Για περισσότερους από έναν στους πέντε κατοίκους της Γερμανίας (22%) δεν τίθεται καν το ερώτημα: δεν έχουν χρήματα για να πάνε ούτε μια εβδομάδα διακοπές. Όχι στην Πάρο, στο Καπάλμπιο της Ιταλίας ή έστω στην Αττάλεια. Ούτε καν εντός της Γερμανίας σε κάποιο παραθαλάσσιο ή παραλίμνιο θέρετρο δεν μπορούν να πάνε. Έστω για μια εβδομάδα.
Αυτό δείχνουν τα στοιχεία που δημοσίευσε η Eurostat το Σαββατοκύριακο και παρουσιάζουν μια αύξηση της τάξης του 2% σε σχέση με πέρσι. Όπως σε κάθε μέτρηση σχετικά με τη φτώχεια, τα θλιβερά σκήπτρα τα έχουν οι μονογονεϊκές οικογένειες, συνήθως μητέρα που μεγαλώνει μόνη της το ή τα παιδιά της: σε αυτήν την κατηγορία του πληθυσμού το ποσοστό που δηλώνει πως δεν μπορεί να κάνει ούτε μια εβδομάδα διακοπές φθάνει το 42%. Την δεύτερη θέση στην κατάταξη καταλαμβάνουν οι άνθρωποι άνω των 65 ετών, κατά κανόνα συνταξιούχοι: από αυτούς, το 28,7% δηλώνει πως δεν μπορεί να ταξιδέψει για διακοπές. Το ποσοστό ανέβηκε από πέρσι κατά 1,5%. Τέλος, δυσκολίες έχουν και πολλές οικογένειες με παιδιά. Από αυτές τις οικογένειες, το 23,4% δηλώνει πως δεν έχει αρκετά χρήματα, ώστε να κάνει ένα ταξίδι αναψυχής.
Προβλήματα στα αεροδρόμια, κίνηση στους δρόμους
Η Γερμανία είναι μεγάλη όμως – και αυτό σημαίνει πως το 58% των μονογονεϊκών οικογενειών, το 72% των συνταξιούχων και το 76% των οικογενειών με παιδιά μπορεί να κάνει έστω και μια εβδομάδα διακοπές. Ή και περισσότερο.
Ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα τα σχολεία σε 11 από τα 16 γερμανικά κρατίδια έχουν διακοπές και οι οικογένειες ταξιδεύουν, αφού και οι γονείς παίρνουν άδεια από τη δουλειά τους αυτόν τον καιρό. Αποτέλεσμα είναι να υπάρχει πολλή κίνηση στους δρόμους της χώρας, στις εξόδους των πόλεων κυρίως, αλλά και σε διαδρομές προς και από θέρετρα, ενώ προβλήματα παρουσιάζονται παραδοσιακά στις εξόδους της χώρας προς Αυστρία, καθώς κυρίως από εκεί ταξιδεύει κανείς για την Ιταλία, τα Βαλκάνια και την Τουρκία, σύμφωνα με την ADAC, τη γερμανική ΕΛΠΑ.
Όπως σημειώνει η ελληνική υπηρεσία της Deutsche Welle η κορύφωση της κίνησης στα αεροδρόμια αναμένεται τώρα και για τις επόμενες εβδομάδες. Πολλά πράγματα για τη διαχείριση των ροών επιβατών, ώστε να αποφευχθούν εικόνες χάους, καθυστερήσεις και ταλαιπωρία δεν έχουν γίνει τη χρονιά που πέρασε και δεν θα μπορούσαν να γίνουν. Το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα γερμανικά αεροδρόμια είναι η έλλειψη προσωπικού. Και σε αυτόν τον κλάδο όμως, όπως και σε άλλους, είναι δύσκολο να βρεθούν εργαζόμενοι για πολλούς λόγους. Κυριότεροι είναι οι μη ελκυστικές αποδοχές και οι προβληματικές συνθήκες εργασίας. Πάντως γίνονται προσπάθειες, ώστε να αποφεύγεται η ταλαιπωρία.
Στα προβλήματα των επιβατών και των αεροπορικών εταιριών ήρθαν να προστεθούν οι ακτιβιστικές ενέργειες μελών του κινήματος Letzte Generation (Τελευταία Γενιά) που είχαν ως στόχο αεροδρόμια της Γερμανίας. Την περασμένη Πέμπτη ακτιβιστές του κινήματος κατόρθωσαν να παρακάμψουν τα μέτρα ασφάλειας και να βρεθούν στους διαδρόμους προσγείωσης και απογείωσης των αεροδρομίων του Αμβούργου και του Ντίσελντορφ. Εκεί οι ακτιβιστές κάθισαν στους διαδρόμους και κόλλησαν τα χέρια τους στο έδαφος με ισχυρή κόλλα, ώστε να μην μπορούν εύκολα να μετακινηθούν. Αυτήν την τακτική ακολουθούν και σε ενέργειές τους σε αυτοκινητοδρόμους, μπλοκάροντας την κίνηση και καταγγέλλοντας με αυτόν τον τρόπο την έλλειψη λήψης μέτρων ενάντια στην κλιματική αλλαγή και την υπερθέρμανση του πλανήτη. Οι ακτιβιστές απομακρύνθηκαν από την αστυνομία και τώρα αντιμετωπίζουν κατηγορίες σε ποινικό επίπεδο, αλλά και το ενδεχόμενο να κληθούν να πληρώσουν αποζημιώσεις για τις καθυστερήσεις των πτήσεων που προκάλεσαν. Στον πληθυσμό πάντως αυτού του είδους η διαμαρτυρία δεν τυγχάνει ιδιαίτερης αποδοχής.
