Σε επιστολή τους στις 23 Απριλίου 2013, οι τότε υπουργοί Εξωτερικών της Γερμανίας, της Αγγλίας, της Αυστρίας και της Ολλανδίας διαμαρτύρονταν ενώπιον της ιρλανδικής προεδρίας, καταγγέλλοντας “τις συστηματικές απάτες και καταχρήσεις του δικαιώματος στην ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων που προέρχονται από χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης”.
Ήταν η εποχή που οι ζυμωτές της πολιτικής διεξόδου της Ε.Ε. από την οικονομική κρίση κράδαιναν τις πολεμικές σημαίες εναντίον εκείνων που “καταχρώνται τα συστήματα κοινωνικής προστασίας”.
Απλή και αποτελεσματική, η ρητορική αυτή ήρθε να σκεπάσει την γενικευμένη ανασφάλεια που δημιουργούσε η κατάρρευση της κοινωνικής προστασίας, με το πέπλο της απόρριψης του “ξένου” προς χάριν της προστασίας του “ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου”. Στη χώρα μας ο κήπος του κεκαλυμμένου χρυσαυγιτισμού δεν έμεινε απότιστος. Διάφορα σοβινιστικά μπουμπούκια άνθισαν και πότισαν με το όψιμο ενδιαφέρον τους (μόνο για Έλληνες) την καμένη γη που άφηνε πίσω της η λαίλαπα των μνημονίων. Χαρακτηριστική περίπτωση ο “ πολιτικός που έχει ζητήσει να πυροβολούν τους μετανάστες και που σήμερα έχει ως αποστολή να μας σώσει από τον κορονοϊό”, Θάνος Πλεύρης.
Ήταν στις 9 Ιουνίου 2011 όταν ο σημερινός υπουργός Υγείας αποφαινόταν ότι: “το πρόβλημα στα νοσοκομεία υφίσταται εξ αιτίας της ανεξέλεγκτης νοσηλείας λαθρομεταναστών”. Για να θέσει στη συνέχεια το ερώτημα: “Πόσες είναι οι νοσηλείες λαθρομεταναστών τα τελευταία πέντε χρόνια. Πόσοι τοκετοί νομίμων και παρανόμων αλλοδαπών γυναικών πραγματοποιήθηκαν στα δημόσια νοσοκομεία;”. Περιττό να πούμε ότι την ερώτηση συνυπέγραφε και ο νυν υπουργός Ανάπτυξης, εξίσου αναβαπτισμένος στη νεοδημοκρατική κολυμβήθρα του Σιλωάμ, Άδωνις Γεωργιάδης.
Εκτός αυτού, εκτός δηλαδή ότι πρόκειται για ακροδεξιούς μέχρι το μεδούλι που κινήθηκαν πολιτικά με τρόπο που τους επέτρεψε να κάνουν καριέρα εντός της κυβερνώσας παράταξης, χωρίς να αλλοιωθεί ο μισαλλόδοξος πυρήνας της ιδεολογίας τους, ο πολιτικός αρμός που ενώνει τους κ.κ. Γεωργιάδη, Πλεύρη, αλλά και τον Μάκη Βορίδη είναι ότι και οι τρεις, όντας σαμαρικές μεταγραφές από το πανέρι του Καρατζαφέρη, κλήθηκαν να διαχειριστούν το κρίσιμο χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Υγείας. Τρεις πολιτικοί, δηλαδή, όχι μόνο με ακροδεξιά πολιτική καταγωγή, αλλά με ακροδεξιά αντίληψη στο τιμόνι του υπουργείου Υγείας…
Να φταίει που τα πνευματικά τέκνα του καρατζαφερισμού σταδιοδρόμησαν πολιτικά σε μια χώρα που για εφτά χρόνια δέχθηκε τη φασιστική θεραπεία του Παπαδόπουλου, θαυμαστές του ιδίου και της “εγχειρήσεως” του υπήρξαν και οι τρεις; Ίσως, ποιος ξέρει…
Ίσως πάλι, πρέπει να κινηθούμε πέραν του προφανούς. Να τσιγκλίσουμε τη μνήμη μας και να μεταφερθούμε στο 2013 και το 2014, όταν ο Άδωνις Γεωργιάδης ηγούνταν του υπουργείου Υγείας, έχοντας υπό την κηδεμονία του τον κύριο “η προστασία του αίματος είναι ο μοναδικός τρόπος για να σωθεί η ελληνική κοινωνία”, Θάνπ Πλεύρη. Όπως χαρακτηριστικά ανέφεραν δημοσιεύματα της εποχής, ο νυν υπουργός Ανάπτυξης ήταν εκείνος που επιστράτευσε τον καλό του φίλο “ως άμισθο νομικό σύμβουλο με ευθύνη για τις συμβάσεις που θεωρούνται καθοριστικές για τον χώρο της Υγείας – συμμετέχοντας, ταυτόχρονα, σε όλες τις άμισθες επιτροπές του υπουργείου, αφού ο Άδωνης Γεωργιάδης τον εμπιστεύεται απόλυτα”.
