Στις 20 Νοεμβρίου ξεκινά ίσως το πιο αμφιλεγόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου στην ιστορία του θεσμού. Το Κατάρ, η διοργανώτρια της επονομαζόμενης «γιορτής του ποδοσφαίρου», έχει κατηγορηθεί για πλείστα όσα σχετικά με τη διαδικασία ανάθεσης του Μουντιάλ, την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα και κυρίως για τις εργασιακές συνθήκες. Πολλοί από αυτούς που σήκωσαν στους ώμους τους το στήσιμο αυτής της φιέστας το πλήρωσαν με τη ζωή τους.
Ρεπορτάζ του βρετανικού «Γκάρντιαν» πριν από έναν χρόνο, υποστήριζε ότι πάνω από 6.500 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους στα έργα που ξεκίνησαν στο Κατάρ το 2010. Οι πιο πολλοί από αυτούς ήταν από την Ινδία, ενώ σε αυτή τη μακάβρια λίστα ακολουθούν το Νεπάλ, το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν και η Σρι Λάνκα.
Ο Ολλανδός σκιτσογράφος Jean Gouders δανείζεται τον τίτλο της ταινίας για τον εμφύλιο της Καμπότζης «Κραυγές στη Σιωπή» του Ρόλαντ Τζοφέ για να περιγράψει τις «Κραυγές στα γήπεδα» του Κατάρ.
Ο Ρώσος Vladimir Khakhanov σχολιάζει για την ίδια διοργάνωση από την οποία η χώρα του αποκλείστηκε λόγω του πολέμου στην Ουκρανία: «Το Κατάρ εν αναμονή του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ό,τι κι αν γίνει θα μείνουν τα σουβενίρ».
