Η ημερομηνία της 26ης Σεπτέμβρη 2022 κατά την οποία σημειώθηκαν με διαφορά λίγων ωρών τέσσερις (και όχι τρεις) εκρήξεις σε σημεία των αγωγών Nord Stream 1 και Nord Stream 2, εντός των εγχώριων υδάτων Σουηδίας και Δανίας, πιθανότατα να περάσει στα μελλοντικά βιβλία Ιστορίας ως μία από τις ημερομηνίες-ορόσημα. Μεταξύ άλλων γιατί προκαλεί κομβικές εξελίξεις στη μεγάλη ευρασιατική σκακιέρα λυσσαλέων ανταγωνισμών και συγκρούσεων μεταξύ ΗΠΑ-Ρωσίας (και σε δεύτερο, μεγαλύτερο πλάνο) μεταξύ ΗΠΑ-Κίνας προκειμένου μέσα από αυτή την αντιπαράθεση να αναδειχθεί η πιο ισχυρή δύναμη τον 21ο και 22ο αιώνα.
Γιατί όμως η περασμένη Δευτέρα είναι πολύ πιθανό να περάσει στην Ιστορία;
Κυρίως διότι οι επιπτώσεις από το σαμποτάζ και στα δύο δίκτυα αγωγών που κατέληγαν στη Γερμανία με βασικό αποδέκτη την (ανταγωνιστική σε Αμερική και Ασία) γερμανική βιομηχανία, προκαλούν μία σειρά από εξελίξεις που θα καταγραφούν το επόμενο διάστημα πάνω σε έναν καμβά που αφορά:
- Νέες γεωπολιτικές (και ενεργειακές) ισορροπίες και συσχετισμούς περιφερειακών και διεθνών διαστάσεων.
- Τη μάχη έως εσχάτων που δίνουν οι ΗΠΑ για να παρατείνουν (όσο μπορούν) τη διεθνή ηγεμονία που απολαμβάνουν εδώ και περίπου 30 χρόνια.
Εντούτοις, ο νέος πολύ-πολικός κόσμος που «ξημερώνει» μέσα στα επόμενα χρόνια (μεταξύ άλλων με τις σημαίες της Ρωσίας, της Κίνας, της Ινδίας, του Ιράν, της Τουρκίας, της Βραζιλίας, της Νότιας Αφρικής και αραβικών χωρών της Μέσης Ανατολής) είναι, όπως όλα δείχνουν, αναπόφευκτος.
Αμερικανικό μενού με τη Γερμανία κύριο πιάτο…
Αυτό το γνωρίζουν (πρώτες από όλους) οι ΗΠΑ, και γι’ αυτό φαίνεται πως στην παρούσα φάση επιλέγουν τη μεγαλύτερη «θωράκισή» τους ακόμη και «κανιβαλίζοντας» τους Ευρωπαίους «εταίρους και συμμάχους». Οι χώρες της Ε.Ε. ήταν στο μενού των ΗΠΑ ήδη από την προηγούμενη κυβέρνηση Τραμπ, παραμένουν στο μενού επεμβάσεων της νυν κυβέρνησης Μπάιντεν και θα παραμείνουν και στην επόμενη που θα εκλεγεί με τις εκλογές του 2024, καθώς η Ευρώπη (και δη η Γερμανία) είναι ένα από τα βασικά «πιάτα» στο μενού των Αμερικανών προκειμένου να διαμορφωθεί η «νέα τάξη πραγμάτων» ως το 2030-2040.
Βεβαίως, προηγουμένως η όρεξη των ΗΠΑ είχε ανοίξει με άλλα «ορεκτικά» μεταξύ των οποίων ήταν προ δεκαετίας η Ελλάδα, που μετατράπηκε έκτοτε ακόμη περισσότερο σε μία απέραντη αμερικανο-ΝΑΤΟϊκή βάση διαθέτοντας τις εναπομείνασες πλουτοπαραγωγικές πηγές και υποδομές στο αμερικανικό κεφάλαιο.