Όπως τονίζουν στο “Κοσμοδρόμιο” παράγοντες που παρακολουθούν στενά την πορεία του κ. Πλεύρη, ουσιαστικά ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι εκείνος που τον φέρνει στη Νέα Δημοκρατία, τον επιβάλλει ως συνομιλητή της επιχειρηματικής ελίτ του χώρου (θα δούμε μετά τον τρόπο), βλέποντας τη… δουλειά του να τον επιβάλλει τελικά στο εσωτερικό του κόμματος.
Άξιος της εμπιστοσύνης Γεωργιάδη, ο Θάνος Πλεύρης απέκτησε συγκεκριμένη και συσσωρευμένη “εμπειρία”σε θέματα Υγείας, όταν ο πρώτος διέλυε το πάλαι ποτέ ΙΚΑ, όταν έκλεινε, συγχώνευε κλινικές και νοσοκομεία, όπως το ΨΝΑ, όταν επέβαλλε το όνειδος του πεντάευρου στα νοσοκομεία· όταν αντιμετώπιζε την ανέκαθεν προβληματική στη χώρα πρωτοβάθμια περίθαλψη, μέσω του περαιτέρω ξερχαβαλώματός της. Αλλά και όταν συναντιόταν με τον άνθρωπο που φαίνεται, ούτε λίγο ούτε πολύ, να διαμόρφωνε την πολιτική του υπουργείου Υγείας επί υπουργίας Γεωργιάδη.
Ο λόγος φυσικά για τον Mr. Novartis, Κωσνταντίνο Φρουζή, ο οποίος παρά τη σύλληψή του το 1998 για επίδειξη των γενετικών του οργάνων σε 11χρονο κορίτσι στην Κρήτη (σύλληψη η οποία δεν τον οδήγησε στη Δικαιοσύνη), κατάφερε ανεμπόδιστα να χρηστεί αντιπρόεδρος της φαρμακευτικής, πρόεδρος του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ), ενώ ταυτόχρονα ασκούσε χρέη συμβούλου του Αντώνη Σαμαρά, ανήκε στον φιλικό πυρήνα του Κυριάκου Μητσοτάκη και αποτέλεσε ένα από τα πρόσωπα-κλειδιά στο σκάνδαλο με τη μεγάλη πολυεθνική στην Ελλάδα. Μπορεί βέβαια να αθωώθηκε για τη “μικρή Novartis” ωστόσο, το όνομά του εμπλέκεται ακόμη στο μεγάλο σκάνδαλο στον χώρο της Υγείας.
Σύμφωνα με παλαιότερο δημοσίευμα της εφημερίδας “Δημοκρατία”, ο Κωνσταντίνος Φρουζής γράφει στις 20 Οκτωβρίου 2013 ένα “προσωπικό σημείωμα”, όπως το ονομάζει, στον τότε υπουργό Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη. Το σημείωμα βρέθηκε αποθηκευμένο στους υπολογιστές που κατάσχεσαν οι αρχές από τα γραφεία του τότε προέδρου του ΣΦΕΕ και αντιπροέδρου της Novartis Hellas, υπό τον τίτλο “Προσωπικό Σημείωμα στον υπουργό Υγείας 20.10.2013” [Personal Note to MoH (σ.σ.: Minister of Health) 20.10.2013].
