Ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, χαρακτήρισε τον πόλεμο της χώρας του με τη Ρωσία ως μάχη για την ίδια τη δημοκρατία. Σε μια προσεκτικά δομημένη ομιλία του στο Κογκρέσο των ΗΠΑ στις 16 Μαρτίου, ο Ζελένσκι δήλωσε: «Αυτή τη στιγμή κρίνεται η μοίρα της χώρας μας. Η μοίρα του λαού μας, το αν οι Ουκρανοί θα είναι ελεύθεροι, αν θα μπορέσουν να διατηρήσουν τη δημοκρατία τους».
Τα αμερικανικά ΜΜΕ αντέδρασαν «αγκαλιάζοντας» τον Ζελένσκι, ξεκινώντας μια εκστρατεία για την υποψηφιότητά του για το Νόμπελ Ειρήνης και αποτίνοντας έναν μουσικό φόρο τιμής στον ίδιο και στον ουκρανικό στρατό κατά την τελετή απονομής των βραβείων Grammy 2022 στις 3 Απριλίου.
Ωστόσο, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης αρνήθηκαν και αρνούνται να κοιτάξουν κατάματα την πραγματικότητα. Ο Ζελένσκι και κορυφαία στελέχη της κυβέρνησής του φέρονται να έχουν εγκρίνει μια εκστρατεία απαγωγών, βασανιστηρίων και δολοφονιών Ουκρανών τοπικών βουλευτών που κατηγορούνται για συνεργασία με τη Ρωσία. Δεν είναι λίγοι οι δήμαρχοι κι άλλοι Ουκρανοί αξιωματούχοι που έχουν σκοτωθεί από το ξέσπασμα του πολέμου και μετά. Πολλοί από αυτούς έχουν δολοφονηθεί από πράκτορες του ουκρανικού κράτους μετά τη συμμετοχή τους σε συνομιλίες υπέρ της αποκλιμάκωσης της κρίσης με τη Ρωσία.
«Πλέον, υπάρχει ένας προδότης λιγότερος στην Ουκρανία», δήλωσε ο σύμβουλος του υπουργείου Εσωτερικών, Άντον Γερασένκο, δικαιολογώντας τη δολοφονία ενός Ουκρανού δημάρχου που κατηγορήθηκε για συνεργασία με τη Ρωσία.
Ο Ζελένσκι, εκμεταλλευόμενος την ατμόσφαιρα του πολέμου, έχει θέσει εκτός νόμου μια σειρά από κόμματα της αντιπολίτευσης και έχει διατάξει τη σύλληψη κορυφαίων αντιπάλων του. Τα αυταρχικά του διατάγματα έχουν προκαλέσει εξαφανίσεις, βασανιστήρια, ακόμη και δολοφονίες (κάτι σαν Χιλή του Πινοτσέτ) μιας σειράς ακτιβιστών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, κομμουνιστών και αριστερών ακτιβιστών, δημοσιογράφων, αλλά και κυβερνητικών αξιωματούχων που κατηγορήθηκαν για «φιλορωσικές» συμπάθειες.
Η ουκρανική υπηρεσία ασφαλείας, SBU, είναι το όργανο επιβολής της επίσημως κυβερνητικά εξουσιοδοτημένης εκστρατείας καταστολής. Με εκπαίδευση από τη CIA και στενό συντονισμό με τους υποστηριζόμενους από το κράτος, νεοναζί παραστρατιωτικούς της Ουκρανίας, η SBU φέρεται να έχει επιδοθεί τις τελευταίες εβδομάδες σε ένα ασφυκτικό γέμισμα των φυλακών και των κελιών βασανιστηρίων με πολιτικούς αντιφρονούντες.
