Η δημαρχία της Βερόνας ρίχνει το γάντι στην αντικοινωνική τάση της νεοφασιστικής κυβέρνησης της Τζόρτζα Μελόνι, που με τον προϋπολογισμό της επιτείνει και επιδεινώνει τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό (σταδιακή κατάργηση του κοινωνικού επιδόματος, συνταξιοδοτικό, δημόσια υγεία κλπ).

Με μια συμβολική και συνάμα λειτουργική κίνηση, οι υπηρεσίες του κεντροαριστερού δημάρχου και πρώην διεθνή ποδοσφαιριστή της Ρόμα, Νταμιάνο Τομάζι άρχισαν να αφαιρούν από τα παγκάκια τα υποβραχιόνια, που η προηγούμενη δημοτική Αρχή, εκλεγμένη με τη Λέγκα, είχε τοποθετήσει προκειμένου να μην κοιμούνται οι άστεγοι.

Περίπου 500 παγκάκια σε δημόσιους χώρους θα «καθαρίσουν» από τα σιδερένια υποβραχιόνια που έχουν τοποθετηθεί στη μέση τους, εμποδίζοντας σε έναν κανονικού ύψους άνθρωπο να ξαπλώσει. Η παρέμβαση θα ξεκινήσει από την περιοχή του Ρωμαϊκού Θεάτρου και της Βερονέτας και θα επεκταθεί στη συνέχεια στην πλατεία Σαν Τζένο και σε άλλες περιοχές της πόλης.

Όπως δηλώνει ο υπεύθυνος αντιδήμαρχος Φεντερίκο Μπενίνι, «στόχος είναι να επαναφέρουμε στον κοινωνικό σκοπό τους τα παγκάκια». Παράλληλα εξήγγειλε ότι θα τοποθετηθούν στην πόλη οι λεγόμενοι «συμπεριληπτικοί πάγκοι», οι οποίοι θα έχουν ένα κομμένο τμήμα στη μέση τους, ώστε να μπορεί να δέχεται αναπηρικά καροτσάκια, διευκολύνοντας και τους συνοδούς τους.

Το μέτρο καταργεί το μέτρο σαφούς κοινωνικής διάκρισης του «Λεγκίστα» δημάρχου Φλάβιο Τόζι, τωρινού βουλευτή με τη Forza Italia, που απηχούσε το σύνολο της μισαλλόδοξης πολιτικής που ακολουθούσαν οι εκλεγμένοι με το κόμμα του. Ποιος δε θυμάται τα ρατσιστικά έργα κι ημέρες της «πασιονάριας» Αλεσάντρα Λοκατέλι, τωρινής υπουργού ΑμεΑ στην κυβέρνηση Μελόνι, η οποία κατεδίωκε άστεγους και μετανάστες στο Κόμο, ή του «σερίφη» του Τρεβίζο, Τζανκάρλο Τζεντιλίνι, ο οποίος αφαίρεσε όλα τα παγκάκια «γιατί τα χρειάζονται οι μετανάστες»;

Φυσικά, ο Τόζι, που όταν ελάμβανε το μέτρο δήλωνε πως «τα παγκάκια χρειάζονται για τους ηλικιωμένους, τις μητέρες και τα παιδιά τους και όχι για περιστασιακά κρεβάτια», σήμερα εκτοξεύει μύδρους ενάντια στην   αφαίρεση των υποβραχιονίων και τις «αγαθοεργές ψυχές της Αριστεράς», που υποκριτικά  «μιλάνε για ανθρωπισμό». Μάλιστα συνόδευε το κείμενο και με μία φωτογραφία από αντίστοιχα παγκάκια στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης. Για τον Τόζι, ανθρωπισμός είναι να δημιουργηθούν δομές, όπως είχε κάνει ο ίδιος, για όσους βρίσκονται σε ανέχεια κι όχι να τους αφήνουμε στον δρόμο.

Εκείνο που δεν αποσαφήνιζε στο μήνυμά του ο Τόζι ήταν πως οι δομές που παρείχαν φαγητό, ουσιαστικά καταργούσαν τη βοήθεια προς τους αστέγους και τους μετανάστες,  καθώς «απαγόρευε» σε οποιονδήποτε (φυσικό πρόσωπο ή οργάνωση) να προσφέρει φαγητό κλπ χωρίς την έγκριση του Δήμου. Ουσιαστικά επί Δημαρχίας του καταδιώχθηκε κάθε δομή που υπέθαλπε αστέγους ή ακόμη χειρότερα, μετανάστες.  

Θετική είναι η γνώμη της οργάνωσης Ronda della Carità, που από το 1995 δραστηριοποιείται για τη φροντίδα των αστέγων στην πόλη. Η οργάνωση υπογραμμίζει πως το μέτρο είναι πολύ θετικό, καθώς τα υποβραχιόνια απλώς ήταν μία προσπάθεια για να μετατοπισθούν οι άστεγοι από τα «σαλόνια» της τουριστικής Βερόνας στα προάστια. Επιπλέον, υπενθυμίζει η οργάνωση ότι ούτε οι κοιτώνες μπορούν πλέον να δώσουν λύση σε αυτό το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα. «Χρειάζονται έργα αυτοένταξης, όπου οι άνθρωποι βρίσκουν σπίτι και μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους, να ανακτούν τις οικογενειακές σχέσεις και τις ευκαιρίες εργασίας», τονίζει ο πρόεδρός της Αλμπέρτο Σπερότα. Ο ίδιος τόνισε πως υπάρχουν μεγάλες προσδοκίες από τη δημαρχία του Τομάζι «ακόμη κι εάν υπάρχουν λίγες θέσεις υποδοχής αυτή τη στιγμή. Καλέσαμε τον δήμαρχο και τους δημοτικούς συμβούλους να έρθουν μαζί μας το βράδυ, να δούμε πώς είναι η Βερόνα όταν ανάβουν οι φανοστάτες. Ας ελπίσουμε ότι αυτό μπορεί να συμβεί».

Η κατάσταση στη Βερόνα, όπως και σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ιταλίας, ιδίως για τους άστεγους μετανάστες , όπως τονίζουν οι σχετικές υπηρεσίες, είναι απελπιστική. Η πολιτική της Μελόνι για όλο και μεγαλύτερο αποκλεισμό των μεταναστών, όχι μόνο για την αποτροπή τους αλλά και για τον εξαναγκασμό τους, δημιουργεί μία ασφυκτική κατάσταση, που βοηθά εντούτοις τη μισαλλόδοξη ρητορεία της ακροδεξιάς Πρωθυπουργού να μαυλίσει την κοινή γνώμη.