Ας ξεκινήσουμε με κάτι βασικό: Στη Λωρίδα της Γάζας ΔΕΝ γίνεται πόλεμος. Διαπράττεται καθαρή σφαγή και γενοκτονία, όπου 2,3 εκατομμύρια άνθρωποι είναι στο στόχαστρο της πολεμικής μηχανής του Ισραήλ και των ΗΠΑ (και των συμμάχων τους) ανά πάσα στιγμή.
Από το βράδυ της 27ης Οκτωβρίου 2023, οπότε το Ισραήλ προχώρησε σε διαρκές σφυροκόπημα του παλαιστινιακού θύλακα από αέρα, στεριά και θάλασσα, αυτό κατέστη σαφές σε όλους. Ακόμη και στους πιο φανατικούς που πιπιλίζουν το «επιχείρημα» του… «δικαιώματος του Ισραήλ στην αυτοάμυνα».
Για ποια «αυτοάμυνα» μιλούν αυτοί που εγκλώβισαν 2,3 εκατομμύρια Παλαιστίνιους σε μία λωρίδα γης επιβάλλοντάς του ασφυκτικό εμπάργκο εδώ και 16 χρόνια;
Πώς μπορούν να επικαλούνται την «αυτοάμυνα» ενώ έχουν καταπατήσει, με κάθε τρόπο, ακόμη και αυτές τις «ειρηνευτικές» συμφωνίες του Όσλο που υπογράφηκαν πριν 30 χρόνια, επιδεινώνοντας και στο άλλο κομμάτι της Παλαιστίνης, τη Δυτική Όχθη, την αρπαγή παλαιστινιακής γης μέσω συνεχών εποικισμών και τρομοκρατικών εισβολών;
Πώς μπορούν να επικαλούνται το δικαίωμα στην «αυτοάμυνα» όταν ένα μέρος του ισχυρού πολιτικο-στρατιωτιωκού συμπλέγματος στο Ισραήλ έχει σαμποτάρει και σταματήσει, εδώ και 10 χρόνια, κάθε ουσιαστική άμεση ειρηνευτική διαπραγμάτευση με ηγετικά στελέχη της Παλαιστινιακής Αρχής, την οποία υποτίθεται πως αναγνωρίζουν;
Σήμερα, κανείς στη Λωρίδα της Γάζας δεν είναι ασφαλής. Κανείς δεν απολαμβάνει κανένα απολύτως ανθρώπινο δικαίωμα. Ούτε καν το πιο απλό που αφορά την πιο βασική επιβίωση.
Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν μείνει εδώ και μέρες δίχως καν πρόσβαση σε λίγο καθαρό νερό, φαγητό ή φάρμακα, δίχως στέγη, δίχως στοιχειώδες καταφύγιο. Όμως τώρα δεν μιλάμε μόνο γι’ αυτό!
Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν, τώρα, ούτε καν μία στάλα γης να πατήσουν δίχως να γίνουν στόχος της επόμενης βόμβας από τα ισραηλινά αεροπλάνα, πλοία και άρματα μάχης που επιχειρούν το τελευταίο διάστημα, υπό την «μπαγκέτα» του μακελάρη της Φαλούτζας και της Μοσούλης του Ιράκ, του Αμερικανού στρατηγού James Glynn που έχει διοριστεί ανώτατος στρατιωτικός σύμβουλος του Πενταγώνου για το μακελειό που διαπράττει το Ισραήλ καθημερινά και ατιμώρητα από τις 7/10 στη Γάζα.
Δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία…
Ωστόσο, οι σημερινές θηριωδίες των Ισραήλ και ΗΠΑ στη Λωρίδα της Γάζας δεν ήρθαν έτσι «ξαφνικά» ούτε ως «άμεσο αντανακλαστικό» στις πρωτοφανείς επιθέσεις της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023. Το μόνο που περίμεναν ορισμένα πολιτικά και στρατιωτικά επιτελεία στο Ισραήλ για να ξεδιπλωθούν μπροστά στα μάτια μας αυτές οι ανελέητες σφαγές και καταστροφές ήταν μία «καλή αφορμή»: Μία επίθεση όπως αυτή της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου που ήταν θέμα χρόνου να γίνει ως συσσωρευμένο αποτέλεσμα σφοδρής πίεσης, που ασκείται στην περιοχή μεταξύ άλλων μέσω του ασφυκτικού 16ετούς εμπάργκο, των τακτικών «εκκαθαριστικών» φονικών πολυήμερων ή ολιγοήμερων αεροπορικών επιδρομών.
