Πώς θα ήταν να συναντούσαμε από κοντά έναν από τους πιο στενούς συγγενείς μας πριν από 75.000 χρόνια; Οι επιστήμονες ανακατασκεύασαν τη μορφή μιας γυναίκας Νεάντερταλ.
Η ανακατασκευή βασίζεται στα πεπλατυσμένα, θρυμματισμένα υπολείμματα ενός κρανίου του οποίου τα κόκκαλα ήταν τόσο μαλακά όταν ανασκάφηκαν που είχαν τη σύσταση ενός «καλά βουτηγμένου μπισκότου». Οι ερευνητές έπρεπε πρώτα να ενισχύσουν τα θραύσματα πριν τα επανασυναρμολογήσουν. Έμπειροι παλαιοκαλλιτέχνες δημιούργησαν στη συνέχεια το τρισδιάστατο μοντέλο.
Η αναπαράσταση εμφανίζεται σε ένα νέο ντοκιμαντέρ του BBC Studios για το Netflix με τίτλο Secrets of the Neanderthals, το οποίο εξετάζει τι γνωρίζουμε για τα μακροχρόνια εξελικτικά ξαδέρφια μας, που εξαφανίστηκαν πριν από περίπου 40.000 χρόνια.
«Πιστεύω ότι μπορεί να μας βοηθήσει να συνδεθούμε με το ποιοι ήταν», είπε η Δρ. Έμα Πομερόι, παλαιοανθρωπολόγος στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ «Είναι εξαιρετικά συναρπαστικό και τεράστιο προνόμιο, να μπορείς να δουλέψεις με τα λείψανα οποιουδήποτε ατόμου, αλλά κυρίως ενός τόσο ξεχωριστού όσο εκείνη».
Το κρανίο στο οποίο βασίζεται το μοντέλο βρέθηκε στο σπήλαιο Shanidar στο Ιρακινό Κουρδιστάν. Είναι ένα εμβληματικό μέρος, όπου ανακαλύφθηκαν τα λείψανα τουλάχιστον 10 ανδρών, γυναικών και παιδιών του Νεάντερταλ τη δεκαετία του 1950.
Όταν μια βρετανική ομάδα προσκλήθηκε πίσω από τις κουρδικές αρχές το 2015, σύντομα βρήκαν έναν νέο σκελετό, με το όνομα Shanidar Z, που περιλάμβανε μεγάλο μέρος του άνω σώματος του ατόμου, συμπεριλαμβανομένης της σπονδυλικής στήλης, των ώμων και των χεριών.
Το κρανίο ήταν σε μεγάλο βαθμό ακέραιο, με πάχος 2 εκατοστών και πιθανότατα είχε πέσει από έναν βράχο κάποια στιγμή στο μακρινό παρελθόν. «Το κρανίο ήταν τόσο επίπεδο όσο μια πίτσα», είπε ο καθηγητής Γκρέιαμ Μπάρκερ του Cambridge, ο οποίος ηγείται των νέων ανασκαφών στο Shanidar: «Είναι ένα αξιοσημείωτο ταξίδι. Ως αρχαιολόγος, μπορεί μερικές φορές να αισθανόμαστε αγανακτισμένοι για αυτό που κάνουμε. Αλλά πότε-πότε ανατρεφόμαστε από το γεγονός ότι αγγίζουμε το παρελθόν!».
Με την άδεια του τοπικού τμήματος αρχαιοτήτων, τα θραύσματα του κρανίου μεταφέρθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο σε τεμάχια ιζήματος, για να ξεκινήσει η επίπονη διαδικασία απελευθέρωσής τους, σταθεροποίησής τους και στη συνέχεια επανατοποθέτησής τους. Το περίπλοκο παζλ χρειάστηκε σε έναν αρχαιολόγο-συντηρητή περισσότερο από ένα χρόνο για να ολοκληρωθεί.
Στη συνέχεια, το ανακατασκευασμένο κρανίο σαρώθηκε στην επιφάνεια και δόθηκε μια τρισδιάστατη εκτύπωση στους Ολλανδούς καλλιτέχνες Άντρι και Άλφονς Κένις, οι οποίοι είναι γνωστοί για την ικανότητά τους, να δημιουργούν ανατομικά πιστές αναπαραστάσεις αρχαίων ανθρώπων από τα οστά και τα απολιθώματα τους.
Οι ερευνητές βασίστηκαν σε ορισμένες κυρίαρχες πρωτεΐνες που βρίσκονται στο σμάλτο των δοντιών που σχετίζονται με τη γυναικεία γενετική.
Πόσο χρονών ήταν η γυναίκα; Πιθανότατα πέθανε στα 40 της, κάτι που υποδεικνύεται από τα δόντια της που έχουν φθαρεί σχεδόν μέχρι τις ρίζες. «Μέχρι τη στιγμή που τα δόντια φθείρονται, το μάσημα δεν είναι τόσο αποτελεσματικό όσο θα ήταν, επομένως δεν μπορεί να φάει με τον ίδιο τρόπο», εξήγησε η ερευνήτρια.
Για πολύ καιρό, οι επιστήμονες θεωρούσαν τους Νεάντερταλ βάναυσους και απλοϊκούς σε σύγκριση με το είδος μας. Αλλά αυτή η άποψη έχει αλλάξει μετά τις ανακαλύψεις στο Shanidar. Το σπήλαιο είναι διάσημο για το είδος ταφικής πρακτικής που χρησιμοποιούσαν τότε. Τα σώματα ήταν τοποθετημένα προσεκτικά σε μια ρεματιά δίπλα σε έναν ψηλό βράχο. Όλοι οι νεκροί μοιράζονταν τον ίδιο προσανατολισμό.