Ελληνο-γερμανικό «κάρμα»
Η Γερμανία τότε είχε πρωτοστατήσει στη λεηλασία της Ελλάδας την οποία «αποστράγγισε» όπως και όσο μπορούσε, ενώ ταυτοχρόνως οι μηχανές των Γερμανών βιομηχάνων και τραπεζιτών δούλευαν στο φουλ έχοντας εξασφαλίσει: α) φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο, β) «δωρεάν» (αν)ασφάλεια λόγω της πολυετούς παρουσίας των αμερικανικών και ΝΑΤΟϊκών βάσεων στο έδαφός της γ) αύξηση των συναλλαγών με την Κίνα που είναι συνάμα εταίρος, ανταγωνιστής και συστημικός αντίπαλος δεδομένου ότι η Κίνα ήταν ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Γερμανίας το 2021 με αξία όγκου εμπορικών συναλλαγών άνω των 245 δισ. ευρώ.
Μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, η νέα πραγματικότητα ανάγκασε τη Γερμανία σε ριζικές (όσο και πολυδάπανες) αλλαγές, μεταξύ των οποίων δρομολογήθηκε η ίδρυση ενός υπερ-ταμείου για στρατιωτικές (ουσιαστικά… πολεμικές) δαπάνες ύψους 100 δισ. ευρώ προκειμένου να φτιαχτεί γερμανικός στρατός αξιώσεων και δαπάνες 200 δισ. ευρώ για την στοιχειώδη στήριξη απέναντι στην ενεργειακή ακρίβεια του γερμανικού λαού, των εκατομμυρίων μεταναστών που φιλοξενεί και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων απέναντι σε έναν πληθωρισμό που ανέρχεται σήμερα στο 10,9%.
Για να μην μακρηγορούμε, η Γερμανία «λούζεται» τις επιπτώσεις από αυτά που επέτρεψε να συμβούν σε άλλες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με πρώτη την Ελλάδα, εφαρμόζοντας απροκάλυπτα τακτικές τύπου «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό».
Όπως, όμως συμβαίνει στους ωκεανούς, έτσι και στη ζωή πάντα θα υπάρχει και ένα «μεγαλύτερο ψάρι».
Cui bono
Στην αιματοβαμμένη ευρασιατική σκακιέρα αγωγών και πηγών ενέργειας ένα από τα νευραλγικά της κομμάτια εφάπτεται με εκείνο των αγωγών της βόρειας Ευρώπης.
Οι τέσσερις εκρήξεις στους αγωγούς Nord Stream 1 (που χρησιμοποιούνταν εδώ και αρκετά χρόνια για την ενεργειακή τροφοδοσία της Γερμανίας και άλλων χωρών της Ευρώπης με φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο) και Nord Stream 2 (που δεν λειτούργησε ποτέ, για γεωπολιτικούς λόγους, μολονότι ήταν έτοιμος από πέρσι κοστίζοντας δεκάδες δισ. ευρώ σε Ευρωπαίους και Ρώσους κεφαλαιούχους) ήταν ένα στρατηγικό χτύπημα δολιοφθοράς. Μολονότι κανείς δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά για την ταυτότητα του ηθικού αυτουργού, μπορεί λίγο πιο άνετα να θέσει ορισμένα λογικά ερωτήματα με γνώμονα τον κανόνα του «ποιος ωφελείται» (σ.σ. λατινιστί «cui bono»).
Ωφελείται η Ρωσία από το χτύπημα των δύο δικτύων αγωγών;
Σαφώς και όχι! Το δίκτυο των αγωγών Nord Stream της εξασφάλιζε εδώ και δεκαετίες σίγουρα και σταθερά κέρδη από την καλή γερμανική αγορά στο πλαίσιο αμοιβαία επωφελούς συνεννόησης ανάμεσα στο γερμανικό και ρωσικό μεγάλο κεφάλαιο.
Ο εκπρόσωπος Τύπου του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, ήταν ο πρώτος που μίλησε για δολιοφθορά και η εκπρόσωπος Τύπου του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα, επίσης η πρώτη που μνημόνευσε τη δήλωση που είχε κάνει στις 7 Φλεβάρη 2022 ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν σε συνέντευξη Τύπου στον Λευκό Οίκο, διαβεβαιώνοντας πως οι ΗΠΑ έχουν τον τρόπο να αχρηστεύσουν τον αγωγό Nord Stream 2, σε περίπτωση που η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία.