Το άνευ προηγουμένου λουτρό αίματος που διαδραματίζεται σήμερα στη Λωρίδα της Γάζας δεν είναι με άλλα λόγια «γνήσιο τέκνο της οργής του Ισραήλ» ως απάντηση για τις πολύνεκρες επιθέσεις-ράπισμα και απαγωγές εκατοντάδων στρατιωτικών και αμάχων που δέχθηκε στις 7 Οκτώβρη. Είναι μέρος πολυετών σχεδιασμών που κλιμακώθηκαν μετά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου 2023 ενώ εξυφαίνονται εδώ και πολλά χρόνια. Εδώ και δεκαετίες…
Τα σχέδια διωγμού των Παλαιστινίων Γαζιωτών
Στην αρχή της βδομάδας, οι πολυετείς σχεδιασμοί διωγμού και αναγκαστικής (πλην ακούσιας) «εξορίας» των Παλαιστινίων Γαζιωτών από τον παλαιστινιακό θύλακα στην αιγυπτιακή Χερσόνησο του Σινά επανήλθαν στο προσκήνιο με αφορμή δύο δημοσιεύματα, αποδεικνύοντας πως εξυφαίνονται σε βάθος χρόνου από ισχυρά πολιτικά και στρατιωτικά επιτελεία στο Ισραήλ.
Το ένα ήταν ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκε στις 24 Οκτωβρίου στην ισραηλινή εφημερίδα Calcalist (calcalist.co.il) και αφορούσε τη δημοσιοποίηση ως τότε απόρρητου εγγράφου που αν και δεν ήταν επισήμως «υπηρεσιακό» έφερε το λογότυπο του ισραηλινού υπουργείου Πληροφοριών και της υπουργού, Γκίλα Γάμλιελ, αναφορικά με την μεθόδευση της βίαιης «μετεγκατάστασης» εκτοπισμένων Παλαιστινίων προς την αιγυπτιακή Χερσόνησο του Σινά, μετά το τέλος του «πολέμου» στη Γάζα. Στόχος του σχεδίου, που προτείνεται να εφαρμοστεί σε τρία στάδια είναι η μετατροπή του θύλακα (ή μέρος αυτού) σε μία «ζώνη ασφαλείας» ουδέτερης ή «νεκρής» ζώνης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την τύχη μελλοντικής εκμετάλλευσης των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της παλαιστινιακής ΑΟΖ ανοικτά της Γάζας.
Όπως επισημαίνει η εφημερίδα, το έγγραφο φέρει το λογότυπο του Υπουργείου Πληροφοριών και χρησιμοποιείται για εσωτερικές συζητήσεις μεταξύ των κυβερνητικών υπουργείων. Δεν σημαίνει πως θα εφαρμοστεί ως έχει ωστόσο φαίνεται πως ήρθε στο φως πιθανώς από μια ομάδα ατόμων που δραστηριοποιείται γύρω από το εγχείρημα δημιουργίας ενός «Στρατηγείου Εποικισμού – Λωρίδα της Γάζας…
Όπως και να έχει, οι δημοσιογράφοι της ισραηλινής εφημερίδας εκτιμούν πως το σχέδιο είναι «άμεση συνέχεια της ακραίας πολιτικής που προωθεί η κυβέρνηση από τότε που ιδρύθηκε».
Εξορία σε τρία στάδια με πιθανή εμπλοκή και της Ελλάδας
Το σχέδιο εξετάζει την προώθηση και εφαρμογή του σε τρία στάδια, και αφορά την «επόμενη μέρα», μετά το τέλος των σημερινών επιχειρήσεων. Υποστηρίζει πως ηεναλλακτική «μετεγκατάσης» (σ.σ. δηλαδή διωγμού και εξορίας) των Γαζιωτών στην Χερσόνησο Σινά της Αιγύπτου «θα αποφέρει θετικά και μακροπρόθεσμα στρατηγικά αποτελέσματα». Τα τρία στάδια αφορούν:
- Την ίδρυση πόλεων σκηνών στο Σινά νοτιοδυτικά της Λωρίδας της Γάζας.
