Το Ισραήλ αιφνιδιάστηκε από τη στρατιωτική επιχείρηση εξέγερσης της 7^ης  Οκτωβρίου 2023 που προκάλεσε τις πιο επικίνδυνες και μεγαλύτερες απώλειες στην ιστορία του από την ίδρυσή του.

Η Αμερική, από την άλλη, εξεπλάγη από την ευθραυστότητα της ισραηλινής άμυνας, η οποία κατέρρευσε μέσα σε λίγα λεπτά στα σύνορα της Γάζας ανοίγοντας το δρόμο για την αντίσταση να φτάσει στο Τελ Αβίβ αν ήθελε.

Αυτή ήταν η έκπληξη στην αρχή, αλλά αυτό που ακολούθησε…προκάλεσε ακόμη μεγαλύτερη κατάπληξη καθώς το Ισραήλ εξεπλάγη από τη δύναμη και την αποτελεσματικότητα της αντίστασης στη Γάζα και από τη διάρκεια του πολέμου, μιας που είχε συνηθίσει σε αστραπιαίους πολέμους, που μερικές φορές, αν παρατεινόταν, θα διαρκούσε για λίγες μέρες, εβδομάδες ή μήνες.

Το Ισραήλ εξεπλάγη επίσης από την πλημμύρα κινητοποιήσεων και καταδίκης αυτού του πολέμου που σάρωσε τις πρωτεύουσες και τα πανεπιστήμια του κόσμου.

Στη συνέχεια εξεπλάγη από την απώλεια του κύρους και της  εικόνας που είχε καλλιεργήσει ώστε να προβάλλεται σαν όαση δημοκρατίας και πολιτισμού στη Μέση Ανατολή, αφού αφενός κατατέθηκε εναντίον του προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο του ΟΗΕ με αίτημα να διωχθούν οι ηγέτες του με την κατηγορία της γενοκτονίας, και αφετέρου ο πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου εμφανίστηκε να εκφωνεί την ετήσια ομιλία του μπροστά σε κενές θέσεις στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Επιπλέον, το Ισραήλ εξεπλάγην και από την αποτυχία του να πετύχει τον εκτοπισμό του παλαιστινιακού λαού μας από τη Γάζα και τη Δυτική Όχθη, νομίζοντας πως η εκκένωση των παλαιστινιακών εδαφών ήταν εφικτή.

Όσο για την Αμερική, η οποία έχει πολιτική δύο μέτρων και σταθμών και ζητά τη διακοπή του πολέμου παρέχοντας ταυτόχρονα όλα τα συστατικά για τη συνέχιση και την κλιμάκωσή του, δεν θα μπορούσε να περιμένει την ένταση της αιμορραγίας που της επέβαλε αυτός ο πόλεμος, οικονομικά, δίνοντας δισεκατομμύρια δολάρια στο Ισραήλ χωρίς λογαριασμό, μεταφέροντας εκατοντάδες χιλιάδες τόνους τακτικών, βαριών και έξυπνων πυρομαχικών, για την κάλυψη του πολέμου σε πολλά μέτωπα ταυτόχρονα, δίχως σαφή προοπτική για τελείωμα ή υποχώρηση του πολέμου.

Οι Παλαιστίνιοι, οι Λιβανέζοι, θυσίασαν δεκάδες χιλιάδες μάρτυρες, ενώ πολλοί περισσότεροι τραυματίστηκαν σε σημείο αναπηρίας. Ταυτόχρονα, εκατοντάδες χιλιάδες σπίτια καταστράφηκαν, η εκπαίδευση διαταράχθηκε, νοσοκομεία τέθηκαν εκτός λειτουργίας και εκατομμύρια εγκαταστάθηκαν στο ύπαιθρο κάτω από το κρύο του χειμώνα και τη ζέστη του καλοκαιριού. Οι ασθένειες και οι επιδημίες εξαπλώθηκαν με τρόπο που δεν είχε ξανασυμβεί.

Όλα αυτά είναι οδυνηρά και αποκαρδιωτικά, αλλά αυτό που παρήγαγε ο πόλεμος είναι βαθύτερες και πιο σημαντικές αλήθειες, δηλαδή ότι το Παλαιστινιακό ζήτημα συνεχίζει την αναβίωση και την παρουσία του ως πρωταρχικό ζήτημα σε επίπεδο όλου του κόσμου. Δεν υπάρχει καμία ελπίδα για τη σταθερότητα και την ασφάλεια της περιοχής ή του Ισραήλ, όσο αυτό το ζήτημα παραμένει χωρίς λύση που να ικανοποιεί τους ενδιαφερόμενους φορείς. Αυτό έχει γίνει πλέον ξεκάθαρο σε όλο τον κόσμο και αυτό είναι το αποτέλεσμα που περιέγραψε ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Λόιντ Όστιν από τις πρώτες μέρες του πολέμου.

Το Ισραήλ, που δεν κερδίζει από άποψη τακτικής παρά μόνο στην επίτευξη μεγαλύτερου αριθμού δολοφονιών Παλαιστινίων και Λιβανέζων και την πραγματοποίηση συστηματικής καταστροφής, σίγουρα θα χάσει στρατηγικά αλλά και στη γεωπολιτική αναδιάρθρωση των συμφερόντων του με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η ικανότητα των λαών να κερδίζουν είναι αυτό που μας διδάσκει η Ιστορία. Και η νίκη τους είναι στρατηγική.