Η Ρωσία είναι προφανές πως δεν ωφελείται από τις τέσσερις διαρροές φυσικού αερίου σε τμήματα και των δύο δικτύων αγωγών από τις οποίες υπολογίζεται πως «χάνεται» κάθε μέρα φυσικό αέριο αξίας περίπου 600-800 εκατομμυρίων ευρώ. Είχε κάθε συμφέρον να διατηρήσει τόσο τις υποδομές του Nord Stream 1 ώστε να τον χρησιμοποιεί κατά διαστήματα ως «μοχλό» πίεσης στη Γερμανία, ανοιγοκλείοντας την «κάνουλα» (όπερ και έκανε προ μηνών), όσο και το δίκτυο των αγωγών του Nord Stream 2, με την ελπίδα χρησιμοποίησής του σε περίπτωση αποκλιμάκωσης της περιφερειακής γεωπολιτικής αντιπαράθεσης.
Η ίδια η Ζαχάροβα την Πέμπτη, 29 Σεπτεμβρίου 2022, επισήμανε και το εξής: Οι ρωγμές στους αγωγούς Nord Stream που έχουν προκαλέσει διαρροές φυσικού αερίου στα ανοικτά των ακτών της Δανίας και της Σουηδίας σημειώθηκαν σε έδαφος που είναι «πλήρως υπό τον έλεγχο» των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών.
«Υπήρξαν ισχυρισμοί ότι πρόκειται για ουδέτερα ύδατα και ούτω καθεξής», ανέφερε η Ζαχάροβα σε συνέντευξή της, ωστόσο το περιστατικό συνέβη «στις εμπορικές και οικονομικές ζώνες της Δανίας και της Σουηδίας». Πρόκειται για «χώρες με επίκεντρο το ΝΑΤΟ γεμάτες με αμερικανικά όπλα οι οποίες ελέγχονται πλήρως από τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών».
Η Γερμανία είναι, επίσης, προφανές πως δεν είχε κανένα λόγο να σαμποτάρει, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση, τα δύο δίκτυα αγωγών καθώς ήδη η βιομηχανία της δοκιμάζεται ήδη από το 2020 (λόγω πανδημίας και των έκτακτων μέτρων που πάρθηκαν διεθνώς) ενώ είναι ανοικτά τα σενάρια αναστολής της λειτουργίας πολλών γερμανικών εργοστασίων κατά τη διάρκεια του χειμώνα είτε λόγω ενεργειακής ανεπάρκειας, είτε λόγω ενεργειακής ακρίβειας (ή και των δύο).
Ήδη ο πληθωρισμός ανακοινώθηκε το Σεπτέμβρη πως ανέρχεται στο 10,9% (ο υψηλότερος από τον Δεκέμβρη του 1951).
Στα μέσα Σεπτέμβρη το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel επιχειρούσε μία εκτίμηση για τις επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης στη γερμανική οικονομία και κοινωνία προβλέποντας, ξεκάθαρα, επικείμενη καταστροφή σε πέντε στάδια:
- Στάδιο πρώτο: Πάγωμα της παραγωγής, καθώς θα γίνεται ολοένα και ακριβότερο να παράγει κανείς προϊόντα στη Γερμανία. (Ήδη, πριν λίγες μέρες, η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Volskwagen ανακοίνωσε ότι θα μεταφέρει τα εργοστάσια παραγωγής εκτός Γερμανίας και ανατολικής Ευρώπης εάν δεν μειωθούν οι τιμές ενέργειας).
- Στάδιο δεύτερο: Η παγίδα της τιμής-Κανείς δεν αγοράζει σε υψηλότερες τιμές τα γερμανικά προϊόντα που τώρα κοστίζουν περισσότερο.
- Στάδιο τρίτο: Η κρίση των Καταναλωτών: Οι Γερμανοί καταναλωτές έχουν να πληρώσουν μεγάλους λογαριασμούς ενέργειας, επομένως αγοράζουν πολύ λιγότερα από ο,τιδήποτε άλλο.
- Στάδιο τέταρτο: Κύμα πτωχεύσεων.