- Τη δημιουργία ενός ανθρωπιστικού διαδρόμου για τη βοήθεια των κατοίκων και τέλος την κατασκευή πόλεων στο βόρειο Σινά. (σ.σ. Αντιλαμβάνεστε τώρα γιατί στην Ε.Ε. μιλούν ορισμένοι για «ανθρωπιστικούς διαδρόμους»…).
- Τη δημιουργία ζώνης πλάτους πολλών χιλιομέτρων εντός της Αιγύπτου νότια των συνόρων με το Ισραήλ, ώστε οι διωγμένοι κάτοικοι να μην μπορούν να επιστρέψουν.
Η πρόταση του υπουργείου Πληροφοριών συνιστά τη δημιουργία συνεργασίας με όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες, ώστε να μπορέσουν να δεχτούν τους Παλαιστίνιους που έχουν εκτοπιστεί από τη Γάζα και να τους παρέχουν καλάθια απορρόφησης. Μεταξύ άλλων αναφέρονται ο Καναδάς, οι ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ελλάδα και η Ισπανία και οι χώρες της Βόρειας Αφρικής.
Οι συντάκτες του σχεδίου αυτού θεωρούν πως υπάρχουν «ώριμες» συνθήκες για την εφαρμογή του αφού η δυσαρέσκεια και οι κακουχίες των αμάχων της Γάζας εδώ και 16 χρόνια, κάνουν πολλούς κατοίκους της περιοχής να ζητήσουν να μεταναστεύσουν.
Το ίδιο το ρεπορτάζ της ισραηλινής εφημερίδας ολοκληρώνεται με τον ακόλουθο χαρακτηριστικό επίλογο: «Η ανάλυση στο έγγραφο βασίζεται σε υποθέσεις που οδήγησαν το Ισραήλ από την αρχή να συμβιβαστεί με το μοντέλο της διάσπασης της παλαιστινιακής ηγεσίας μεταξύ της Χαμάς στη Γάζα και της Παλαιστινιακής Αρχής στη Δυτική Όχθη και συνεχίζει την πολιτική απονομιμοποίησης της Παλαιστινιακής Αρχής ως νόμιμου εταίρος».
Η οργή και η «καυτή πατάτα» του Προέδρου Σίσι
Βεβαίως, ο Αιγύπτιος πρόεδρος Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι αλλά και ο Ιορδανός βασιλιάς Αμπντάλα Β’ φαίνεται να γνωρίζουν καλά και σε βάθος αυτούς ή παρόμοιους σχεδιασμούς μέρους του ισραηλινού πολιτικο-στρατιωτικού κατεστημένου. Η απόφασή του να διοργανώσει αστραπιαία τη «Σύνοδο του Καΐρου για την Ειρήνη» στις 21 Οκτωβρίου 2023 δεν είχε ως κίνητρο την παραγωγή συγκεκριμένου ή άμεσου «ειρηνευτικού αποτελέσματος» αλλά την καταγραφή των θέσεων όλων των «παιχτών» της ευρύτερης περιφέρειας (Αράβων, Ευρωπαίων, Τούρκων κ.α.) σε σχέση με την «επόμενη μέρα».
Είχε δε νωρίτερα, στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Γερμανό Καγκελάριο Όλαφ Σολτς, στο Κάιρο, κατά τη συνάντησή τους στις 17 Οκτωβρίου, απορρίψει κατηγορηματικά σχέδια σαν και αυτά και αυτό που δημοσιοποίησε η ισραηλινή εφημερίδα Calcalist αναφορικά με το διωγμό και εξορία των κατοίκων της Γάζας στη χώρα του, προειδοποιώντας πως αυτό θα διακυβεύσει όχι μόνο τις σχέσεις Αιγύπτου-Ισραήλ αλλά και τη σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής… Είχε επίσης προειδοποιήσει πως ένα τέτοιο εγχείρημα θα οδηγούσε, στη συνέχεια, στο μαζικό διωγμό και των Παλαιστινίων της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης προς τη μεριά της Ιορδανίας, (με ενδεχομένως «τεκτονικές» επιπτώσεις και για τη σταθερότητα αυτής της χώρας που ταλανίζεται εδώ και χρόνια, όπως και η Αίγυπτος, από σοβαρή οικονομική κρίση).