Τόσες πτήσεις όσο ποτέ πριν
Με αεροπλάνα και αυτοκίνητα λοιπόν εγκαταλείπουν τις εστίες τους όσοι κάτοικοι της Γερμανίας μπορούν να κάνουν τις πολυπόθητες διακοπές του καλοκαιριού. Τα δύο αυτά μέσα μεταφοράς, από την άλλη, ευθύνονται για μεγάλο μέρος των αερίων του θερμοκηπίου που εκλύονται στην ατμόσφαιρα, οδηγώντας έτσι στην αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη. Και όμως, μέσα στο μήνα η εταιρία παρακολούθησης της εναέριας κυκλοφορίας Flightradar 24 δημοσίευσε στοιχεία σχετικά με την κίνηση στους ουρανούς του πλανήτη μας. Ποτέ άλλοτε δεν πέταξαν σε μία μέρα τόσα πολλά αεροσκάφη παγκοσμίως όσα στις 6 Ιούλη: 134.386 αεροπλάνα έκαναν εμπορικές πτήσεις, ενώ δεν μετρήθηκαν ιδιωτικά τζετ και αεροπλάνα που μεταφέρουν εμπορεύματα, ούτε τα στρατιωτικά. Η επιβάρυνση της ατμόσφαιρας συνεχίζεται λοιπόν και μάλιστα αυξανόμενη και αυτό έχει συνέπειες.
Η Μεσόγειος απογοητεύει
«Πολλή ζέστη στο Νότο. Μπορώ να ακυρώσω τις διακοπές μου;». Αυτό το ερώτημα επιχειρεί να απαντήσει η ειδησεογραφική ιστοσελίδα Utopia που ασχολείται με θέματα περιβάλλοντος. Η πρωτεύουσά μας φιγουράρει μαζί με τη Ρώμη ήδη στο αρχικό ερώτημα: «Τι μπορώ να κάνω, όταν έχω κλείσει διακοπές στη Νότια Ευρώπη, αλλά ο καύσωνας κάνει την παραμονή μου ανυπόφορη; Μπορώ να ακυρώσω τις διακοπές μου στην Ρώμη ή στην Αθήνα, όταν η ζέστη δεν αντέχεται πλέον;». Η απάντηση που δίνεται είναι αρνητική, γιατί δεν είναι ευθύνη του ταξιδιωτικού γραφείου ο καιρός. Αντίθετα, λόγος ακύρωσης και επιστροφής χρημάτων μπορεί να είναι το να μην λειτουργεί το κλιματιστικό στο δωμάτιο. Στο σχετικό δημοσίευμα αναφέρεται και η Ισπανία όπου έχουν σημειωθεί υψηλότατες θερμοκρασίες και βιώνει τον τρίτο καύσωνα του καλοκαιριού.
Φαίνεται πως η εμπειρία του καύσωνα για τους επισκέπτες από τις πιο κρύες χώρες είναι σημαντική και εκφράζεται από πολλές πλευρές η εκτίμηση πως στα επόμενα χρόνια η τουριστική κίνηση τους ζεστούς (να τους πούμε καυτούς;) μήνες του καλοκαιριού θα σημειώσει κάμψη. Στην Ελλάδα, αν εξαιρέσει κανείς την ενεργειακή μετάβαση στο πεδίο της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, δεν γίνονται βήματα αντιμετώπισης τόσο των αιτιών όσο και των συνεπειών της υπερθέρμανσης. Σε επίπεδο συγκοινωνιών η χώρα εξακολουθεί να βασίζεται στην αυτοκίνηση με μηχανές εσωτερικής καύσης και οι δημόσιες συγκοινωνίες είναι μη ελκυστικές, αναξιόπιστες και εξαιρετικά ανοργάνωτες. Αλλά και σε θέματα υποδομών, το μοντέλο της αφαίρεσης φυσικών χώρων και αντικατάστασής τους από επιφάνειες καλυμμένες με μπετόν και άσφαλτο συνεχίζει ακάθεκτο καθ’ άπασα την επικράτεια. Τέλος, η οφθαλμοφανής προβληματική διαχείριση των φυσικών πόρων, είτε είναι το νερό είτε η φροντίδα της χλωρίδας συνθέτουν ένα σκηνικό μιας πυρακτωμένης χώρας, που φροντίζει μόνον να αυξήσει και άλλο τις θερμοκρασίες της. Η εμπειρία όμως ενός πραγματικά καυτού Ιούλη (ίσως και Αυγούστου) σε μια χώρα που επιπρόσθετα δεν διαθέτει και σοβαρές υποδομές υγείας μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά για τις επόμενες χρονιές. Ήδη το ερώτημα της ακύρωσης του ταξιδιού τίθεται.