- Στάδιο πέμπτο: Τελική επίπτωση στην αγορά εργασίας που αναμένεται να μετρήσει 6 ως 10 εκατομμύρια νέους ανέργους. Αυτό θα σημάνει λιγότερα φορολογικά έσοδα για το γερμανικό κράτος και καθώς θα απομείνουν πολύ λιγότερες κερδοφόρες επιχειρήσεις, το κοινωνικό σύστημα θα καταρρεύσει.
Εάν η Γερμανία, που είναι η «ατμομηχανή» της Ε.Ε. δεν ωφελείται από το σαμποτάζ, μήπως ωφελούνται άλλες χώρες-μέλη;
Διόλου απίθανο, εάν λάβει κανείς υπόψη του τους έντονους ανταγωνισμούς στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μία σειρά από θέματα (π.χ. θέση της Ε.Ε. μετά το Brexit, ενεργειακή πολιτική με ώθηση στο μοντέλο της «πράσινης οικονομίας», αγροτική παραγωγή και νέες αγορές, νέο παραγωγικό μοντέλο ενόψει Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης, ψηφιοποίηση οικονομίας, μετανάστευση-προσφυγικό σχέσεις με άλλες ισχυρές περιφερειακά χώρες που είναι ταυτόχρονα και εταίροι και ανταγωνιστές όπως π.χ. η Κίνα, η Τουρκία κ.ά.).
Θέλει η πουτ@ν@ να κρυφτεί…
Διόλου απαρατήρητη, για παράδειγμα, δεν πέρασε η άμεση αντίδρασή του Πολωνού ευρωβουλευτή – δημοσιογράφου και πρώην υπουργού Άμυνας και Εξωτερικών, Ράντεκ Σικόρσκι, που (ενόψει και των πολωνικών εκλογών του 2023 σε μία κορύφωση αντιπολιτευτικής κριτικής στην κυβέρνηση του πρωθυπουργού Ματέους Γιάκουμπ Μοραβιέτσκι (που ηγείται του δεξιού συντηρητικού κόμματος «Νόμος και Δικαιοσύνη») έκανε την περασμένη Τρίτη την ακόλουθη ανάρτηση στον λογαριασμό του στο Τουίτερ, συνοδεύοντάς τη με μία φωτογραφία από τη διαρροή στους αγωγούς Nord Stream με τη φράση.
«Σας ευχαριστώ, ΗΠΑ», έγραψε ο Σικόρσκι θυμίζοντας εν Ελλάδι το αμίμητο «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ» του πρώην πρωθυπουργού, Κώστα Σημίτη μετά την κρίση των Ιμίων στα μέσα της δεκαετίας του 1990.
Την ανάρτηση αυτή ο Σικόρσκι την απέσυρε αργότερα, μιάμιση μέρα έπειτα από την τεράστια, διεθνή προβολή που πήρε αλλά και μετά την εύστοχη αντίδραση της εκπροσώπου Τύπου του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρίας Ζαχάροβα, που τον κάλεσε να εξηγήσει εάν η ανάρτησή του συνιστά μία «επίσημη δήλωση τρομοκρατικής επίθεσης»…
Άλλη μία «σατανική» σύμπτωση με άρωμα Πολωνίας: Την Τρίτη, 27 Σεπτέμβρη, όταν άρχισαν να παίρνουν διαστάσεις οι ειδήσεις για τις εκρήξεις και τις διαρροές στους αγωγούς Nord Stream, έγιναν στην Πολωνία τα εγκαίνια του νέου αγωγού της Βαλτικής, τον οποίο οι πολωνικές αρχές προωθούν εδώ και χρόνια σαν απάντηση στην απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο.
Ο λεγόμενος «Βαλτικός Αγωγός» (Baltic Pipe), που συνδέει τα νορβηγικά κοιτάσματα φυσικού αερίου με τη Δανία και την Πολωνία, θα λειτουργήσει πλήρως σε περίπου έναν μήνα μεταφέροντας ετησίως περίπου 10 δισ κυβικά μέτρα φυσικού αερίου (σ.σ. Ποσότητα σαφώς μικρότερη από εκείνες που μεταφέρονται μέσω των αγωγών Nord Stream).