Εντωμεταξύ, στο πεδίο της μάχης, ο ουκρανικός στρατός έχει εμπλακεί σε μια σειρά θηριωδιών κατά των αιχμαλωτισμένων ρωσικών στρατευμάτων χωρίς αυτές να φτάνουν στα «μάτια» των ανταποκριτών των δυτικών μέσων ενημέρωσης. Ο ίδιος στρατός εξέθεσε, δε, με περηφάνια τις σαδιστικές του πράξεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Και εδώ, οι δράστες των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων φαίνεται να έχουν λάβει έγκριση από τα ανώτερα κλιμάκια της ουκρανικής ηγεσίας. Ενώ ο Ζελένσκι εκτοξεύει πανηγυρικούς για την υπεράσπιση της δημοκρατίας ενώπιον του δυτικού κοινού, χρησιμοποιεί τον πόλεμο για μια αιματοβαμμένη εκκαθάριση πολιτικών του αντιπάλων, αντιφρονούντων και όσων του ασκούν κριτική.
«Ο πόλεμος χρησιμοποιείται για την απαγωγή, τη φυλάκιση και ακόμη και τη δολοφονία μελών της αντιπολίτευσης που εκφράζονται επικριτικά για την κυβέρνηση», σχολίασε τον Απρίλιο ένας αριστερός ακτιβιστής που ξυλοκοπήθηκε και διώχθηκε από τις υπηρεσίες ασφαλείας της Ουκρανίας. «Όλοι φοβόμαστε για την ελευθερία και για τις ζωές μας».
Τα βασανιστήρια και οι εξαναγκαστικές εξαφανίσεις «κοινές πρακτικές» της SBU της Ουκρανίας
Όταν μια υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ κυβέρνηση κατέλαβε την εξουσία στο Κίεβο μετά το πραξικόπημα του Μαϊντάν το 2013-14, η κυβέρνηση της Ουκρανίας ξεκίνησε μια εκστρατεία «εκκαθάρισης» πολιτικών στοιχείων που θεωρούνταν φιλορωσικά ή ανεπαρκώς εθνικιστικά. Η ψήφιση των νόμων για την «αποκομμουνιστοποίηση» από το ουκρανικό κοινοβούλιο διευκόλυνε περαιτέρω τη δίωξη αριστερών στοιχείων και τη δίωξη ακτιβιστών για πολιτικούς λόγους.
Το καθεστώς που προήλθε μετά το Μαϊντάν έχει επικεντρώσει την προσοχή του στους Ουκρανούς που έχουν υποστηρίξει μια ειρηνευτική διευθέτηση με τους φιλορώσους αυτονομιστές στα ανατολικά της χώρας, σε αυτούς που έχουν τεκμηριώσει παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τον ουκρανικό στρατό. Τα αντιφρονούντα στοιχεία έχουν αντιμετωπίσει τη συνεχή απειλή της εθνικιστικής βίας, της φυλάκισης, ακόμη και του θανάτου.
Η κρατική SBU έχει χρησιμεύσει ως ο κύριος επιχειρησιακός βραχίονας της εκστρατείας εσωτερικής πολιτικής καταστολής της κυβέρνησης μετά το Μαϊντάν. Φιλοδυτικοί παρατηρητές, συμπεριλαμβανομένου του Γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) και τη μη-κυβερνητική οργάνωση «Human Rights Watch», έχουν κατηγορήσει τη SBU ότι βασανίζει συστηματικά πολιτικούς αντιπάλους και Ουκρανούς αντιφρονούντες, έχοντας διασφαλισμένη σχεδόν πλήρως την ατιμωρησία.
Η Ύπατη Αρμοστεία διαπίστωσε το 2016 ότι «η αυθαίρετη κράτηση, οι εξαναγκαστικές εξαφανίσεις, τα βασανιστήρια και η κακομεταχείριση ήταν κοινή πρακτική της SBU… Ένας πρώην αξιωματικός της SBU στο Χάρκοβο εξήγησε: “Για την SBU, ο νόμος ουσιαστικά δεν υπάρχει καθώς οτιδήποτε είναι παράνομο μπορεί είτε να ταξινομηθεί είτε να εξηγηθεί με αναφορά στην κρατική αναγκαιότητα”».
Ο Γιεβχέν Καράς, ιδρυτής της διαβόητης νεοναζιστικής μονάδας «C14», εξήγησε τη στενή σχέση που είχε η συμμορία του κι άλλες ακροδεξιές φατρίες με την SBU. Η SBU «ενημερώνει όχι μόνο εμάς, αλλά και το Tάγμα Αζόφ, τον Δεξιό Τομέα και ούτω καθεξής», καυχήθηκε ο Καράς σε συνέντευξή του το 2017.
