Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Science Advances»:
Ένα απολιθωμένο οστό αυτιού που ανακαλύφθηκε σε ένα σπήλαιο στην Ισπανία ανήκει σε ένα παιδί που έζησε την εποχή των Νεάντερταλ και έπασχε από σύνδρομο Down, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Το εύρημα δείχνει ότι τα μέλη της κοινότητας φρόντιζαν το ευάλωτο παιδί, το οποίο έζησε πριν από τουλάχιστον 146.000 χρόνια.
Η ερευνητική ομάδα αναφέρει στη μελέτη της ότι το γεγονός ότι το παιδί επέζησε τουλάχιστον μέχρι την ηλικία των 6 ετών, παρά τη σοβαρή απώλεια ακοής και τα προβλήματα ισορροπίας, καταδεικνύει την πολυπλοκότητα της κοινωνικής φροντίδας των Νεάντερταλ.
Επίσης, οι ερευνητές εκτιμούν πως το παιδί, το οποίο ονόμασαν Τίνα, επιβίωσε μέχρι αυτή την ηλικία επειδή δέχθηκε τη φροντίδα πολλών ενηλίκων. Άλλωστε είναι γνωστό ότι οι Νεάντερταλ φρόντιζαν τους αρρώστους και τους τραυματίες τους. Απολιθώματα από παιδιά με παθήσεις που χρειάζονταν τη βοήθεια άλλων μελών της ομάδας για να επιβιώσουν προσφέρουν μια σπάνια ευκαιρία να μελετηθεί περαιτέρω το θέμα αυτό.
Το απολίθωμα είναι ένα κροταφικό οστό από ένα σύνολο λειψάνων Νεάντερταλ που ανασκάφηκε το 1989 από την τοποθεσία του σπηλαίου Cova Negra στην Ισπανία, όπου κατοικούσε το είδος πριν από 273.000 με 146.000 χρόνια. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μικροσκοπικές αξονικές τομογραφίες για να κατασκευάσουν ένα τρισδιάστατο μοντέλο του απολιθώματος. Το μοντέλο έδειξε ότι το ακουστικό κανάλι είναι πολύ μεγαλύτερο από το φυσιολογικό, ενώ οι ερευνητές εντόπισαν ανατομικά χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να προκαλέσουν απώλεια ακοής, προβλήματα ισορροπίας και ζάλη.
«Το μόνο σύνδρομο που είναι συμβατό με το σύνολο των δυσμορφιών που υπάρχουν στο απολίθωμα είναι το σύνδρομο Down», έγραψε η επικεφαλής της μελέτης και παλαιοανθρωπολόγος Μερσέντες Κόντε- Βαλβέρντε από το Πανεπιστημίο της Alcala. «Κατά συνέπεια, όλα τα διαθέσιμα στοιχεία υποδεικνύουν ότι το παιδί πιθανότατα έπασχε από σύνδρομο Down, το οποίο είναι η πιο συχνή γενετική διαταραχή του ανθρώπου και υπάρχει και στους μεγάλους πιθήκους» αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης.
Το γεγονός ότι έζησε μέχρι την ηλικία των έξι ετών είναι αξιοσημείωτο, από τα τρία γνωστά παραδείγματα παιδιών που γεννήθηκαν με σύνδρομο Down στην Εποχή του Σιδήρου, κανένα δεν επέζησε περισσότερο από 16 μήνες. Άλλα απολιθώματα που φέρουν ανωμαλίες στο εσωτερικό του αυτιού και επηρεάζουν την ακοή και την ισορροπία ανήκουν σε ενήλικες με χαρακτηριστικά που συνήθως προκύπτουν από λοιμώξεις και όχι από καταστάσεις που υπήρχαν κατά τη γέννηση.
Η ανακάλυψη υποδηλώνει ότι οι Νεάντερταλ ήταν σε θέση να παρέχουν αλτρουιστική φροντίδα και υποστήριξη σε ένα ευάλωτο μέλος της κοινωνικής τους ομάδας αφού το παιδί επέζησε χρόνια μετά τη γέννησή του. Η ανακάλυψη αυτή προστίθεται σε πολλών ειδών ευρήματα των τελευταίων ετών που δείχνουν ότι το διαχρονικό στερεότυπο των πρωτόγονων χωρίς κοινωνικοπολιτιστικό υπόβαθρο Νεάντερταλ είναι λάθος και ήταν ένα είδος με υψηλότερη νοημοσύνη και περισσότερη κοινωνική συνείδηση από όσο πιστεύαμε.
«Μέχρι τώρα, ήταν δυνατή η διάγνωση του συνδρόμου Down σε δείγματα απολιθωμάτων μόνο μέσω της ανάλυσης του αρχαίου DNA. Στη μελέτη μας μπορέσαμε να το διαγνώσουμε μέσω μιας ανατομικής μελέτης του εσωτερικού αυτιού. Αυτό ανοίγει τη δυνατότητα να μελετηθεί η πιθανή παρουσία του συνδρόμου Down σε δείγματα απολιθωμάτων και έτσι να μπορέσουμε να τεκμηριώσουμε τον παρουσία του του σε αρχαίους πληθυσμούς» λέει η η Δρ. Μερσέντες Κόντε Βαλβέρδε καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Alcalá, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
