Ο πρόεδρος της Ιβοριανής Κοινότητας Ελλάδας, Μούσα Σανγκαρέ, μίλησε στο Κοσμοδρόμιο για τον σκοπό της συλλογικότητας, τα αίτια της μετανάστευσης,, την δύσκολη πραγματικότητα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες, τα camp-φυλακές καθώς και το εγχείρημα ChooseLove.
Πείτε μας λίγα λόγια για την Ιβοριανή Κοινότητα Ελλάδος. Πότε ξεκίνησε, τι σκοπό έχει;
H οργάνωσή μας ξεκίνησε επίσημα το 2018 και δεν έχει έναν αλλά πολλούς σκοπούς, όπως την ανάδειξη του πολιτισμού της Ακτής Ελεφαντοστού, την ενημέρωση των μελών για την διαδικασία ασύλου, την ενσωμάτωση των Ιβοριανών στην ελληνική κοινωνία και την ενημέρωση της αρχών και τον πολιτών της Ελλάδας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινότητά μας και τι διεκδικεί.
Οι Έλληνες της περιοχής πως αντιμετωπίζουν την κοινότητά σας; Υπάρχει γενικά αρνητική ή θετική διάθεση από την πλευρά της κοινωνίας;
Σε γενικές γραμμές δεν αντιμετωπίζουμε πρόβλημα, έχουμε καλή εικόνα σχετικά με το πώς μας αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία. Όσα χρόνια υπάρχει η κοινότητα έχουμε αντιμετωπίσει μόνο ένα σοβαρό περιστατικό ρατσιστικής συμπεριφοράς.
Γιατί φεύγουν οι Ιβοριανοί από τον τόπο τους; Ποια νομίζεις πως είναι η κύρια αιτία μετανάστευσης και τι ελπίζουν φτάνοντας στην Ελλάδα;
Η βασική αιτία είναι ότι η χώρα όλη τη δεκαετία του 2010 βρισκόταν σε πόλεμο. To 2002 ξεκίνησε ο πρώτος εμφύλιος που κράτησε πέντε χρόνια και το 2011 τέλειωσε ο δεύτερος εμφύλιος πόλεμος. Οπότε η απάντηση στο γιατί φεύγει κανείς από τη χώρα μου είναι ο πόλεμος, η φτώχεια και η δυστυχία που δημιουργεί.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ένας Ιβοριανός ή μια Ιβοριανή στην Ελλάδα σήμερα; Ο ρατσισμός, ο φόβος της απέλασης, το ότι δεν υπάρχουν δυνατότητες οικονομικής εξέλιξης;
Ο ρατσισμός όπως είπα πριν δεν είναι ένα πρόβλημα που έχουμε αντιμετωπίσει σε τόσο μεγάλη κλίμακα. Το βασικό μας πρόβλημα είναι το κομμάτι των εγγράφων για κάποιον που θέλει να είναι νόμιμα στην Ελλάδα καθώς και η διαδικασία ασύλου, που είναι πολύ αργή, με αποτέλεσμα άνθρωποι να μένουν στην αβεβαιότητα για την ζωές τους για μήνες.
Ένα ακόμη σοβαρό ζήτημα για εμάς είναι το εμπόδιο της γλώσσας, γεγονός που χειροτερεύει την επικοινωνίας μας με τους Έλληνες πολίτες και τις υπηρεσίες, και σε αυτό το κομμάτι προσπαθούμε να κάνουμε δουλειά στην κοινότητα. Το ότι δεν υπάρχει κανενός είδους στήριξη για να σταθεί κάποιος στα πόδια του οικονομικά είναι αποτέλεσμα των δύο προηγούμενων, μαζί με το ότι δεν υπάρχουν τα κατάλληλα προγράμματα από το κράτος για να ξεκινήσει κάποιος μια δουλειά. Αν υπήρχε η τελευταία δυνατότητα έχουμε πολύ κόσμο με ταλέντο και μια τέτοια βοήθεια θα επέστρεφε στην Ελλάδα αφού θα πληρώναμε φόρους και συνεισφέραμε.
Αλλά τα χαρτιά και η γλώσσα είναι οι βασικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε προς το παρόν.
Πριν λίγες ημέρες σας είδαμε να διαμαρτύρεστε μαζί με άλλες οργανώσεις και κοινότητες για τον θάνατο του για τον τραγικό θάνατο του Μάκι Ντιαμπατέ. Ποια είναι η θέση της κοινότητας για το συγκεκριμένο περιστατικό;
Είμαι πολύ στεναχωρημένος και εγώ και η κοινότητά μας με ό,τι συνέβη στο Μάκι Ντιαμπατέ. Συμμετείχαμε ως κοινότητα ακριβώς επειδή πιστεύουμε πως δεν πρέπει το 2021 να πεθαίνει κανείς μέσα σε φυλακές δίχως να είναι κατηγορούμενος για κάτι. Και λέω φυλακές γιατί ακόμη και η περίπτωση των ανοικτών camp μπορεί να είναι καλύτερη από τα κλειστά στρατόπεδα κράτησης, αλλά και πάλι είναι φυλακή, δεν είναι το περιβάλλον που θέλουμε για ανθρώπους στο 2021. Ξέρετε, έχω περάσει επτά μήνες σε μια τέτοια φυλακή. Δεν είναι το σωστό μέρος, σε σπρώχνουν στο να παραβείς τον νόμο οι συνθήκες αυτές που υποτίθεται ότι εξασφαλίζουν την τήρησή του.