Το Κίεβο επιδοκιμάζει επίσημα τη δολοφονία Ουκρανών δημάρχων που προσπάθησαν να διαπραγματευτούν με τη Ρωσία
Από τότε που η Ρωσία ξεκίνησε τον πόλεμο εντός της Ουκρανίας, η SBU έχει κυνηγήσει τοπικούς αξιωματούχους που αποφάσισαν να δεχτούν ανθρωπιστική βοήθεια και προμήθειες σε τρόφιμα από τη Ρωσία ή διαπραγματεύτηκαν με τις ρωσικές δυνάμεις για να οργανώσουν διαδρόμους εκκένωσης για τους πολίτες. (Αυτό ακριβώς λέει σήμερα σε επιστολή του και ο Βαλέριος Ασλανίδης, πρόεδρος του ελληνικού συλλόγου της Ανάπα και της Επιτροπής Δημογερόντων των Ελλήνων του Κρασνοντάρ στη Ρωσία).
Την 1η Μαρτίου, για παράδειγμα, ο Βολοντίμιρ Στρουκ, δήμαρχος της ανατολικής πόλης Κρεμμίνα, στην ελεγχόμενη από την Ουκρανία πλευρά της επαρχίας του Λουχάνσκ, απήχθη από άνδρες με στρατιωτική στολή, σύμφωνα με τη σύζυγό του, και πυροβολήθηκε στην καρδιά. Στις 3 Μαρτίου, εμφανίστηκαν φωτογραφίες του εμφανώς βασανισμένου σώματος του Στρουκ. Μια μέρα πριν από τη δολοφονία του, ο Στρουκ φέρεται να είχε προτρέψει τους Ουκρανούς συναδέλφους του να διαπραγματευτούν με φιλορώσους αξιωματούχους.
Ο Άντον Γερασένκο, σύμβουλος του ουκρανικού υπουργείου Εσωτερικών, γιόρτασε τη δολοφονία του δημάρχου της Κρεμίνα, δηλώνοντας στη σελίδα του στο Telegram: «Υπάρχει ένας προδότης λιγότερος σήμερα στην Ουκρανία. Ο δήμαρχος της Κρεμίννας στην περιοχή του Λουχάνσκ, πρώην βουλευτής του κοινοβουλίου, βρέθηκε νεκρός». Σύμφωνα με τον Γερασένκο, ο Στρουκ κρίθηκε από τη «δικαιοσύνη του λαϊκού δικαστηρίου».
Με αυτόν τον τρόπο, ο Ουκρανός αξιωματούχος έδωσε ένα ανατριχιαστικό μήνυμα σε όποιον επιλέγει να αναζητήσει συνεργασία και συνεννόηση με τη Ρωσία: κάντε το και χάστε τη ζωή σας.
Στις 7 Μαρτίου, ο δήμαρχος του Γκόστομελ, Γιούρι Πρύλιπκο, βρέθηκε δολοφονημένος. Ο Πρύλιπκο φέρεται να είχε ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τον ρωσικό στρατό για να οργανώσει έναν ανθρωπιστικό διάδρομο για την εκκένωση των κατοίκων της πόλης του – μια κόκκινη γραμμή για τους Ουκρανούς υπερεθνικιστές που είχαν έρθει από καιρό σε σύγκρουση με το γραφείο του δημάρχου.
Στη συνέχεια, στις 24 Μαρτίου, ο Γεννάντι Ματσεγκόρα, ο δήμαρχος του Κουπγιάνσκ στη βορειοανατολική Ουκρανία, δημοσίευσε ένα βίντεο κάνοντας έκκληση στον Πρόεδρο Ζελένσκι και την κυβέρνησή του για την απελευθέρωση της κόρης του, η οποία κρατήθηκε όμηρος από πράκτορες της ουκρανικής υπηρεσίας ασφαλείας SBU.
