Οι μέρες που ο ιδρυτής του “Κινήματος των 5 Αστέρων” (M5S) Μπέπε Γκρίλο αλάλαζε κατά της ΕΕ και κήρυττε την έξοδο της Ιταλίας φαίνεται πως περνούν ανεπιστρεπτί, καθώς η έως σήμερα αντισυστημική παράταξη εγκαταλείπει τα ήξεις αφήξεις και φαίνεται πως επιταχύνει την πορεία της για ένταξη στην ομάδα των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωκοινοβούλιο (S&D) .

Η προοπτική αυτή που είχε προαναγγελθεί τον περασμένο Μάρτιο από τον  αντιπρόεδρο του M5S στο Ευρωκοινοβούλιο, Φάμπιο Μάσιμο Καστάλντο, φαίνεται πως εισέρχεται στην τελική τροχιά της. Το προηγούμενο Σάββατο ο υπουργός Εξωτερικών, Λουΐτζι Ντι Μάγιο, είχε αναφερθεί διαρρήδην σε συνέντευξή του στην αναπόφευκτη πορεία του Κινήματος στην αγκάλη των Σοσιαλιστών, καθώς το κόμμα όπως δήλωσε “εργάζεται για έναν προοδευτικό συνασπισμό” στην Ιταλία, “αλλά και στην Ευρώπη”.

Με αυτή τη δήλωση ο Ντι Μάιο σαφώς προσδιόρισε τη σύμπλευση με τον χαρακτήρα της κυβερνητικής πολιτικής του δοτού πρωθυπουργού Μάριο Ντράγκι, που στηρίζεται  ανοικτά από το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα (PD), το οποίο αναδεικνύεται πλέον πρώτο κόμμα στις δημοσκοπήσεις και αδιαφιλονίκητο στήριγμα της πολιτικής του Πρωθυπουργού. Παράλληλα, ο Ντι Μάγιο έτσι  διαχωρίζει σαφώς τη θέση του από τον έτερο αντισυστημικό σχηματισμό, τη Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι “που κλείνει το μάτι στην άκρα δεξιά” και μεθοδεύει τη δημιουργία, μαζί με Όρμπαν, Λεπέν και Πολωνία, μια ομάδα αντιευρωπαϊστών στο Ευρωκοινοβούλιο.

Παρά την αλλαγή ταχύτητας στην προσέγγιση του Κινήματος με την ΕΕ, το “φλερτ” δεν έχει αποδώσει ακόμη, καθώς ακόμη απομένουν πολλές προϋποθέσεις ακόμη που θα πρέπει να εκπληρωθούν και να δοθούν οι αναγκαίες εκατέρωθεν εγγυήσεις. Μία από αυτές είναι και η εξασφάλιση της αντιπροεδρίας για τον Καστάλντο, σε περίπτωση που ο Σοσιαλιστής Νταβίντ Σασόλι, του οποίου η θητεία λήγει τον Ιανουάριο, επανεκλεγεί πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου. Κάτι που αναμένεται να συμβεί, μιας και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) έχει αποκλείσει ο επικεφαλής του Μάνφρεντ Βέμπερ να υποψήφιος ξανά για τη θέση. Όμως εάν αυτό επαληθευτεί, τότε βάσει του καταστατικού δεν μπορεί να υπάρχει και αντιπρόεδρος από το S&D, γεγονός που περιπλέκει τα πράγματα. Από την άλλη όμως, το Κίνημα και η μη ευκαταφρόνητη δύναμή του δεν είναι δυνατόν να παραμείνει στη Μεικτή Ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου, που δεν έχει κάποια βαρύνουσα σημασία στις αποφάσεις του Σώματος και να παραμένει εκτός νυμφώνος στις σημαντικές επιτροπές κι εξελίξεις.

Το σημαντικό στοιχείο πάντως για την ένταξη των “Πεντάστερων” στην ευρωσοσιαλιστική ομάδα είναι πως, παρόλο που δεν έχει υπάρξει κάποια επίσημη θέση από το κόμμα, το PD μοιάζει να ευνοεί την ένταξη του M5S στην ευρωομάδα του. Ένα πράσινο φως από το ‘Νατζαρένο” (έδρα του PD) σαφώς θα επιτάχυνε τις διαδικασίες και αυτό είχε τεθεί ήδη επί τάπητος στη συνάντηση που είχαν οι δύο ηγέτες των κομμάτων, Τζουζέπε Κόντε και Ενρίκο Λέτα, στις 25 Οκτωβρίου, που επικύρωσε πως οι δύο παρατάξεις αποτελούν στην ουσία τον στυλοβάτη της κυβέρνησης Ντράγκι.

Βέβαια μέχρι τώρα δεν έχει δρομολογηθεί μία επίσημη διαβούλευση, αλλά σύμφωνα με πηγές του M5S, Pd και S&D πραγματοποιούν άτυπες συνομιλίες, αλλά με ειλικρινή βούληση ελπίζουν ότι θα ευοδωθούν. Ήδη επικυρώθηκε το χρονοδιάγραμμα της διαδικασίας, το οποίο πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τον Δεκέμβριο, προτού καθοριστούν οι νέοι ρόλοι στο προεδρείο της Ευρωβουλής και στις επιτροπές. Ο μόνος κίνδυνος, στην πραγματικότητα, για το Κίνημα είναι να μην καταλήξει θετικά η προσπάθειά του να έχει, όπως προείπαμε, εκπροσώπηση στα ανώτατα όργανα της Ευρωβουλής και στις επιτροπές.

Το γεγονός πάντως είναι πως, έπειτα από την ανάδειξη του Κόντε σε αρχηγό του και τις αλλαγές που παρά τις διαφωνίες για τις αλλαγές στα θεσμικά όργανα, το καταστατικό και τα πρόσωπα και τη μακρά, από το 2019,  κυβερνητική εμπειρία-ιδίως μετά την περιπέτεια της καταστροφικής σύμπραξης με τη Λέγκα-το Κίνημα των 5 Αστέρων έχει βάλει πολύ νερό στο αντισυστημικό μεθυστικό κρασί τους. Κανείς δεν αμφισβητεί βέβαια πως ο κορμός της εκλογικής του βάσης προέρχεται από απογοητευμένους του PD. Ωστόσο, μήπως πίσω από αυτή την προσέγγιση υπάρχει μία απλή εκλογική σκοπιμότητα που αποβλέπει στην απαραίτητη προσέγγιση με απογοητευμένους, πλην όμως φιλοευρωπαϊστές, ψηφοφόρους, μία εκλογική ένεση που είναι άκρως απαραίτητη για την επιβίωσή του; Εξάλλου, αρκεί κανείς να δει για να πειστεί τα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις και τις εσωκομματικές περιπέτειες ή τις φυγόκεντρες τάσεις του Αλεσάντρο Ντε Μπατίστα.

Το βέβαιο είναι ότι οι εξελίξεις, τόσο για την εκλογή προέδρου, τις αποφάσεις για τις εκλογές και η πορεία της ακροβατούσας και επισφαλούς  κυβερνητικής συμμαχίας, θα δείξουν πολλά και λίαν συντόμως.