Για αυτό το λόγο βρέθηκα και βρεθήκαμε στο πλάι άλλων συλλογικοτήτων και κοινοτήτων. Θεωρώ τον εαυτό μου όχι μόνο πρόεδρο της κοινότητας, αλλά και ακτιβιστή υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ήταν χρέος μου συνεπώς να είναι εκεί για να βοηθήσω όσο μπορώ στο να γίνει γνωστό το θέμα.
Επομένως λες πως η θέση σας είναι να κλείσουν τα στρατόπεδα, να μεταφερθούν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες σε σπίτια και διαμερίσματα και αν δεν γίνει εφικτό αυτό να ανοίξουν τα camps.
Nαι, είναι ντροπή να λέμε ότι άνθρωποι ζουν μέσα σε φυλακές ουσιαστικά το 2021 μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν χαρτιά, δίχως να φταίνε σε τίποτα. Επίσης είναι κακό για την κοινωνία, γιατί όποιος ζει εκεί μέσα δεν είναι παραγωγικός και υπάρχει πιθανότητα εκεί που δεν ήθελε να παραβιάσει τον νόμο να το κάνει, γιατί αισθάνεται ότι ζει σε ένα αναξιοπρεπές περιβάλλον που του δημιουργεί ένταση γιατί του είναι άγνωστο τι θα συμβεί αύριο με τη ζωή του, όπως άγνωστοι του είναι αρκετές φορές οι γύρω του.
Επομένως ναι, θέση μας είναι ότι οι άνθρωποι πρέπει να ζουν σε διαμερίσματα ή σπίτια υπό φυσιολογικές συνθήκες, ώστε να μπορούν από εκεί και πέρα να συνεχίσουν τη ζωή τους αξιοπρεπώς. Στον βαθμό που δεν μπορεί να γίνει αυτό αντιπροτείνουμε τη λύση του ανοικτού camp, αλλά πάντα ως δεύτερη λύση.
Επισκέφθηκες τη Λέσβο πρόσφατα, τι εικόνα αποκόμισες από τους Ιβοριανούς που ζουν εκεί και ποια είναι η κατάσταση γενικά εκεί;
Ήταν η πρώτη φορά που επισκέφθηκα τη Λέσβο, είχα ακούσει πολλά δυσάρεστα πράγματα για το τι συμβαίνει εκεί. Τα πράγματα είναι δύσκολα για τους Ιβοριανούς του νησιού όπως και για όλους τους άλλους πρόσφυγες και μετανάστες. Η κατάσταση γενικά στο νησί είναι πολύ κακή σε ό,τι αφορά τις συνθήκες διαβίωσης, οι άνθρωποι δεν ζουν σε καλή κατάσταση.
Οι Ιβοριανοί που βρίσκονται στο νησί δεν είναι πολλοί πια και όλοι περιμένουν να δουν τι θα γίνει με τη διαδικασία ασύλου τους, η οποία διαρκεί υπερβολικά πολύ, με αποτέλεσμα να μην γνωρίζουν το μέλλον τους. Και επειδή δεν γνωρίζουν το μέλλον τους ανησυχούν για το τι μπορεί να τους συμβεί. Θέλουν να έλθουν στην Αθήνα, αλλά δεν μπορούν αν δεν προχωρήσει στο μεταξύ η διαδικασία ασύλου.
Πολλές φορές προσπάθησα να μιλήσω ελληνικά με τον κόσμο της Λέσβου αλλά δεν μου απαντούσαν. Γνωρίζοντας την φιλοξενία του κόσμου στην Αθήνα ήταν πολύ διαφορετικό αυτό που έζησα εκεί. Μια διαφορά που μου έκανε εντύπωση είναι πως είδα περισσότερες κλειστές πόρτες από ό,τι συνήθως, μια πιο κλειστή κοινωνία.
Θα ήθελα να μου πεις για την συμμετοχή σας στο εγχείρημα του ChooseLove; Ποιος είναι ο στόχος αυτής της πρωτοβουλίας και γιατί συμμετέχετε;
Συμμετέχουμε γιατί σκοπός του εγχειρήματος είναι η παροχή πληροφοριών και νομικής βοήθειας στους αιτούντες άσυλο στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι από την δική μας κοινότητα είναι αιτούντες άσυλο επομένως αυτό απαντά στον λόγο της συμμετοχής μας και γιατί αποφασίσαμε να γίνουμε μέρος της όλης διαδικασίας. Συνεργαζόμαστε συνολικά τέσσερις κοινότητες, της Γουινέας, του Κονγκό-Κινσάσα, του Αφγανιστάν και η δική μας, κοινότητες νομικά αναγνωρισμένες στην Ελλάδα.
