Σε συνθήκες ακραίου καύσωνα, με το θερμόμετρο καρφωμένο στους 40 και άνω βαθμούς Κελσίου, οι πολίτες της Ισπανίας προσέρχονται σήμερα Κυριακή 23 Ιουλίου στις κάλπες για να αναδείξουν την επόμενη κυβέρνηση της χώρας τους.

Ο Σοσιαλιστής Πέδρο Σάντσεθ (PSOE), ο δεξιός Αλμπέρτο Νούνιεθ Φεϊχόο (PP), η αριστερή Γιολάνδα Ντίαθ (Sumar) και ο ακροδεξιός Σαντιάγο Αμπασκάλ (Vox) είναι οι τέσσερις διεκδικητές της ψήφου του ισπανικού λαού, ο οποίος καλό θα ήταν αυτό το καλοκαίρι να «προστατεύσει» τον εαυτό του από τον… ήλιο!

Πώς; Ψηφίζοντας και ίσως διαψεύδοντας τις δημοσκοπήσεις που προεξοφλούν τη νίκη του Λαϊκού Κόμματος (PP) και τη συγκατοίκησή του στη Μονκλόα (το ισπανικό Μαξίμου) με το Vox. Η ακροδεξιά στην Ισπανία δείχνει να επιστρέφει στην εξουσία για πρώτη φορά μετά τη δικτατορία του Φράνκο και την εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας.

Η προεκλογική εκστρατεία του Αλμπέρτο Νούνιεθ Φεϊχόο επιδίωξε μια «δολοφονία χαρακτήρα» του Πέδρο Σάντσεθ κυρίως λόγω της κοινοβουλευτικής υποστήριξης που του παρείχαν καταλανικά και βασκικά κόμματα υπέρ της ανεξαρτησίας, καθώς και των αριστερών Podemos. 

Η κυβέρνηση Σάντσεθ έχει ψηφίσει προοδευτικούς νόμους για την ευθανασία, τα δικαιώματα των τρανσέξουαλ ατόμων, τις αμβλώσεις και τα δικαιώματα των ζώων και προειδοποιεί ότι τα δικαιώματα αυτά θα μπορούσαν να αφαιρεθούν αν το Vox είναι μέρος της επόμενης κυβέρνησης.

Η εκλογική κατακρήμνιση των PSOE/Podemos στις Περιφερειακές εκλογές του Μαΐου οδήγησε τον Σάντσεθ στην προκήρυξη πρόωρων εκλογών εν μέσω θέρους και αυτό δεν έκατσε καλά με το εκλογικό σώμα. Η Ισπανία είναι διχασμένη σε δύο πόλους και πορεύεται με βάρκα… την ελπίδα!

Μάλιστα, μια ανεπίσημη δημοσκόπηση του Reuters σε περίπου 25 άτομα σε όλη τη χώρα είδε πολλούς με ελάχιστο ενθουσιασμό για οποιοδήποτε κόμμα και διχασμένους ανάμεσα σε αυτό που θεωρούσαν ως τη λιγότερο κακή επιλογή. Η αίσθηση αυτή ενισχύθηκε από δημοσκοπήσεις που ανέφεραν ότι περίπου το 12,5% των ανθρώπων που σκοπεύουν να ψηφίσουν ήταν ακόμη αναποφάσιστοι, την εβδομάδα πριν από τη διενέργεια των βουλευτικών εκλογών.

Οι Ισπανοί «τείνουν να ψηφίζουν για να αποφύγουν κάτι, παρά για να υποστηρίξουν κάτι», σύμφωνα με την καθηγήτρια Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Σαραγόσα, Κριστίνα Μόνγε… Σας θυμίζει κάποιους;

Η Ισπανία ολισθαίνει όλο και περισσότερο σε μία ακροδεξιά πολιτική και προς ώρας τίποτε δεν μοιάζει να σταματά την «Αντιμεταρρύθμιση», που θα γυρίσει τη χώρα πολλές δεκαετίες πίσω και πιθανά θα αποτελέσει εφαλτήριο και για την ίδια την οπισθοδρόμηση της Ευρώπης, γράφει ο Γιώργης-Βύρων Δάβος στο Κοσμοδρόμιο.