Ερευνητές εντόπισαν για πρώτη φορά κομμάτια μικροπλαστικού σε φρέσκο χιόνι στην Ανταρκτική, γεγονός που θα μπορούσε να επισπεύσει το λιώσιμο των πάγων και να θέσει κίνδυνο το σύνολο του μοναδικού οικοσυστήματος της παγωμένης ηπείρου.

Τα μικροσκοπικά αυτά σωματίδια – μικρότερα από έναν κόκκο ρυζιού – έχουν ήδη εντοπιστεί σε θαλάσσιο πάγο, σε επιφάνειες νερού, ιζήματα και σε χιόνι, αλλά όχι φρέσκο, στην Ανταρκτική.

Η έρευνα διενεργήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Κάντερμπερι του Ηνωμένου βασιλείου και τα ευρήματά της δημοσιεύονται στην επιστημονική επιθεώρηση «The Cryosphere». Επικεφαλής της έρευνας είναι η διδακτορική φοιτήτρια, Άλεξ Έιβς, υπό την επίβλεψη της Δρ. Λόρα Ρέβελ. Η Έιβς συνέλεξε δείγματα χιονιού από το στρώμα πάγου στην περιοχή Ρος στα τέλη του 2019 για να ελέγξει το ενδεχόμενο μεταφοράς μικροπλαστικών από την ατμόσφαιρά στο χιόνι.

Οι έρευνες αυτού του είδους ήταν ελάχιστες μέχρι τότε. «Ελπίζαμε ότι η Έιβς δεν θα εντοπίσει κομμάτια μικροπλαστικού σε μια τόσο παρθένα, απάτητη και απομακρυσμένη περιοχή», δήλωσε στον βρετανικό «Γκάρντιαν» η Δρ.  Λόρα Ρέβελ. Δυστυχώς , όμως, τα επικίνδυνα μικροσωματίδια βρέθηκαν σε κάθε ένα από τα 19 δείγματα που συνέλεξε η Έιβς. «Είναι απίστευτα λυπηρό, αλλά ο εντοπισμός μικροπλαστικών στο φρέσκο χιόνι της Ανταρκτικής είναι ενδεικτικός της έκτασης της πλαστικής ρύπανσης ακόμη και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές του κόσμου», είπε η διδακτορική φοιτήτρια.  

Αξίζει να σημειωθεί ότι πλαστικά μεγέθους κάτω των πέντε χιλιοστών έχουν βρεθεί στην κορυφή του κόσμου, το Έβερεστ, και στα βάθη των ωκεανών. Το υψηλότερο δείγμα, το οποίο ελήφθη σε υψόμετρο 8.440 μέτρων από το επίπεδο της θάλασσας ή 408 μέτρα κάτω από την κορυφή του Έβερεστ, στο λεγόμενο «Μπαλκόνι», είχε 12 μικροπλαστικά ανά λίτρο χιονιού. Τα περισσότερα μικροπλαστικά προέρχονταν από συνθετικές ίνες, όπως πολυεστέρα, ακρυλικό, νάιλον και πολυπροπυλένιο, που χρησιμοποιούνται σε ρούχα και ορειβατικό εξοπλισμό (τέντες, σκοινιά κ.ά.).

Τα πλαστικά διασπώνται και έτσι προκύπτουν τα μικροπλαστικά, τα οποία με τη σειρά τους σπάζουν και γίνονται νανοπλαστικά, δηλαδή σαν σκόνη την οποία αναπνέουμε, τρώμε και πίνουμε.

Η χρήση των πλαστικών διεθνώς έχει εκτιναχθεί από πέντε εκατομμύρια τόνους στη δεκαετία του 1950 σε πάνω από 330 εκατομμύρια τόνους το 2020. Σύμφωνα με έρευνα του διεθνούς περιβαλλοντικού οργανισμού WWF και του Πανεπιστημίου του Νιούκαστλ στην Αυστραλία, οι άνθρωποι καταναλώνουν ποσότητα πλαστικού που αντιστοιχεί σε μία πιστωτική κάρτα κάθε εβδομάδα, ένα ορθογώνιο 4×2 τουβλάκι lego τον μήνα και ένα κράνος πυροσβέστη τον χρόνο!