Η Πολωνία λοιπόν θα είχε, ενδεχομένως, λόγους να ευνοήσει ή και να διευκολύνει τις κινήσεις των σαμποτέρ…
Τα NATOϊκά γυμνάσια BALTOPS 22
Όμως, ακόμη και εάν έλειπαν οι αντιθέσεις συμφερόντων μεταξύ των 27 της Ε.Ε., υπάρχουν άλλες δυνάμεις που θα δικαιολογούσαν σαν απαραίτητο το σαμποτάζ στους αγωγούς.
Μία από αυτές τις δυνάμεις είναι βεβαίως το ΝΑΤΟ που έχει, εδώ και χρόνια, μετατρέψει τη Βαλτική Θάλασσα σε ΝΑΤΟϊκή λίμνη στο πλαίσιο της μακράς γεωπολιτικής και ενεργειακής αντιπαράθεσης με τη Ρωσική Ομοσπονδία.
Το ΝΑΤΟ έχει συμφέρον από την κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή καθώς τέτοια γεγονότα διασφαλίζουν και επιτείνουν την παρουσία του, ενώ ο φόβος ρωσικής αντίδρασης, όχι μόνον συσπειρώνει τις χώρες-μέλη γύρω από την αμερικανική πολεμική μηχανή που αποτελεί και την καρδιά της Βορειοαντλαντικής Συμμαχίας, αλλά προσελκύει και νέα μέλη όπως φανερώνουν οι αιτήσεις για ένταξη που κατέθεσαν επισήμως τον περασμένο Μάιο η Σουηδία και η Φιλανδία (και έγιναν στη συνέχεια αφορμή για ένα νέο, αέναο τουρκικό παζάρι).
Παρόλα αυτά, μερικά χρόνια έως και μέρες, πριν από το σαμποτάζ της 26ης Σεπτέμβρη στους αγωγούς Nord Stream, υπήρχαν ενδείξεις για το πού πήγαινε το πράγμα…
Οι αποτυχημένες απόπειρες δολιοφθοράς του 2015 και 2021
Τον Απρίλιο του 2021 επιχειρήθηκε αποτυχημένο σαμποτάζ σε ρωσικά πλοία που μετέφεραν σωλήνες για το δίκτυο αγωγών Nord Stream 2 κοντά στο νησάκι Bornhorn.
Το Νοέμβριο του 2015, το σουηδικό πολεμικό ναυτικό σε έλεγχο ρουτίνας που έκανε κατά μήκος των αγωγών Nord Stream 1, διαπίστωσε υποθαλάσσια την ύπαρξη ενός τηλεκατευθυνόμενου οχήματος που είχε παγιδευτεί με εκρηκτικά εντός των σουηδικών θαλάσσιων υδάτων δίπλα στη γραμμή αγωγού. Σουηδοί πυροτεχνουργοί έκοψαν τον «ομφάλιο λώρο» των εκρηκτικών πάνω στο τηλεκατευθυνόμενο υποθαλάσσιο όχημα και απέτρεψαν τα σχέδια επίδοξων δολιοφθορέων δίχως έκτοτε να γίνει γνωστή η ταυτότητα της χώρας από την οποία προήλθε η τηλεκατευθυνόμενη συσκευή. Τότε μάλιστα ρεπορτάζ της ηλεκτρονικής έκδοσης Pipeline Journal ανέφερε δίχως ένδειξη ανησυχίας πως επρόκειτο για συσκευή που «χρησιμοποιούν πολλές χώρες της περιοχής». Λογικά, το καμπανάκι συναγερμού είχε σημάνει από τότε με τη μορφή «προειδοποίησης»…
Ας επανέλθουμε όμως στη ΝΑΤΟϊκή «λιμνοθάλασσα» της Βαλτικής.
Τον περασμένο Ιούνιο και Ιούλιο πραγματοποιήθηκε στην περιοχή η εκτενής ΝΑΤΟϊκή άσκηση BALTOPS 2022 όπου ελέγχθηκε «σε υψηλό βαθμό περιπλοκότητας η συλλογική ετοιμότητα, προσαρμογή και αποφασιστικότητα» χωρών της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας για την διασφάλιση της «ναυσιπλοΐας για όλους» έλεγε τότε ο Αμερικανός ναύαρχος Τζιν Μπλακ από τον έκτο αμερικάνικο στόλο.