Το άμεσο και επιτακτικό ύφος της επιστολής, που διανθιζόταν από εκφράσεις όπως “σε παρακαλώ”, αλλά και τα επαναλβανόμενα “πρέπει” που απεύθυνε ο τέως ισχυρός άντρας της Novartis προς τον υπουργό, καθώς και η καταληκτική προτροπή “σε παρακαλώ να παρακολουθείς εκ του σύνεγγυς, καθημερινά και προσωπικά, την εξέλιξη των ανωτέρω θεμάτων, δεδομένου ότι αφορούν στο άμεσα επόμενο διάστημα και από αυτά κρίνονται σχεδόν τα πάντα”, προσδίδει στην καλύτερη ένα ασυνήθιστα οικείο ύφος σε μια επιστολή τέτοιου τύπου. Γιατί, στη χειρότερη, θα μπορούσαμε να πούμε πως πρόκειται για ένα σαφές σημείωμα που προδίδει ότι οι κύριοι Φρουζής και Γεωργιάδης συνδιαμόρφωναν την πολιτική της τότε κυβέρνησης στην Υγεία και το φάρμακο.
Μάλιστα, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Άντας Ψαρρά το 2018, ο Αντώνης Σαμαράς, αν και εν τέλει έμεινε εκτός του κύριου κάδρου της υπόθεσης, είχε τοποθετήσει επισήμως στο think tank του τον πρόεδρο της Novartis Hellas, Georg Schroeckenfuchs, καθώς και τον Φρουζή. Συγκεκριμένα, βάσει του ίδιου πάντα ρεπορτάζ: “Στην επιστολή του με ημερομηνία 14 Ιανουαρίου 2013 προς τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά ο οικονομικός διευθυντής της Novartis, Jonathan Symonds, ζητά συνάντηση με τον πρωθυπουργό και του θυμίζει ότι “ο πρόεδρος της Novartis Hellas Georg Schroeckenfuchs και ο αντιπρόεδρος Κώστας Φρουζής που είναι και πρόεδρος του ΣΦΕΕ είναι μέλη του think tank που έχετε πρόσφατα συστήσει προκειμένου να οδηγήσετε την Ελλάδα από το στάτους της επιβίωσης στο στάτους της σταθεροποίησης και της ανάκαμψης”.
Σε ό, τι αφορά το ηλεκτρονικό μήνυμα Γεωργιάδη, ο σημερινός υπουργός Ανάπτυξης έχει σημειώσει μεταξύ άλλων: “Ξέρω το μέιλ για το οποίο μιλάτε. Αν το διαβάσετε θα δείτε ότι εμείς κάναμε το αντίθετο από αυτό που ζητούσε ο Φρουζής”.
Για τον κύριο Γεωργιάδη δεν υπάρχει για την ώρα εκκρεμούσα δίωξη. Ωστόσο αναλυτικό δημοσίευμα της “Εφ.Συν.” παλιότερα κατέρριπτε έναν προς έναν τους ισχυρισμούς του, ως ψευδείς, με τη συντάκτρια του δημοσιεύματος μάλιστα να τονίζει ότι όλα όσα ισχυρίζεται ο υπουργός εύκολα ελέγχονται και καταρρίπτονται. (Εδώ, το δημοσίευμα με τις απαντήσεις Γεωργιάδη καθώς και αυτές της δημοσιογράφου).
Θα πειτε, βέβαια, ότι στα πλαίσια της ελεύθερης αγοράς όλα επιτρέπονται. Ακόμη και ο χρηματισμός γιατρών και πολιτικών από μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες, αν είναι να… σώζονται ζωές…
Ωστόσο, στην περίπτωση της Novartis, βάσει των αποκαλύψεων στο ντοκιμαντέρ του ελβετικού RSI, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι έπαιξαν έναν επιπρόσθετο ρόλο, αφού εκτόξευαν την τιμή των φαρμάκων στην Ελλάδα, την οποία η πολυεθνική είχε ως χώρα-βάσης για να ρυθμίζει και το τιμολόγιο στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Θα πείτε πάλι, υπάρχουν στοιχεία για όλα αυτά; Βρέθηκαν χρήματα σε λογαριασμούς πολιτικών ή συγγενικών τους προσώπων; Όχι, όχι και όχι είναι η απάντηση. Τουλάχιστον προς ώρας… Παρόλα αυτά, από πότε τα pampers, οι κίτρινοι φάκελοι ή οι τσάντες αποτέλεσαν τεκμήριο αθωότητας, όταν είναι κοινώς αποδεκτό ότι ανέκαθεν έβγαζαν φτερά για άλλες χώρες και μη αναγνωρίσιμα τραπεζικά ίχνη;
Σε κάθε περίπτωση το σκάνδαλο Novartis οικοδομήθηκε πάνω στο σκυλευμένο πτώμα της ελληνικής οικονομίας τη στιγμή που οι δανειστές της χώρας ζητούσαν μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης. Μαξίμου και Novartis Hellas “εξοικονόμησαν” 1,1 δισ. Ευρώ επιβαρύνοντας αποκλειστικά την τσέπη των ασθενών, σύμφωνα με στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Με λίγα λόγια, η υγεία των ασθενών αποτέλεσε ζήτημα ατομικής ευθύνης , καθώς οι πολίτες έφτασαν να πληρώνουν το 40% των συνολικών δαπανών της περίθαλψης, την ώρα που η μεσοσταθμική συμμετοχή στο φάρμακο, από 9% το 2009, ξεπέρασε το 25% το 2015, με την κερδοφορία της φαρμακοβιομηχανίας ωστόσο να συνεχίζεται απρόσκοπτα.
