Η τετραετής διαμονή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα μεγαλύτερα glitch στην ιστορία της εκτελεστικής εξουσίας. Οι λόγοι οι οποίοι το προκάλεσαν αυτό είναι πολλοί και οι αναλύσεις δεν συγκλίνουν όλες. Έτσι και αλλιώς αυτή είναι μία πολύ πρώιμη συζήτηση και ακόμα δεν έχουν καταφέρει να τον βγάλουν από εκεί μέσα. Και ενώ θα συνεχίσουμε να ψάχνουμε για αρκετό καιρό ακόμα για τους λόγους τους οποίους ώθησαν τους Αμερικανούς (ή τουλάχιστον τους σχεδόν μισούς από αυτούς) να εκλέξουν τον Τραμπ ως τον 45ο Πρόεδρο των ΗΠΑ, η συζήτηση για τα μέσα τα οποία τον ανέδειξαν έκλεισε με το που εκλέχτηκε. Χωρίς το twitter δεν υπήρχε καμία περίπτωση να έφτανε εκεί που έφτασε.
Την ίδια στιγμή που κάποιους τους απασχολούσε η επιρροή της πολιτικής ορθότητας στον δημόσιο λόγο, ο Τράμπ πέταξε τη μπάλα στην εξέδρα και έφερε στο προσκήνιο τον ανορθόδοξο λόγο – ίσως και τον παράλογο λόγο. Για εκατομμύρια συμπολιτών του ήταν επιτέλους ένας πολιτικός που μιλούσε σαν αυτούς. Χωρίς τους βερμπαλισμούς και τις πομφόλυγες της πολιτικής ελίτ που γυροφέρνει την Ουάσιγκτον σαν ένα σμήνος πεινασμένων ορνέων. Κατάφερε με αυτόν τον τρόπο να σπάσει κάθε είδους ταξικό και γεωγραφικό περιορισμό οδηγώντας τους λευκούς Αμερικανούς άντρες σε μία νίκη απέναντι στο κατεστημένο (;). Η νικηφόρα πορεία βέβαια ανακόπηκε βίαια στις τελευταίες εκλογές, γιατί τα έχουν αυτά οι δημοκρατίες και η CIA δεν είχε ακόμα την εξουσιοδότηση να τις παρακάμπτει εντός των συνόρων – ήταν και σε κακή μέρα τα… ρωσικά τρολ και το γλυκό έδεσε. Προτελευταίο καρφί στο φέρετρο της προεδρικής του θητείας ήταν η επικοινωνία της επικεφαλής της Γερουσίας Νάνσι Πελόζι με τον αρχηγό του αμερικανικού Γενικού Επιτελείου στρατηγό Μαρκ Μάιλι για τους κωδικούς των πυρηνικών πυραύλων. Μια επικοινωνία που όλος ο πλανήτης οφείλει στον Έλληνα τέως υπουργό Άμυνας Πάνο Καμμένο, ο οποίος ενημέρωσε έγκαιρα ολόκληρο τον πλανήτη για την επικινδυνότητα της κατάστασης μέσω, από ειρωνεία της τύχης, ενός tweet.
Τελευταίο χτύπημα στον απερχόμενο Πρόεδρο είναι το μπλοκάρισμα όλων των λογαριασμών του σε Facebook, Instagram και φυσικα στο twitter. Ως ύστατο φόρο τιμής διαλέξαμε μερικά από τα πιο λαχταριστά tweets τον Ντόναλντ Τραμπ για αποχαιρετήσουμε έναν κόσμο που τελειώνει δίχως κρότο, παρά μόνο με έναν λυγμό. Καλή σας απόλαυση.
Η Κίνα έχει μεγαλύτερη βιομηχανική παραγωγή από τις ΗΠΑ, αλλά προτίθεται να τη θυσιάσει για να πλήξει τις ΗΠΑ. Γυναικοκτόνος που ισχυρίζεται ότι το έκανε γιατί την αγαπούσε βγάζει περισσότερο νόημα.
Ένας πρόεδρος πρέπει να μπορεί να κάνει τα πάντα, ακόμα και να δίνει συμβουλές σχέσεων.
Ευτυχώς, χάρη στον Τραμπ οι εκλεγμένοι Αφροαμερικανοί σε δημόσια αξιώματα είναι περισσότεροι από ποτέ.
Περίεργος τρόπος για να εξαγγείλει την πρόθεση του να… ικανοποιήσει την Αμερική.
Επιτέλους ένας πολιτικός που δεν φοβάται το πολιτικό κόστος των λεγομένων του.
Αυτό πάει στην κατηγορία “tweets that didn’t age well”
Αν είχε χιούμορ ο Ομπάμα θα του ζητούσε χαρτί από τη Mensa με αντάλλαγμα το πιστοποιητικό γέννησης του.
Λογικά ήταν ο ίδιος που παράγγελνε πίτσες στον Βασίλη Λεβέντη.