Στη συγκεκριμένη άσκηση μεταξύ άλλων ελέγχθηκαν και νέες τηλεκατευθυνόμενες συσκευές τοποθέτησης ναρκών, επιχειρήσεις παρακολούθησης, συλλογής μυστικών πληροφοριών και αναγνώρισης καθώς και η δοκιμή «μίας νέας τεχνολογίας». Εννοείται πως αυτή η ΝΑΤΟϊκή «νέα τεχνολογία» που σχετίζεται με νάρκες θαλάσσης στο πλαίσιο της ΝΑΤΟϊκής άσκησης δεν προσδιορίστηκε. Ποιος αποκλείει όμως να χρησιμοποιήθηκε στις 26 Σεπτέμβρη για να σαμποτάρει μεσοπρόθεσμα σχέδια των Γερμανών για τη λειτουργία των αγωγών Nord Stream; Στο κάτω-κάτω, η κοινοπραξία ευρωπαϊκών εταιριών που στήριξε την κατασκευή των δύο δικτύων αγωγών δαπάνησε πολλές δεκάδες δις. ευρώ για να τους φτιάξει. Λογικά πολύ δύσκολα οι τράπεζες και οι εταιρίες που στήριξαν την κατασκευή των αγωγών αυτών θα δέχονταν να τους βάλλουν διά παντός σε αχρηστία για τα μάτια των ΗΠΑ…
Όμως, όπως θυμίζει το πολύ διαφωτιστικό άρθρο του moonofalabama.org πέρα από την σχεδόν δίμηνη ΝΑΤΟϊκή άσκηση στη Βαλτική, έως τουλάχιστον στις 22 Σεπτέμβρη αρμένιζαν στην περιοχή αμερικανικά πολεμικά πλοία με πρώτο και καλύτερο ένα από τα καμάρια του έκτου στόλου, το ελικοπτεροφόρο αμφίβιων επιθέσεων (ελικοπτεροφόρο) «USS Kearsarge» (που είναι γνώριμο στους Κρητικούς καθώς πηγαινοέρχεται συχνά στην αμερικανική βάση της Σούδας).
To «USS Kersarge» ήταν λοιπόν κοντά στην περιοχή όπου έγιναν οι δολιοφθορές μαζί με τα πλοία «USS Arlington» και «USS Gunston Hall» σε διατεταγμένη αποστολή που αφορούσε «τη δοκιμή τεχνολογιών ειδικών για υποβρύχιες καταστροφές». Σύμφωνα με το γερμανικό fehmarn24.de οι δοκιμές αυτές (τουλάχιστον ως τέσσερις μέρες πριν τις εκρήξεις στους αγωγούς) έγιναν «ανοικτά των ακτών του νησιού Μπόρνχολμ (Bornholm) της Δανίας». Εκεί δηλαδή όπου έγιναν και οι δολιοφθορές…
Ωστόσο λίγο αφότου βγήκαν αυτές οι πληροφορίες, το (γνωστό για τη στενή του συνεργασία με τον αμερικανικό στρατό και τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες) CNN μετέδωσε «πρώτο» πληροφορίες για τις «κινήσεις ρωσικών πλοίων» στην περιοχή όπου έγιναν οι δολιοφθορές σε μία προφανή προσπάθεια να ρίξει «στάχτη» στα μάτια εκείνων που παρακολουθούν σχετικά επιπόλαια τις εξελίξεις…
Το «ρεπορτάζ» του αμερικανικού δικτύου επικαλούνταν μάλιστα «Ευρωπαίους αξιωματούχους των υπηρεσιών ασφαλείας» αναφέροντας πως «παρατήρησαν» τη Δευτέρα και την Τρίτη πλοία του ρωσικού πολεμικού ναυτικού «κοντά στις διαρροές» φυσικού αερίου. Σε μία προσπάθεια ενίσχυσης του ισχυρισμού αυτού το CNN στην ίδια φράση επικαλέστηκε σαν «μαρτυρία» και «δύο αξιωματούχους Δυτικών μυστικών υπηρεσιών και μία πηγή εξοικειωμένη με την υπόθεση».
