Η παίκτρια της εθνικής Ράγκμπι Λιγκ Ελευθερία Αγγέλη που ύψωσε την σημαία της Παλαιστίνης και λογοκρίθηκε από την Ομοσπονδία της μίλησε στο Κοσμοδρόμιο για τη στάση της απέναντι στο Παλαιστινιακό ζήτημα, το no politica και την έμφυλη διάσταση του αθλήματος και του αθλητισμού εν γένει.
Το να υψώσεις τη σημαία της Παλαιστίνης στο πλαίσιο του αγώνα της Εθνικής ήταν μια προσωπική σου απόφαση κι αν ναι τι θέλει να εκφράσει η πρωτοβουλία σου αυτή;
Σαφώς, επρόκειτο για μια ατομική πρωτοβουλία το να υψώσω την παλαιστινιακή σημαία. Με το να σηκώσω τη σημαία της Παλαιστίνης, προσπάθησα να δείξω την αμέριστη αλληλεγγύη μου προς τον παλαιστινιακό λαό και να υπενθυμίσω την ανάγκη η διεθνής κοινότητα να μη σωπαίνει στον πόλεμο.
Είμαι στο πλευρό των Παλαιστινίων, στο πλευρό εκείνων που επί δεκαετίες καταπιέζονται βάναυσα και κάθε ευρύτερη προσπάθεια κοινωνικού μετασχηματισμού είναι συνδεδεμένη με το συγκεκριμένο ζήτημα. Γνώμη μου είναι πως τα γήπεδα είναι πεδία έκφρασης στον αθλητισμό κι έτσι και στον γυναικείο αθλητισμό. Το “no politica” από την άλλη στον αθλητισμό είναι απολύτως πολιτικό, επικίνδυνο και ακραίο.
Ακολούθησε η παραποίηση της φωτογραφίας σου και η παραδοχή της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ράγκμπι Λιγκ περί λανθασμένης διαχείρισης. Πώς αποτιμάς τελικά την αντίδραση της Ομοσπονδίας απέναντι σε σένα και την παρέμβασή σου;
Η Ελληνική Ομοσπονδία Ράγκμπι Λιγκ δεν θέλει οποιοδήποτε πολιτικό μήνυμα να περνάει μέσω των αγώνων. Με αυτό προφανώς διαφωνώ, μιας και όπως προανέφερα ο αθλητισμός ενέχει μια έντονα πολιτική διάσταση, ωστόσο εκτιμώ την παραδοχή του λάθους τους για την παραποίηση της φωτογραφίας και είναι λάθος να εξαχθεί μια εικόνα της ομοσπονδίας μόνο και μόνο με βάση το συγκεκριμένο περιστατικό.
Η κοινότητα του Ράγκμπι Λιγκ στην Ελλάδα είναι τόσο μικρή, υποχρηματοδοτουμένη και πολλές φορές απαξιωμένη, που μια χούφτα άνθρωποι με συνεχή συνεργασία και σεβασμό προσπαθούμε καθημερινά να ανταπεξέλθουμε αθλητικά και η Ομοσπονδία μας έχει στηρίξει σε αυτό το δύσκολο αγώνα.
Περνώ στην πλατιά εικόνα του αθλήματος πέρα από τη συγκυρία. Ποιες είναι οι κύριες δυσκολίες του να ασχολείται μια γυναίκα με το Ράγκμπι Λιγκ στην Ελλάδα σήμερα;
Ένα πρόβλημα αφορά το ίδιο το άθλημα που μας είναι μη οικείο στην Ελλάδα. Ας σκεφτούμε πόσο καλά δεν το ξέρουμε που το βλέπουμε ως κάτι κάτι ταυτόσημο με το αμερικανικό football ή ως κάτι ενιαίο, ενώ υπάρχει εδώ και δεκαετίες παγκόσμιος διαχωρισμός σε Rugby Union και League, με διαφορετικές διοργανώσεις και κανόνες. Κάπου εκεί μπαίνει αυτονόητα και το ζήτημα της υποχρηματοδότησης του αθλήματος.
Η μη εξοικείωση με το Ράγκμπι Λιγκ και τα στερεότυπα περί βαναυσότητας που το συνοδεύουν δημιουργούν ήδη λοιπόν ένα πρόβλημα στο οποίο για τις γυναίκες έρχονται να προστεθούν κι άλλα έμφυλα στερεότυπα, οι αναπαραχθείσες σχέσεις εξουσίας σε ένα ανδροκρατούμενο περιβάλλον και η ίδια η υπόθεση της γυναικείας χειραφέτησης που γεννά διαρκώς προκλήσεις. Το αφήγημα ότι «αυτό το άθλημα δεν κάνει για κορίτσια» είναι εδώ και μας συνοδεύει ακόμη δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια ωστόσο έχουμε φροντίσει να καλλιεργούμε μια δική μας αντιαφήγηση που θεωρούμε ότι σταδιακά ανοίγει δρόμους στο άμεσο και απώτερο μέλλον.