Στη συνέχεια, υπήρξε η δολοφονία του Ντενίς Κιρέεφ, κορυφαίου στελέχους της ουκρανικής διαπραγματευτικής ομάδας, ο οποίος σκοτώθηκε μέρα μεσημέρι στο Κίεβο, μετά τον πρώτο γύρο συνομιλιών με τη Ρωσία. Ο Κιρέεφ στη συνέχεια κατηγορήθηκε από τοπικά ουκρανικά μέσα ενημέρωσης για «προδοσία». Η δήλωση του προέδρου Ζελένσκι ότι «θα υπάρξουν συνέπειες για τους συνεργάτες» υποδηλώνει ότι αυτές οι φρικαλεότητες έχουν εγκριθεί από τα ανώτατα κυβερνητικά επίπεδα.
Μέχρι σήμερα αγνοούνται έντεκα δήμαρχοι από διάφορες πόλεις της Ουκρανίας. Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης ακολουθούν πιστά τη γραμμή του Κιέβου, υποστηρίζοντας ότι όλοι οι δήμαρχοι συνελήφθησαν από τον ρωσικό στρατό. Ωστόσο, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας αρνήθηκε την κατηγορία και υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τη γραμμή του Κιέβου σχετικά με τους αγνοούμενους δημάρχους.
Ο Ζελένσκι θέτει εκτός νόμου την πολιτική αντιπολίτευση, εξουσιοδοτεί τη σύλληψη αντιπάλων και την αστραπιαία πολεμική προπαγάνδα
Όταν ξέσπασε πόλεμος με τη Ρωσία τον Φεβρουάριο, ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, εξέδωσε μια σειρά διαταγμάτων που επισημοποιούσαν την εκστρατεία του Κιέβου κατά της ουκρανικής αντιπολίτευσης και των αντιφρονούντων.
Σε εκτελεστικό διάταγμα της 19ης Μαρτίου, ο Ζελένσκι επικαλέστηκε τον στρατιωτικό νόμο για να απαγορεύσει 11 κόμματα της αντιπολίτευσης. Τα συγκεκριμένα κόμματα συναποτελούσαν ολόκληρο το αριστερό, σοσιαλιστικό ή αντιΝΑΤΟϊκό φάσμα στην Ουκρανία. Περιλάμβαναν το Κόμμα For Life, την Αριστερή Αντιπολίτευση, το Προοδευτικό Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ουκρανίας, το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ουκρανίας, την Ένωση Αριστερών Δυνάμεων, τους Σοσιαλιστές, το Κόμμα του Shariy, το, το Μπλοκ της αντιπολίτευσης και το Μπλοκ Volodymyr Saldo.
Ωστόσο, τα ανοιχτά φασιστικά και φιλοναζιστικά κόμματα όπως το Εθνικό Τάγμα του Αζόφ έμειναν ανέγγιχτα από το προεδρικό διάταγμα.
«Οι δραστηριότητες αυτών των πολιτικών που στοχεύουν σε διχασμό ή συμπαιγνία με τον εχθρό δεν θα επιτύχουν, αλλά θα λάβουν σκληρή απάντηση», δήλωσε ο πρόεδρος Ζελένσκι.
Επιπλέον, ο Ζελένσκι διέταξε μια πρωτοφανή πρωτοβουλία εγχώριας προπαγάνδας για την εθνικοποίηση όλων των τηλεοπτικών ειδήσεων και τη συνένωση όλων των καναλιών σε ένα ενιαίο κανάλι 24 ωρών που ονομάζεται «United News» για να «πει την αλήθεια για τον πόλεμο».
Στη συνέχεια, στις 12 Απριλίου, ο Ζελένσκι ανακοίνωσε τη σύλληψη του κύριου πολιτικού του αντιπάλου, Βίκτορ Μεντβένττσουκ, από την υπηρεσία ασφαλείας SBU.
Ο ιδρυτής του δεύτερου μεγαλύτερου κόμματος στην Ουκρανία, των πλέον παράνομων «Patriots for Life», Μεντβένττσουκ , είναι ο de facto εκπρόσωπος του ρωσικού πληθυσμού της χώρας. Αν και το «Patriots for Life» θεωρείται «φιλορωσικό», εν μέρει λόγω των στενών του σχέσεων με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, ο νέος πρόεδρος του κόμματος καταδίκασε την «επιθετικότητα» της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας.