Ως εκ τούτου αναρωτιέται κανείς. Μήπως από όλα αυτά, εκτός από το ΝΑΤΟ, επωφελούνται και οι ΗΠΑ;
Οι ΗΠΑ σαφώς και επωφελούνται από μία τέτοια εξέλιξη καθώς διατηρούν τη Γερμανία και άλλες χώρες της Ε.Ε. από ενεργειακή (και όχι μόνο) άποψη «ομήρους» ενώ από άποψη παραγωγής καταφέρνουν καίριο πλήγμα στην ανταγωνιστική γερμανική βιομηχανία που είναι βέβαιο πως θα περάσει πολύ δύσκολες, υπαρξιακές, δοκιμασίες.
Άλλωστε, από τη στιγμή που η Γερμανία αναγκάζεται να στερηθεί το φθηνό, ρωσικό φυσικό αέριο μέσω των αγωγών Νord Stream, και ώσπου να αποδώσουν οι εφεδρικές πηγές ανεφοδιασμού από Σκανδιναβία και Μέση Ανατολή ή τα σχέδια και οι επενδύσεις «πράσινης οικονομίας», οι αμερικανικές εταιρίες LNG θα πουλούν άνετα και ανέφελα τα πανάκριβα προϊόντα τους. Με αντάλλαγμα; Την δήθεν «απαραίτητη» ενεργειακή απεξάρτηση της Γερμανίας και της Ε.Ε. από το ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο. Το ίδιο γίνεται ήδη με την τάχα «κακή» κινέζικη υψηλή τεχνολογία, όπως έδειξε πριν λίγα χρόνια ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ έναντι της εγκατάστασης τηλεπικοινωνιακών δικτύων πέμπτης γενιάς (5G) όπως τα ανταγωνιστικά (σε τεχνολογία και κόστος) δίκτυα της Huawei, τα οποία είναι απαραίτητα για τη νέα εποχή αυτοματοποίησης που ξημερώνει (στο πλαίσιο της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης).
Είναι, συνεπώς, φανερό, μετά από όλα αυτά, πως η 26η Σεπτέμβρη (που εξελίσσεται σαν την 11η Σεπτέμβρη της Γερμανίας) δημιουργεί μία νέα σειρά ενδιαφερουσών εξελίξεων που είναι συνυφασμένες με μία γεωπολιτική παρτίδα σκακιού που παίζεται χρόνια τώρα στην ευρωασιατική σκακιέρα.
Εδώ που έχουν έρθει τα πράγματα, δε θα πρέπει να αποκλείει κανείς το ενδεχόμενο οι ΗΠΑ να θυσιάσουν σε αυτή την παρτίδα ακόμη και μερικά σημαντικά πιόνια, όπως π.χ. η Γερμανία και ορισμένες άλλες ισχυρές χώρες της Ε.Ε. (που είναι εκτός από σύμμαχοι και ανταγωνιστές) προκειμένου να περιορίσουν την εντεινόμενη γεωπολιτική ισχύ των αντιπάλων της και το κυριότερο; Να αποτρέψουν τη συνέχιση σε βάθος χρόνου όχι μόνον της (έως πρότινος) στενής συνεργασίας των μεγάλων κεφαλαίων ανάμεσα στη Γερμανία και τη Ρωσία αλλά και ανάμεσα στην Ε.Ε. και την Κίνα.
Άλλωστε η Αμερικανίδα αξιωματούχος, τότε βοηθός υπουργού Εξωτερικών, Βικτώρια Νούλαντ, το είχε πει ξεκάθαρα ήδη από το 2014, στον τότε πρέσβη των ΗΠΑ στην Ουκρανία, Τζέφρι Πάιατ, όταν, αναφερόμενη στην Ευρώπη, είχε πει την περίφημη φράση της: «Fuck the EU».
Ο νέος γεωπολιτικός κόσμος που ανατέλλει τα επόμενα χρόνια και δεκαετίες είναι πολύ πιθανό να μην φορά το «καπέλο» των ΗΠΑ αλλά έναν νέο υβριδικό πολύχρωμο «μπερέ».
Μέχρι τότε, έχουμε να δούμε πολλά.
Πάρα πολλά…
