Υπέρμαχος της πυρηνικής ενέργειας εμφανίστηκε πάλι ο Βούλγαρος πρωθυπουργός. Όπως και πολλούς άλλους πολιτικούς της εποχής μας, το τελευταίο που τον ενδιαφέρει είναι η ασφάλεια των πολιτών τους. Είναι πιθανό να θέλει εξάλλου να εξυπηρετήσει ένα από τα ισχυρότερα λόμπι παγκοσμίως, αυτό της πυρηνικής ενέργειας, που έχουν εμποδίσει την ανάπτυξή του οι όλο και σοβαρότερες μεγάλες πυρηνικές καταστροφές, με μη αναστρέψιμες συνέπειες, από το Three Miles Island στο Τσερνόμπιλ και από κει στη Φουκουσίμα (ενδιεκτικά εδώ και εδώ).

Το ειδικότερο πρόβλημα που έχουμε στην Ελλάδα είναι ότι φυσάνε συνήθως βορειοανατολικοί άνεμοι, τα γνωστά μας μελτέμια (ετησίες). Αυτό σημαίνει ότι μια οποιαδήποτε πυρηνική καταστροφή στη Βουλγαρία θα πλήξει δυσανάλογα την Ελλάδα, μεταφέροντας στη χώρα, περιλαμβανομένου του λεκανοπεδίου της Αττικής, όπου κατοικεί περίπου ο μισός πληθυσμός το θανατηφόρο ραδιενεργό φορτίο.

Γι’ αυτό εξάλλου και αποτελεί μείζον εθνικό έγκλημα, ένα από τα πολλά αυτής της κυβέρνησης, η εγκατάσταση αμερικανικών βάσεων-στόχων πρώτης προτεραιότητας στη Βόρεια Ελλάδα και ιδίως στην Αλεξανδρούπολη. Αλλά βέβαια δεν υπάρχει ζήτημα που η παρούσα κυβέρνηση να μην εξυπηρετεί μανιωδώς τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ και όχι του ελληνικού λαού.

Στο παρελθόν είχε πέσει το σύνθημα των αποπυρηνικοποιημένων Βαλκανίων. Σήμερα είναι περισσότερο επίκαιρο από ποτέ άλλοτε, τόσο σε ό,τι αφορά στα εργοστάσια ηλεκτροπραγωγής, όσο και τα κάθε είδους πυρηνικά όπλα. Αν δηλαδή μας ενδιαφέρει να υπάρχει και στο μέλλον Ελλάδα, κάτι που δεν είναι βέβαιο ότι απασχολεί ιδιαίτερα κυβερνώντες και το μεγαλύτερο μέλος ενός μάλλον άθλιου πολιτικού προσωπικού της χώρας.