Μέλη του «Εθνικού Σώματος» του νεοναζιστικού Τάγματος Αζόφ που χρηματοδοτείται από το κράτος επιτέθηκαν στο σπίτι του Μεντβένττσουκ τον Μάρτιο του 2019, κατηγορώντας τον για προδοσία και απαιτώντας τη σύλληψή του.
Τον Αύγουστο του 2020, το Εθνικό Σώμα του Αζόφ άνοιξε πυρ εναντίον λεωφορείου που μετέφερε εκπροσώπους του κόμματος του Μεντβένττσουκ, τραυματίζοντας αρκετούς με χαλύβδινες σφαίρες επικαλυμμένες με καουτσούκ.
Η κυβέρνηση του Ζελένσκι κλιμάκωσε την επίθεση στον κορυφαίο αντίπαλό της τον Φεβρουάριο του 2021, όταν έκλεισε πολλά μέσα ενημέρωσης που ελέγχονταν από τον Μεντβένττσουκ. Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ ενέκρινε ανοιχτά την κίνηση του προέδρου, δηλώνοντας ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες «υποστηρίζουν τις προσπάθειες της Ουκρανίας να αντιμετωπίσουν την κακή επιρροή της Ρωσίας…».
Τρεις μήνες αργότερα, το Κίεβο φυλάκισε τον Μεντβένττσουκ και τον κατηγόρησε για προδοσία. Ο Ζελένσκι δικαιολόγησε τη φυλάκιση του κορυφαίου αντιπάλου του με το σκεπτικό ότι έπρεπε να «παλέψει ενάντια στον κίνδυνο της ρωσικής επιθετικότητας στον τομέα της προπαγάνδας».
Ο Μεντβένττσουκ διέφυγε από τον κατ’ οίκον περιορισμό κατά την έναρξη του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, αλλά είναι αιχμάλωτος για άλλη μια φορά και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εγγύηση για μια μεταπολεμική ανταλλαγή αιχμαλώτων με τη Ρωσία.
Υπό το βλέμμα του Ζελένσκι, «ο πόλεμος χρησιμοποιείται για απαγωγή, φυλάκιση και ακόμη και θανάτωση μελών της αντιπολίτευσης»
Από τότε που τα ρωσικά στρατεύματα εισήλθαν στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου, η υπηρεσία ασφαλείας SBU είναι σε εγρήγορση ενάντια σε όλες τις οργανώσεις της εσωτερικής πολιτικής αντιπολίτευσης. Αριστεροί Ουκρανοί ακτιβιστές έχουν αντιμετωπίσει ιδιαίτερα σκληρή μεταχείριση, συμπεριλαμβανομένων απαγωγών και βασανιστηρίων.
Στις 3 Μαρτίου στην πόλη Ντνίπρο, αξιωματικοί της SBU συνοδευόμενοι από μέλη του Τάγματος Αζόφ εισέβαλαν στο σπίτι ακτιβιστών της οργάνωσης «Livizja» (Αριστερά), η οποία έχει οργανωθεί ενάντια στις περικοπές των κοινωνικών δαπανών και την προπαγάνδα των δεξιών μέσων ενημέρωσης. Ενώ ένας ακτιβιστής είπε ότι ένα μέλος του Αζόφ «μου έκοψε τα μαλλιά με ένα μαχαίρι», οι πράκτορες της κρατικής ασφάλειας βασάνισαν τον σύζυγό της, Αλεξάντερ Ματιουσένο, πιέζοντάς του μια κάννη όπλου στο κεφάλι και αναγκάζοντάς τον να φωνάζει επανειλημμένα τον εθνικιστικό χαιρετισμό, «Σλάβα Ουκρανία!»
«Μετά μας έβαλαν σακούλες πάνω από τα κεφάλια μας, μας έδεσαν τα χέρια με ταινία και μας πήγαν στο κτίριο της SBU με ένα αυτοκίνητο. Εκεί συνέχισαν να μας ανακρίνουν και απείλησαν ότι θα μας κόψουν τα αυτιά», είπε η σύζυγος του Ματιουσένκο στη γερμανική εφημερίδα «Junge Welt». Τα μέλη του Azov και οι πράκτορες της SBU κατέγραψαν τα βασανιστηρια και δημοσίευσαν εικόνες του ματωμένου προσώπου του Ματιουσένκο στο Διαδίκτυο.
