«Τραγουδάμε Δίχως Φόβο» (Cancion Sin Miedo) είναι ο τίτλος του εμβληματικού τραγουδιού που μαθήτριες και μαθητές από το Μουσικό Σχολείο Ιλίου έξω από το αστυνομικό τμήμα Αγίων Αναργύρων στο πλαίσιο της διαμαρτυρίας τους για τη γυναικοκτονία της Κυριακής έξω από το αστυνομικό τμήμα.
Συνθέτρια του τραγουδιού είναι η Μεξικανή Vivir Quintana, το οποίο τραγούδησε και βιντεοσκόπησε μαζί με μητέρες από την Οαχάκα του Μεξικού, των οποίων οι κόρες έπεσαν θύματα γυναικοκτονιών.
Να σημειωθεί ότι στο Μεξικό συμβαίνουν τρεις γυναικοκτονίες κάθε μέρα.
Το «Τραγουδάμε Δίχως Φόβο» πέρασε τα σύνορα του Μεξικού και αποδόθηκε σε όλες τις γλώσσες για να εκφράσει την οργή των γυναικών αλλά και κάθε νοήμονος πολίτη.
Στην Ελλάδα οι γυναικοκτονίες που έχουν σημαδέψει το πανελλήνιο έγιναν αφορμή για να αποδοθεί και στην ελληνική γλώσσα. Μάλιστα, το 2022 με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας, έγινε ένα βίντεο όπου το τραγουδάνε, με πρωτοβουλία της Ανοιχτής Ορχήστρας, γυναίκες από κάθε γωνιά της Ελλάδας.
Πατήστε μέσα στην παρακάτω εικόνα, για να ακούσετε το τραγούδι:
Οι στίχοι του τραγουδιού
Να τρέμει το κράτος, να κλείνουν οι δρόμοι
Να τρέμει όποιος χέρι τολμά και σηκώνει
Μας παίρνουν με βία την ξεγνοιασιά
Μας φύτεψαν φόβο, μα φυτρώσαν φτερά
Και κάθε λεπτό σχεδόν κάθε μέρα
Θρηνούμε μια κόρη αδερφή και μητέρα
Μέσα σε μια νύχτα μας εξαφανίζουν
Συνένοχος είναι όποιος σιωπά,
σα μας αφανίζουν
Για εκείνες τις νύχτες που γύριζα μόνη
Στη θέα μιας μορφής το αίμα μου να παγώνει
Για όλα τα χέρια που σφίγγουν κλειδιά
Γινόμαστε όλες μαζί μια γροθιά!
Δικαίωμα δεν έχεις στο σώμα μου επάνω,
Δε σου πέφτει λόγος πού πάω και τι κάνω
Δεν είναι αγάπη ο πόνος κι η βία
Όλες απαντάμε, αν αγγίξεις μία
Κι αν δε το κατάλαβες τούτοι οι στίχοι
Φωνάζουν πως βρίσκομαι εδώ από τύχη
Με οργή τραγουδάω, ακούστε με όλοι
Στο σπίτι αν δεν έρθω, κάψτε την πόλη
Με λένε Ανίσα, Καρολάιν και Ελένη
Με σκότωσε το σύστημα που τους ξεπλένει
Είμαι η Τζεβριέ, η Ζάκι, η Μαρία
Νεκταρία, Ανθή, Ζωή, Αδαμαντία
Στο όνομα μου γράψτε νέα, ιστορία
Για εκείνες τις νύχτες που γύριζα μόνη
Στη θέα μιας μορφής το αίμα μου να παγώνει
Για όλα τα χέρια που σφίγγουν κλειδιά
Γινόμαστε όλες μαζί μια γροθιά!
Δικαίωμα δεν έχεις στο σώμα μου επάνω,
Δε σου πέφτει λόγος πού πάω και τι κάνω
Δεν είναι αγάπη ο πόνος κι η βία
Όλες απαντάμε, αν αγγίξεις μία
