Κι ας περνάει μια νοσοκόμα κάθε τέσσερις ώρες για τον κάθε ασθενή. Τα drones του Σουλτάνου, μην περάσουν.
Δεν θέλω να φανταστώ τι άλλο μπορεί να έκανε το περιστέρι έτσι σαλταρισμένο που το αμόλησαν μέσα στην αίθουσα. Ή μάλλον μπορώ…
…Έστω μια αρχή. Μένει να δούμε τη συνέχεια.
Συλλυπούμαστε τον κ. Καλλιάνο, να συμφωνήσουμε πως ίσως να φταίνε και οι γιατροί όπως ισχυρίζεται -αν και τους υπερασπίστηκε και ο «φίλος» Γεωργιάδης, όπως τον αποκάλεσε ο βουλευτής- όμως επειδή ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, ότι «περνούσε μία νοσοκόμα κάθε τέσσερις ώρες», κατά δήλωσή του, αυτό δεν είναι ούτε ιατρικό λάθος, ούτε αδιαφορία του υγειονομικού προσωπικού. Είναι λάθος και αδιαφορία της κυβέρνησης που υπηρετεί και έσπευσε ακόμα και σε μια τόσο τραγική στιγμή, να την υπερασπιστεί.
Την μπαλίτσα, στο γηπεδάκι σου, Βίκυ μου και όχι στην κερκίδα. Η τελευταία, έχει μάτια και βλέπει και σου κάνει «ου», που θα το ακούσεις εκκωφαντικά ή έστω έτσι πρέπει στις 9 του Ιούνη, τρέχοντος. Για να μην πω ότι έπρεπε να έχεις πάει σπίτι σου, με αυτήν τη γενικόλογη προσβολή σε εμάς τους υπόλοιπους.
Ή όπως είπε και ο πρόεδρος της Κύπρου Τάσσος Παπαδόπουλος εκείνες τις μέρες του δημοψηφίσματος, «παρέλαβα Κράτος, δεν θα παραδώσω κοινότητα».
Ας πληρώνουν υπερωρίες και μισθούς που να διαρκούν όλο τον μήνα και την φορολογία που τους αναλογεί, η οποία με την σειρά της, θα γυρνούσε στον λαό και στην χώρα και τότε θα παρακολουθούσαμε μαζί, την «αισιοδοξία» τους, να οδεύει προς τα Τάρταρα.
Παλιά τους τέχνη κόσκινο των ΗΠΑ. Προφανώς, δεν διδάσκονται από την την ιστορία τους.
Λογικό αυτό που γράφουν, δεδομένου ότι και οι δύο μας έχουν διαβεβαιώσει, ότι αν μας την «πέσει» ο μεμέτης, θα μας υπερασπιστούν με νύχια και με δόντια. Άρα, ούτε η έννοια της αποτροπής τους απασχολεί, για αυτούς, κάτι τέτοιο, δεν ισχύει.
Αύξηση, που είναι -κοίτα τι μπορεί να κάνει το σύμπαν- πάνω κάτω 41 % και οι συνειρμοί, διόλου τυχαίοι.
Επέτειος για αυτό το υπέροχο τραγούδι που κυκλοφόρησε σαν χτες και ήταν και το σήμα κατατεθέν της ταινίας «The graduate» (Ο πρωτάρης).