Ο Ματιουσένκο φυλακίστηκε με το σκεπτικό ότι «διεξήγαγε επιθετικό πόλεμο ή στρατιωτική επιχείρηση» και τώρα αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης 10 έως 15 ετών. Παρά το γεγονός ότι έχει πολλά σπασμένα πλευρά από τον ξυλοδαρμό του, του αρνήθηκαν την εγγύηση. Εν τω μεταξύ, δεκάδες άλλοι αριστεροί έχουν φυλακιστεί με παρόμοιες κατηγορίες στη Ντνίπρο.
Μεταξύ εκείνων που στοχοποιήθηκαν από την SBU ήταν οι Μιχαήλ και Αλεξάντερ Κονόνοβιτς, μέλη της παράνομης Λενινιστικής Κομμουνιστικής Ένωσης Νεολαίας της Ουκρανίας. Και οι δύο συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν στις 6 Μαρτίου και κατηγορήθηκαν για «διάδοση φιλορωσικών απόψεων».
Τις επόμενες ημέρες, η SBU συνέλαβε τον δημοσιογράφο Γιαν Τακσυγιούρ και τον κατηγόρησε για προδοσία , καθώς και την ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα Έλενα Μπερέζναγια. Οι συλλήψεις και οι κατηγορίες συνεχίστηκαν και περέλαβαν τους: Έλενα Βιατσεσλάβοβα, υπέρμαχο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της οποίας ο πατέρας, Μιχαήλ,“> κάηκε μέχρι θανάτου κατά τη διάρκεια της επίθεσης του ακροδεξιού όχλου στις 2 Μαΐου 2014 στο Κτίριο των Συνδικάτων της Οδησσού, Γιούρι Τκάτσεφ, ανεξάρτητο δημοσιογράφο οποίος κατηγορήθηκε για προδοσία, και άπειρους άλλους. Ο ακτιβιστής για τα δικαιώματα των αναπήρων Όλεγκ Νοβίκοφ, φυλακίστηκε για τρία χρόνια τον Απρίλιο με το σκεπτικό ότι υποστήριζε «αποσχιστικές τάσεις».
Ο κατάλογος των φυλακισμένων από τις υπηρεσίες ασφαλείας της Ουκρανίας από το ξέσπασμα του πολέμου και εξής μεγαλώνει μέρα με τη μέρα και είναι πολύ εκτενής για να αναπαραχθεί εδώ.
Ίσως το πιο σκληρό περιστατικό καταστολής έλαβε χώρα όταν νεοναζί με την υποστήριξη της ουκρανικής κυβέρνησης απήγαγαν τον Μαξίμ Ραϊντόσκιβ, έναν επαγγελματία μαχητή MMA, και τον βασάνισαν βάναυσα για το έγκλημα της εκπαίδευσης Ρώσων μαχητών σε ένα γυμναστήριο στην Τσετσενία. Ο Ραϊντόσκιβ έτυχε επίσης να είναι Εβραίος, με ένα αστέρι του Δαβίδ με τατουάζ στο πόδι του, και είχε μιλήσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατά του πολέμου στην ανατολική Ουκρανία.
Η SBU της Ουκρανίας έχει κυνηγήσει ακόμη και στελέχη της αντιπολίτευσης εκτός των συνόρων της χώρας. Όπως ανέφερε ο δημοσιογράφος Νταν Κοέν, ο Ανατόλι Σάριβ του πρόσφατα απαγορευμένου «Party of Shariy» είπε ότι ήταν στόχος μιας πρόσφατης απόπειρας δολοφονίας της SBU. Ο Σάριβ υπήρξε συνεπής πολιτικός αντίπαλος του υποστηριζόμενου από τις ΗΠΑ καθεστώτος του Μαϊντάν και αναγκάστηκε να φύγει στην εξορία μετά από χρόνια παρενόχλησης από εθνικιστές.