Το σχέδιο του Ινστιτούτου Misgav
Οι αυστηροί τόνοι και προειδοποιήσεις του Αιγύπτιου Προέδρου είχαν όμως, εκείνη ειδικά τη μέρα, της 17ης Οκτώβρη και μία άλλη αφορμή:
Τη δημοσιοποίηση ενός άλλου σχεδίου που μελετούσε… από την οικονομική άποψη την εξορία των Παλαιστινίων Γαζιωτών στη Χερσόνησο του Σινά και το οποίο δημοσιοποιήθηκε στις 17 Οκτωβρίου από το ισραηλινό ινστιτούτο «Misgav Institute for National Security & Zionist Strategy» του Ισραηλινού πρώην συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας προηγούμενης κυβέρνησης του πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου, του Meir Ben Shabbat που θεωρείται από τους αρχιτέκτονες των «Συμφωνιών του Αβραάμ» που προώθησε η κυβέρνηση του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, επιτρέποντας την εξομάλυνση των σχέσεων του Ισραήλ με αραβικές χώρες όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν, το Μαρόκο και εν συνεχεία του Σουδάν (με μετέπειτα πισωγυρίσματα).
Θα πρέπει εδώ να επισημάνουμε πως μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός πως η Χαμάς επέλεξε να εξαπολύσει την επίθεσή της σε περίοδο σφοδρών, εντατικών παρασκηνιακών διαπραγματεύσεων ανάμεσα σε ΗΠΑ, Ισραήλ και Σαουδική Αραβία με στόχο μία νέα «Συμφωνία του Αβραάμ» που θα έβαζε «ταφόπλακα» στην ίδρυση μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους με κάποια (υποτίθεται) «σημαντικά» ανταλλάγματα για τους Παλαιστίνιους της Δυτικής Όχθης (αλλά όχι απαραίτητα και της Λωρίδας της Γάζας).
Σε κάθε περίπτωση η έκθεση του Ινστιτούτου που δημοσιοποιήθηκε εκείνη τη μέρα έκανε διεθνώς σάλο καθώς παρουσίασε το διωγμό των Παλαιστινίων της Γάζας σαν «λύση» στο «πρόβλημα» και σαν «μοναδική και σπάνια ευκαιρία» για «απομάκρυνση» των Παλαιστινίων του θύλακα «σε συντονισμό με την αιγυπτιακή κυβέρνηση» και την παροχή σε αυτή ισχυρότατων και πολύ ελκυστικών οικονομικών ανταλλαγμάτων… Ο σάλος που προκάλεσε ήταν τέτοιος που η ιστοσελίδα του ινστιτούτου έκλεισε προσωρινά (και παραμένει σε αναστολή λειτουργίας ως σήμερα, 28 Οκτωβρίου 2023), μέχρι νεοτέρας).
Ωστόσο, το Κοσμοδρόμιο είχε φροντίσει εγκαίρως να κρατήσει αρχείο με την σύνοψη της πρότασης του που συνέταξε ο Amir Weitmann, και γι’ αυτό η γράφουσα είναι σε θέση να παρουσιάσει ορισμένες «ζουμερές» πληροφορίες για το «βιώσιμο και οικονομικά εφικτό σχέδιό» του, που όπως αναφέρει «ευθυγραμμίζεται καλά με τα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα του κράτους του Ισραήλ, της Αιγύπτου, των ΗΠΑ και της Σαουδικής Αραβίας».
Ο Αμίρ Ουάτιμαν παρουσιάζει την πρότασή του σαν «άμεσο, ρεαλιστικό και βιώσιμο σχέδιο ανθρωπιστικής επανεγκατάστασης και αποκατάστασης ολόκληρου του αραβικού πληθυσμού στη Λωρίδα της Γάζας».
Έχοντας μελετήσει μέρος των κατασκευαστικών οικιστικών υποδομών στη Χερσόνησο του Σινά, εκτιμά πως (ήδη από το 2017) υπάρχουν σχέδια για περίπου 10 εκατομμύρια κενές κατοικίες στην περιοχή, από τις οποίες περίπου οι μισές είναι κατασκευασμένες και οι άλλες μισές είναι υπό ανέγερση.