Ίσως αυτό το έντεχνο ριφιφί στις τσέπες του κόσμου τεκμηρίωνε και το “προσωπικό σημείωμα” Φρουζή προς Γεωργιάδη, λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία που έχουν προκύψει από παρελθούσες δημοσιογραφικές έρευνες. Μπορεί πάλι να το τεκμηρίωνε και η αλληλογραφία που μαρτυρά τα πάρα δώσε του κ. Πλεύρη με τον Φρουζή, όπως αποκάλυψε το 2019 η εφημερίδα Documento. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, οι δύο άντρες συναντήθηκαν για “νομικά θέματα”, όπως αναφέρεται στο θέμα του ηλεκτρονικού μηνύματος το οποίο έχει ημερομηνία αποστολής 21 Οκτωβρίου 2014. Στο πηδάλιο του Υγείας εκείνη την περίοδο βρίσκεται ο Μάκης Βορίδης σε μια προσπάθεια της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από τα μέτωπα που είχε ανοίξει με τους υγειονομικούς ο Άδωνις Γεωργιάδης. Ο Θάνος Πλεύρης συνεχίζει ως νομικός σύμβουλος του υπουργού και ως τέτοιος συναντάται με τον κ. Φρουζή από τον οποίο δέχεται βροχή αιτημάτων που αφορούν ζητήματα στον τομέα του φαρμάκου, αλλά και διευκρινίσεις, καθώς και νομοθετικές διεκπεραιώσεις.
“Στο υπουργείο Υγείας συναντήθηκα με εκατοντάδες θεσμικούς φορείς και έλαβα σειρά υπομνημάτων τόσο ιδιωτών παρόχων όσο και εκπροσώπων της φαρμακοβιομηχανίας”, έχει δηλώσει ο νυν υπουργός Υγείας, έπειτα από αίτημα του Documento για σχολιασμό. Ενώ στη συνέχεια πρόσθεσε ότι: “Σε μια δικογραφία 10.000 σελίδων για τη Novartis ουδείς έχει αναφερθεί σε εμένα”.
Βέβαια, παρά τον θεσμικό χαρακτήρα της συνάντησης, εκείνο που δεν αναιρείται είναι το ίδιο το γεγονός της συνάντησης, ειδικά όταν ο Θάνος Πλεύρης έχει παραδεχθεί δημόσια ότι είχε βρεθεί στο ξενοδοχείο Χίλτον και με τον έτερο πρωταγωνιστή της υπόθεσης Novartis, Νίκο Μανιαδάκη.
Προφανώς κάτι δεν κολλάει εδώ. Δεν είναι λίγο… περίεργο ο τέως νομικός σύμβουλος του υπουργείου Υγείας (εμπλεκόμενος, άρα, στην κατάρτιση νομοσχεδίων την επίμαχη περίοδο) να συζητά απευθείας με τον κόσμο της φαρμακοβιομηχανίας και όχι, ας πούμε, με τους εργαζόμενους του κλάδου σε θέσεις κλειδιά για τη χάραξη συγκεκριμένης πολιτικής σε συνθήκες οικονομικής κρίσης; Δεν είναι εξίσου… περίεργο να συνομιλεί με τα δύο κεντρικά πρόσωπα του σκανδάλου, στη συνέχεια να είναι εισηγητής της ΝΔ κατά τη συζήτηση συγκρότησης της προανακριτικής για τη Novartis και σήμερα να γίνεται υπουργός Υγείας, με μόνη εικόνα για τον κλάδο αυτή της σοβαρής περιπέτειας της υγείας του;
Δεν ξέρω. Περίεργος δηλώνω, όχι επικριτικός…
