Το Γενικό Συνδικάτο Εργασίας της Τυνησίας (UGTT) ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι απορρίπτει οποιοδήποτε: «φορμαλιστικό διάλογο υπό όρους που περιθωριοποιεί τις ενεργές εθνικές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις».
Αυτό έγινε σε δήλωση της UGTT (η μεγαλύτερη εργατική οργάνωση στην Τυνησία) και δημοσιεύτηκε στην επίσημη σελίδα της στο Facebook.
Η δήλωση ζητούσε: «Συμφωνία για τους στόχους και το πλαίσιο του διαλόγου, πέραν από τα μέρη, τα θέματα, τις μορφές υλοποίησής του και την ατζέντα του πριν από την έκδοση οποιασδήποτε εντολής για τον σκοπό αυτό».
Η δήλωση ζητούσε επίσης ο διάλογος να είναι: «Πραγματικός, άμεσος και εκτενής χωρίς προκαθορισμένες αποφάσεις ή συστάσεις συμπερασμάτων που έχουν προετοιμαστεί εκ των προτέρων».
Η δήλωση έκρινε ότι παρά την «δέσμευση της UGTT για διάλογο, καθυστερεί την έκκληση για αυτόν και αρνείται να παράσχει μαθήματα και προειδοποιήσεις».
Την Πέμπτη, ο Πρόεδρος Καϊς Σαϊέντ ανακοίνωσε: «Το κείμενο (διάταγμα) σχετικά με το διάλογο θα εκδοθεί σύντομα, παρά το γεγονός ότι είναι ανεπιθύμητο (από κόμματα τα οποία δεν διευκρίνισε) και τον φόβο από έναν διάλογο που θα είναι αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος».
Τον περασμένο Ιανουάριο, ο Σαϊέντ ανακοίνωσε την έναρξη εθνικής διαβούλευσης μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας για την ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών στη διαδικασία της δημοκρατικής μετάβασης. Μετά τη διαβούλευση πρόκειται να ακολουθήσει δημοψήφισμα τον προσεχή Ιούλιο για τον καθορισμό του πολιτικού και εκλογικού συστήματος που έχει προγραμματιστεί για τον ερχόμενο Δεκέμβριο.
Από τις 25 Ιουλίου 2021, η Τυνησία έχει βιώσει μια σοβαρή πολιτική κρίση μετά από έκτακτα μέτρα που επέβαλε ο Σαϊέντ, συμπεριλαμβανομένης της διάλυσης του κοινοβουλίου, της κατάργησης του σώματος παρακολούθησης της συνταγματικότητας των νόμων, της έκδοσης νομοθεσίας με προεδρικά διατάγματα και της διάλυσης του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου.
Οι δυνάμεις της Τυνησίας θεωρούν αυτά τα μέτρα «πραξικόπημα κατά του συντάγματος», ενώ άλλες δυνάμεις τα θεωρούν ως «διόρθωση της πορείας της επανάστασης του 2011», η οποία ανέτρεψε την κυριαρχία του πρώην προέδρου Ζιν Ελ Αμπιντίν Μπεν Αλί (1987-2011).
Πηγή: Middle East Monitor
