Κλείνει σήµερα, 25 Νοέμβρη, ένας χρόνος από την αποφράδα ημέρα που ο κόσμος του ποδοσφαίρου αποχαιρέτησε τον «θεό» του, τον Ντιέγκο Μαραντόνα, υπό συνθήκες που ακόμη διερευνούν οι δικαστικές αρχές στην Αργεντινή.
Ηταν 25 Νοεμβρίου 2020 το πρωί όταν ο 60χρονος «Πίμπε ντε όρο» (το «χρυσό παιδί») βρέθηκε νεκρός στη βίλα του στα περίχωρα του Μπουένος Αϊρες, προδομένος από την καρδιά του, με τους επίδοξους κληρονόμους (περιλαμβανομένων και νόθων τέκνων), τους γιατρούς και τους νοσηλευτές να επιδίδονται έκτοτε σε μια αέναη μάχη απόδοσης ευθυνών και διεκδίκησης περιουσιακών στοιχείων, που το μόνο που καταφέρνει είναι να κηλιδώνει το όνομα του κατά πολλούς κορυφαίου ποδοσφαιριστή στην Ιστορία.
Ο Μαραντόνα, με τη λαμπρή καριέρα σε Αρχεντίνος Τζούνιορς, Μπόκα Τζούνιορς, Μπαρτσελόνα, Νάπολι και Σεβίλλη, κι ακόμη περισσότερο στην εθνική Αργεντινής, δεν ήταν μόνο ο κορυφαίος παίκτης της χώρας του τανγκό, ήταν κάτι πολύ περισσότερο: ένα σύμβολο αντισυμβατικότητας και κατάφασης της ζωής που συνέδεσε τον ύστερο βίο του με την υπεράσπιση του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα αλλά και πρόσωπο που συγκέντρωσε την μήνιν ανθρώπων εντός και εκτός ποδοσφαίρου για τον πολυτάραχο βίο του.
Το «Κοσμοδρόμιο» είχε καλύψει εκτεταμένα τον αντίκτυπο του θανάτου του μεγάλου σταρ του ποδοσφαίρου στην κοινωνική, πολιτιστική και πολιτική ζωή της υφηλίου με σειρά κειμένων αφιερωμένων στην περίπτωση Μαραντόνα ως μέρος του κοινωνικού ποδοσφαίρου που αποτελεί το ποδόσφαιρο και το οποίο διαπερνά κάθετα σχεδόν όλους τους τομείς της υπόλοιπης ζωής: την πολιτική, την οικονομία, το lifestyle, τον Τύπο, τα ήθη και τα έθιμα κάθε χώρας, τους συμβατικούς κανόνες και την αντισυμβατική στάση ζωής που ο κάθε ποδοσφαιριστής επιλέγει.
Πηγές: Telesur, SkyNews