Αν ο Ομπάμα κατάφερε να πάρει εκλογές με έναν τυφώνα, ο Τραμπ με μία πανδημία θα τις έπαιρνε με 80%, ohh wait…
“Η Αριάννα Χάφινγκτον είναι άσχημη και εσωτερικά και εξωτερικά. Καταλαβαίνω απόλυτα τον πρώην άντρα της που την παράτησε για έναν άντρα, πήρε μια καλή απόφαση.“
Ας μας το εξηγήσει αυτό κάποιος φιλελέφτ με όρους sexual fluidity, αν μπορεί καλύτερα από τον Πρόεδρο.
Με δεδομένο ότι ο Ted Cruz εξελίχθηκε στον πιο πιστό του σύμμαχο στο Καπιτώλιο, λογικά έχει φωτό της γυναίκας του να σοδομίζει μωρά φώκιας.
Ένα tweet που θα έκανε τον John Bolton να ξυρίσει το μουστάκι του και να γραφτεί στο ΣΕΚ.
Στην Πομπηία ένας είχε ευχηθεί να αποκτήσουν το γραφικό ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης. Ίσως η έκρηξη του Βεζούβιου να μην ήταν ο καλύτερος τρόπος να γίνει αυτό.
Οι φυσιολογικοί άνθρωποι στο άκουσμα της λέξης «Πέμπτη», σκέφτονται πως θα μπορούσαν να γίνει κάνα τετραήμερο, ο Τραμπ σκέφτεται βαθύτερα.
Ευτυχώς στην Ελλάδα έχουμε τα τραπεζάκια της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στις εγγραφές και αν πάει κανείς με κάνα περίεργο χαρτί τον πετάνε έξω με τις κλωτσιές.
“Γιατί παίζει μπάσκετ ο Ομπάμα σήμερα; Γι’αυτό η πατρίδα μας είναι σε αυτό το χάλι.¨
Φανταζόμαστε όλοι τον Μιλτιάδη Έβερτ να κατηγορεί γεμάτος ιερή οργή τον Κώστα Σημίτη που έπινε ούζα στο Μοναστηράκι την παραμονή εκλογών
“Ενώ η Μπετ Μίντλερ είναι μία εξαιρετικά άσχημη γυναίκα, αρνούμαι το πω επειδή επιμένω πάντα στην πολιτική ορθότητα.“
Αυτό το έχει κλέψει σίγουρα από τον Κώστα Λαλιώτη όταν θέλει να πει κάποια καφρίλα για την οικογένεια Μητσοτάκη.
Ήταν ο ίδιος που είχε ψηφίσει για να μην γίνουν τα ελληνικά η δεύτερη επίσημη γλώσσα των ΗΠΑ.
Άστα αυτά, για το 5G θέλουμε να μας πεις.
Σκέψη Ομπάμα (για ρέκτες)
Στους τέσσερις μεγάλους Matsuo Basho, Kobayashi Issa, Masaoka Shiki και Yosa Buson της ποίησης haiku, προσθέτουμε κι έναν πέμπτο.
“Παρά το συνεχές αρνητικό τύπου κοβφεφε“
Μαζί με τον Δίσκο της Φαιστού και τις δηλώσεις του Αντιπροέδρου του Εδεσσαϊκού, παραμένουν τα τρία μεγαλύτερα γλωσσολογικά μυστήρια.
Όλοι θυμόμαστε εκείνον τον συμμαθητή που δήλωνε περήφανα πως πήρε πρώτος το Playstation.
Τότε μας φάνταζε αστείο σενάριο, αλλά τότε δεν είχαμε 2020.
Καλή και στοχαστική χρoνιά και σε εσένα Ντόναλντ.
Είναι εκεί που λέει ο Χατζηχρήστος στον Μπακαλόγατο, «Μη με κρατάτε ρε».
Κάνυε: Δεν χρειάζεται να συμφωνείς σε όλα με τον Τραμπ αλλά ο όχλος δεν μπορεί να με κάνει να σταματήσω να τον αγαπάω. Έχουμε και οι δύο τη δύναμη του Δράκου. Είναι ο αδερφός μου. Αγαπώ τους πάντες. Δεν συμφωνώ όλα όσα κάνει κανείς. Αυτό μας κάνει ξεχωριστούς. Και έχουμε το δικαίωμα της ελεύθερης σκέψης.“
Από τον Αχιλλέα και τον Πάτροκλο είχαμε να δούμε τέτοιο bromance.
Αν κρίνουμε από την εικόνα του σωφρονιστικού συστήματος των ΗΠΑ, ένα κομμάτι μουσακάς και ένα δραπανοκατσάβιδο θα μπορούσαν βρουν περισσότερες λύσεις.
Όπως οι Γαλάτες φοβόντουσαν μόνο μην τους πέσει ο ουρανός στο κεφάλι, έτσι και οι Ιρανοί φοβούνται πάρα πολύ τα caps lock.
Κάποια στιγμή, μετά από χρόνια, θα μάθουμε ότι οι διαχειριστές του account του ήταν οι σεναριογράφοι του South Park.