Επισημαίνει πως υπάρχει διαθέσιμος ένας μεγάλος αριθμός διαμερισμάτων που αρκεί για να στεγάζει «περίπου 6 εκατομμύρια» ανθρώπους αλλά επειδή το «μεγαλύτερο μέρος του τοπικού πληθυσμού δεν μπορεί να αγοράσει τα διαμερίσματα παρά την πολύ χαμηλή τιμή τους» (σ.σ. που το εκτιμά σε 150 ως 300 δολάρια το τετραγωνικό μέτρο) παραμένει διαθέσιμο…για να κατοικηθεί «από όλο τον πληθυσμό της Λωρίδας της Γάζας».
Αναφέρει χαρακτηριστικά πως το μέσο κόστος ενός τριαριού επιφάνειας 95 τ.μ. για μία μέση εξαμελή οικογένεια Παλαιστινίων της Γάζας είναι περίπου 19.000 δολάρια. Προτείνει κάλυψη όλου του κόστους, που το εκτιμά σε 5 ως 8 δις δολάρια, από το Ισραήλ προς την Αίγυπτο τονίζοντας πως το ποσό αυτό είναι μόλις το 1 με 1,5% του ισραηλινού ΑΕΠ «και μπορεί εύκολα να χρηματοδοτηθεί από το κράτος του Ισραήλ, ακόμη και χωρίς καμία διεθνή βοήθεια».
Το παρουσιάζει σαν «ένεση άμεσης τόνωσης» στην αιγυπτιακή οικονομία «που θα προσφέρει τεράστιο και άμεσο όφελος στο καθεστώς του αλ Σίσι». Επαναλαμβάνει πολλές φορές πως «αυτά τα χρηματικά ποσά, σε σχέση με την ισραηλινή οικονομία, είναι ελάχιστα» σε σχέση με την αναλογία κόστους-οφέλους. Αναφέρει χαρακτηριστικά:
Πρόκειται για επένδυση μερικών δισεκατομμυρίων δολαρίων (ακόμα και αν ανέρχονται σε 20 ή 30 δις. δολάρια) που αρκεί για να λυθεί το δύσκολο ζήτημα. Είναι μια καινοτόμος, φθηνή και βιώσιμη λύση. Σε αυτό το πλαίσιο, καλό είναι να θυμόμαστε ότι το ισραηλινό κράτος ξόδεψε σε λιγότερο από ένα χρόνο περίπου 200 δισεκατομμύρια Σέκελ για την αντιμετώπιση της επιδημίας του κορωνοϊού. Δεν υπάρχει λόγος να υποθέσουμε ότι δεν μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά μια άμεση πληρωμή 20-30 δις. δολαρίων…
Αυτά τα σχέδια μας λένε πολλά όχι μόνον για τους μακροχρόνιους σχεδιασμούς Ισραήλ (και σε ένα μεγάλο βαθμό και των ΗΠΑ) για την τύχη των κατοίκων της Γάζας και γενικότερα του παλαιστινιακού λαού.
Το γεγονός πως δεν έχουν πετύχει εδώ και δεκαετίες κάτι λέει.
Από την άλλη, είναι βέβαιο πως στην παρούσα πολύ ρευστή και επικίνδυνη γεωπολιτική συγκυρία κάποιο ασκούν σοβαρές πιέσεις για την προώθησή τους. Ωστόσο, πολλά μπορεί να βγουν «εκτός λογαριασμού», σχεδίου και να ανατρέψουν κάθε σχεδιασμό «κόστους-οφέλους».
Παρά τη γενοκτονία που συντελείται σήμερα στη Γάζα με τη συνενοχή των κυβερνήσεων ΗΠΑ, πολλών χωρών της Ε.Ε., και άλλων συμμάχων τους, η «επόμενη μέρα» για τον παλαιστινιακό λαό, αφού θάψει, θρηνήσει τους πολλούς νεκρούς του δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε ένα σχεδόν αναπόφευκτο αποτέλεσμα: Τη δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους. Αυτού που προσπαθούν να εκμηδενίσουν οι «συμφωνίες του Αβραάμ» και οι σημερινοί καταστροφικοί βομβαρδισμοί. Υπάρχει βεβαίως σε όλα αυτά μία πολύ βασική προϋπόθεση: Να μην οδηγηθούμε σε μία ολέθρια περιφερειακή και διεθνή πολεμική αναμέτρηση ασύλληπτων επιπτώσεων…
