Με χαρακτηριστικό στοιχείο την πολιτική και οικονομική φτήνεια, η κυβέρνηση άνοιξε την περίοδο των εργατικών εκπτώσεων, προσδιορίζοντας την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 13 ευρώ από την 1η Ιανουαρίου 2022.

Μετά από αλεπάλληλες αναβολές με την δικαιολογία της πανδημίας και αφού κατοχύρωσε νομοθετικά σειρά μέτρων τα οποία συμπιέζουν, έμμεσα (κυρίως) και άμεσα, τις αποδοχές των εργαζομένων κατά περίπου 17%, ήρθαν οι κυβερνητικές αποφάσεις για την αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 2% μικτά.

Δηλαδή, αύξηση του ημερομισθίου κατά 0,52 ευρώ.

Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να πείσει τους εργαζόμενους, η κυβέρνηση κατά την αιτιολόγηση της απόφασης της, επέλεξε να προτάξει την αρνητική στάση εργοδοτικών κύκλων απέναντι ακόμη και σε αυτή την ελάχιστη αύξηση.

Παράλληλα, αναφέρθηκε στην μείωση εισφορών και φόρων, μέσω της οποίας υπήρξε “πρόσθετη αύξηση του εισοδήματος των εργαζομένων κατά 1,6%, με παράλληλη στήριξη της αγοραστικής δύναμης”.

Ας δούμε την πραγματικότητα, λοιπόν.

Πλέον, περίπου το 1/4 του εργατικού δυναμικού που αμείβεται με τις κατώτατες αποδοχές, τουλάχιστον 600.000 εργαζόμενοι, βρίσκονται μόλις 146 ευρώ μακριά από το να θεωρηθούν φτωχοί! Παραμένουν, δηλαδή κάτω από το όριο της φτώχειας.

Απλούστερα, δεν βρίσκονται στον πάτο του βαρελιού, αλλά κοιτάζουν ψηλά για να τον δουν.

Παράλληλα, σύμφωνα με μετρήσεις του Ινστιτούτου Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ) καταγράφεται αύξηση τιμών σε επιμέρους γαλακτοκομικά είδη, στα αυγά, στα λαχανικά κ.λπ, που κατά περίπτωση φτάνει ακόμα και το 12%.

Επιπλέον, βάσει στοιχείων του Ινστιτούτου Καταναλωτών (ΙΝΚΑ), παρατηρούνται και “καμουφλαρισμένες” αυξήσεις, οι οποίες οδηγούν σε ανεπίτρεπτη παραπλάνηση του καταναλωτή, όπως για παράδειγμα στα καθαριστικά, όπου η τιμή παραμένει η ίδια, αλλά μειώνεται η ποσότητα, χωρίς αυτό να γίνεται αντιληπτό από τον αγοραστή.

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, είναι επιτακτική η ανάγκη άμεσης επαναφοράς του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ και στη συνέχεια της προσαρμογής του στο 60% του διαμέσου ακαθάριστου μισθού πλήρους απασχόλησης, δηλαδή στα 809 ευρώ, με στόχο απλώς και μόνο οι εργαζόμενοι και οι oικογένειες τους, να μην βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας.

Και κάπως έτσι, “Το αφεντικό τρελάθηκε!” (από την χαρά του)…