλά πολύ καθαρής σε ό,τι έχει να κάνει με τα τουρκο-αμερικανικά. Μια πιο πειθαρχημένη (προς τις ΗΠΑ) Τουρκία θα επιβραβευθεί. Αλλιώς, γιατί μετά από δύο γύρους αποτυχημένων διερευνητικών συνομιλιών, ακολούθησε συνάντηση υπηρεσιακών παραγόντων των δύο κρατών, δρομολογήθηκε συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών και προετοιμάζεται πενταμερής συνάντηση για το Κυπριακό;
Η αντιπαράθεση ΗΠΑ- Ρωσίας είναι καταστροφική για τον Ελληνισμό και πρέπει επειγόντως να αποστασιοποιηθούμε από αυτήν. Να προσέξει λοιπόν ο Έλληνας πρωθυπουργός να μην καταντήσει Πασινιάν.