Τον Μάρτιο, ο πολιτικός έλαβε ένα email από έναν φίλο του, τον Ιγκόρ, που του ζητούσε να κανονίσει μια συνάντηση. Στη συνέχεια έμαθε ότι ο Ιγκόρ κρατούνταν από την SBU εκείνη την εποχή και χρησιμοποιήθηκε για να μπερδέψει τον Σάριβ και να τον κάνει να αποκαλύψει την τοποθεσία του.
Από την πλευρά του, ο Σάριβ έχει τοποθετηθεί στη διαβόητη δημόσια μαύρη «λίστα Myrotvorets», των «εχθρών του κράτους», που ξεκίνησε ο Άντον Γερασένκο – ο σύμβουλος του Υπουργείου Εσωτερικών που πανηγύριζε για τη δολοφονία Ουκρανών βουλευτών που κατηγορούνται για ρωσικές συμπάθειες. Αρκετοί δημοσιογράφοι και Ουκρανοί αντιφρονούντες, συμπεριλαμβανομένου του εξέχοντος αρθρογράφου Όλες Μπουζίνα, δολοφονήθηκαν από τα υποστηριζόμενα από το κράτος τάγματα θανάτου αφότου τα ονόματά τους εμφανίστηκαν στον κατάλογο.
Κοινοί, ανώνυμοι Ουκρανοί πολίτες έχουν επίσης υποστεί βασανιστήρια από την έναρξη του πολέμου τον Φεβρουάριο. Αμέτρητα βίντεο έχουν εμφανιστεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που δείχνουν πολίτες δεμένους, συχνά με τα γεννητικά τους όργανα εκτεθειμένα ή τα πρόσωπά τους βαμμένα πράσινα. Αυτές οι πράξεις ταπείνωσης και βασανιστηρίων, που πραγματοποιήθηκαν από εθελοντές της Εδαφικής Άμυνας, επιφορτισμένους με την επιβολή του νόμου και της τάξης κατά τη διάρκεια του πολέμου, έχουν βάλει στο στόχαστρο όλους, από «συμπαθούντες» τη Ρωσία έως άτομα από την κοινότητα των Ρομά.
Η SBU της Ουκρανίας «σπουδάζει» βασανιστήρια και δολοφονίες από τη CIA
Ο Βασίλι Προζόροφ, πρώην αξιωματικός της SBU που αυτομόλησε στη Ρωσία μετά το πραξικόπημα του Μαϊντάν, εξήγησε τη συστηματική εκπαίδευση των υπηρεσιών ασφαλείας μετά το Maidan στα βασανιστήρια, που σκοπό έχουν να συντρίψουν την πολιτική αντιπολίτευση και να εκφοβίσουν πολίτες που κατηγορούνται για ρωσικές συμπάθειες.
Σύμφωνα με τον Προζόροφ, οι ουκρανικές υπηρεσίες ασφαλείας έχουν άμεσες συνδέσεις απευθείας με τη CIA από το 2014. «Οι υπάλληλοι της CIA είναι παρόντες στο Κίεβο από το 2014. Διαμένουν σε μυστικά διαμερίσματα και οικίες στα προάστια», είπε. «Ωστόσο, έρχονται συχνά στο κεντρικό γραφείο της SBU για να πραγματοποιήσουν, για παράδειγμα, συγκεκριμένες συναντήσεις με αξιωματικούς ή να σχεδιάσουν μυστικές επιχειρήσεις».
Ο δημοσιογράφος Νταν Κοέν πήρε συνέντευξη από έναν Ουκρανό επιχειρηματία ονόματι «Ιγκόρ», ο οποίος συνελήφθη από την SBU εξαιτίας των οικονομικών δεσμών του με ρωσικές εταιρείες και κρατήθηκε τον Μάρτιο στα διαβόητα κεντρικά γραφεία της υπηρεσίας στο κέντρο του Κιέβου. Ο Ιγκόρ είπε ότι άκουσε Ρώσους Αιχμαλώτους να ξυλοκοπούνται με σωλήνες από εθελοντές της Εδαφικής Άμυνας που καθοδηγούνταν από αξιωματικούς της SBU. Υπό τον ήχο μάλιστα του εθνικού ύμνου της Ουκρανίας, οι Ρώσοι κρατούμενοι δέχτηκαν βασανιστήρια μέχρι που ομολόγησαν το μίσος τους για τον Πούτιν.
