Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρόσθεσαν την Τουρκία στη λίστα των χωρών που ενεπλάκησαν πέρσι στη χρησιμοποίηση παιδιών-στρατιωτών, εντάσσοντας για πρώτη φορά έναν σύμμαχό τους στο ΝΑΤΟ σε αυτόν τον κατάλογο.

Η απόφαση της Ουάσινγκτον εκτιμάται ότι θα περιπλέξει ακόμη περισσότερο το κουβάρι των σχέσεών της με την Άγκυρα.

Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, στην ετήσια έκθεση του για την Εμπορία Ανθρώπων (TIP) αναφέρει ότι η Τουρκία παρείχε “απτή στήριξη” στη μονάδα Σουλτάν Μουράντ στη Συρία -οργάνωση της συριακής αντιπολίτευσης την οποία υποστηρίζει εδώ και πολύ καιρό η Άγκυρα την οποία η Ουάσινγκτον καταγγέλλει ότι στρατολογεί και χρησιμοποιεί παιδιά-στρατιώτες.

Ένα στέλεχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, μιλώντας σε δημοσιογράφους, αναφέρθηκε επίσης στη χρήση παιδιών-στρατιωτών στη Λιβύη, προσθέτοντας ότι η Ουάσινγκτον ελπίζει ότι θα εργαστεί με την Άγκυρα για να αντιμετωπιστεί αυτό το θέμα.

“Είναι η πρώτη φορά που ένα μέλος του ΝΑΤΟ περιλαμβάνεται” σε αυτόν τον κατάλογο, εξήγησε ο Αμερικανός αξιωματούχος. “Ως σημαντική περιφερειακή δύναμη και μέλος του ΝΑΤΟ η Τουρκία έχει την ευκαιρία να αντιμετωπίσει το ζήτημα, τη στρατολόγηση και χρήση παιδιών-στρατιωτών στη Συρία και τη Λιβύη”, πρόσθεσε.

Η Τουρκία έχει κάνει τρεις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία, εναντίον του Ισλαμικού Κράτους αλλά και των Κούρδων της περιοχής που στηρίζονται από τις ΗΠΑ. Συχνά χρησιμοποιεί, εκτός από τις δικές της δυνάμεις, και μονάδες ένοπλων Σύρων μαχητών. Ορισμένες από αυτές τις ομάδες κατηγορούνται από οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και από τα Ηνωμένα Έθνη ότι εξαπολύουν επιθέσεις, αδιακρίτως, εναντίον πολιτών,ότι κάνουν απαγωγές και λεηλασίες. Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν ζητήσει από την Άγκυρα να χαλιναγωγήσει αυτούς τους Σύρους αντάρτες, ωστόσο η Τουρκία απορρίπτει τις κατηγορίες χαρακτηρίζοντάς τις “αβάσιμες”.

Η Τουρκία έχει επίσης αναμιχθεί στον πόλεμο της Λιβύης. Με τη στήριξή της Άγκυρας, η προηγούμενη κυβέρνηση (GNA) απέκρουσε την επίθεση των δυνάμεων του στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ που επιδίωκαν να καταλάβουν την Τρίπολη. Οι δυνάμεις της ανατολικής Λιβύης στηρίζονταν από την Αίγυπτο και τη Ρωσία.

Οι χώρες που μπαίνουν σε αυτή τη λίστα υπόκεινται σε περιορισμούς, σύμφωνα με την έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, σε ό,τι αφορά την παροχή βοήθειας στον τομέα της ασφάλειας αλλά και την πώληση στρατιωτικού εξοπλισμού, εκτός και αν εξαιρεθούν, με προεδρική απόφαση.

Δεν είναι σαφές αν αυτοί οι περιορισμοί θα επιβληθούν αυτομάτως στην Τουρκία. Δεν είναι επίσης σαφές αν η κατάταξή της σε αυτή τη λίστα θα έχει κάποιες επιπτώσεις στις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις για να αναλάβει η Άγκυρα την ασφάλεια του αεροδρομίου της Καμπούλ μετά την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν.

Με τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, δόθηκε ένας ξεκάθαρος ορισμός για την έννοια του παιδιού, το οποίο ορίζεται ως “κάθε ανθρώπινο ον μικρότερο των δεκαοχτώ ετών, εκτός αν η ενηλικίωσή του επέρχεται νωρίτερα, σύμφωνα με την ισχύουσα για το παιδί νομοθεσία“[1], ενώ σε προγενέστερα κείμενα, όπως οι Συμβάσεις της Γενεύης του 1949 και τα Πρόσθετα σε αυτή Πρωτόκολλα, αν και περιλάμβαναν προστατευτικές για τα παιδιά διατάξεις, εντούτοις παρέλειπαν να καθορίσουν το ακριβές περιεχόμενο αυτής της έννοιας.

 Ως προς την έννοια του «παιδιού – μαχητή», δεν υπάρχει σε κανένα νομικά δεσμευτικό κείμενο σαφής ορισμός αυτής, παρά μόνο στις Αρχές του CapeTown(1997). Ο ίδιος ορισμός επαναλαμβάνεται αυτούσιος στις Δεσμεύσεις των Παρισίων και περιλαμβάνει “κάθε πρόσωπο ηλικίας κάτω των 18 ετών, το οποίο είναι μέλος κάθε είδους τακτικών ή άτακτων ένοπλων δυνάμεων ή ομάδων, οποιουδήποτε φύλλου, υπό οποιαδήποτε ιδιότητα, συμπεριλαμβανομένης αυτής του μάγειρα, του αχθοφόρου, του κατασκόπου, του σεξουαλικού συντρόφου κ.α.”.

Η στρατολόγηση (“recruitment” όπως αποδίδεται με τον αγγλικό όρο) λαμβάνει χώρα με δύο μορφές: με τη βία (conscription), έπειτα από εξαναγκασμό ή απαγωγή, ή με εθελοντική κατάταξη των ίδιων των παιδιών (enlistment).