Σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ, η κυβέρνηση των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν φυλακίζει τις γυναίκες, που επιζούν από την κακοποίηση και ισχυρίζεται ότι είναι για την προστασία τους. Ο ΟΗΕ τόνισε, ότι η πρακτική αυτή βλάπτει τους επιζώντες ψυχικά και σωματικά.
Επίσης η έκθεση γράφει, ότι δεν υπάρχουν πλέον καταφύγια γυναικών που χρηματοδοτούνται από το κράτος, καθώς η κυβέρνηση των Ταλιμπάν δεν βλέπει την ανάγκη για τέτοια κέντρα. Η καταπίεση των δικαιωμάτων των γυναικών από τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν είναι μια από τις πιο σκληρές στον κόσμο.
Η Αποστολή Βοήθειας των Ηνωμένων Εθνών στο Αφγανιστάν (UNAMA) δήλωσε, ότι η βία με βάση το φύλο κατά γυναικών και κοριτσιών στο Αφγανιστάν ήταν γνωστό πρόβλημα ακόμη και πριν οι Ταλιμπάν καταλάβουν το Αφγανιστάν. Όμως από τότε, τέτοια περιστατικά έχουν γίνει ακόμη πιο συνηθισμένα, δεδομένων των επιπτώσεων των οικονομικών, χρηματοπιστωτικών και ανθρωπιστικών κρίσεων, που έχουν πλήξει τη χώρα. Οι γυναίκες περιορίζονται, επίσης, ολοένα και περισσότερο στα σπίτια τους, γεγονός που ενισχύει την ευαλωτότητά τους στην ενδοοικογενειακή βία και τη βία από τους συντρόφους.
Πριν αναλάβουν την εξουσία οι Ταλιμπάν το 2021, υπήρχαν 23 κέντρα ή καταφύγια προστασίας γυναικών στο Αφγανιστάν, σύμφωνα με την UNAMA, αλλά έκτοτε εξαφανίστηκαν.
Αξιωματούχοι των Ταλιμπάν είπαν στην UNAMA, ότι δεν υπάρχει ανάγκη για τα καταφύγια, καθώς οι γυναίκες πρέπει να είναι με τους συζύγους τους ή τα αρσενικά μέλη της οικογένειάς τους. Κάποιος επίσης τόνισε, ότι τέτοια καταφύγια είναι «μια δυτική ιδέα».
Σε περιπτώσεις, όπου δεν έχει άρρενες συγγενείς η γυναίκα θα οδηγείται στη φυλακή «για την προστασία της». Αυτό είναι παρόμοιο με το πώς στεγάζονται ορισμένοι τοξικομανείς και άστεγοι στην πρωτεύουσα Καμπούλ, σημείωσε η UNAMA.
Ωστόσο η UNAMA υπογράμμισε ότι αυτό «ισοδυναμεί με αυθαίρετη στέρηση της ελευθερίας».
«Ο εγκλεισμός γυναικών που βρίσκονται ήδη σε ευάλωτη κατάσταση σε ένα τιμωρητικό περιβάλλον θα είχε επίσης πιθανό αρνητικό αντίκτυπο στην ψυχική και σωματική τους υγεία, αφού πρόκειται σε μια εκ νέου θυματοποίηση και θα τις έθετε σε κίνδυνο διακρίσεων και στιγματισμού μετά την αποφυλάκισή τους».
Η UNAMA σημείωσε επίσης, ότι για μια περίοδο ενός έτους από τις 15 Αυγούστου 2021, η διαχείριση των καταγγελιών για βία λόγω φύλου από τη διοίκηση των Ταλιμπάν ήταν «ασαφής και ασυνεπής». Για παράδειγμα, δεν υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ ποινικών και αστικών καταγγελιών, γεγονός που δεν εξασφαλίζει αποτελεσματική νομική προστασία για τις γυναίκες και τα κορίτσια. Οι καταγγελίες διεκπεραιώνονται κυρίως από άνδρες και η UNAMA σημείωσε, ότι η απουσία γυναικείου προσωπικού «αποθαρρύνει και εμποδίζει τις επιζούσες να υποβάλουν καταγγελίες».
Οι επιζούσες δεν έχουν πλέον εγγυημένη αποκατάσταση για τα παράπονά τους, συμπεριλαμβανομένων και της αποζημίωσης. Σύμφωνα με πληροφορίες, φοβούνται περισσότερο την κυβέρνηση των Ταλιμπάν και τις αυθαίρετες ενέργειές τους και ως εκ τούτου επιλέγουν να μην αναζητήσουν επίσημη δικαιοσύνη, δήλωσε η UNAMA. Ενώ έγιναν προσπάθειες για την προώθηση των δικαιωμάτων των γυναικών μεταξύ 2001 και 2021 – συμπεριλαμβανομένων των νομοθετικών και πολιτικών μεταρρυθμίσεων – αυτές έχουν «εξαφανιστεί».
Από την ανάκτηση της εξουσίας το 2021, η κυβέρνηση των Ταλιμπάν αθέτησε τις προηγούμενες υποσχέσεις τους, να δώσουν δηλαδή στις γυναίκες το δικαίωμα να εργάζονται και να σπουδάζουν. Τα κορίτσια στο Αφγανιστάν επιτρέπεται να φοιτούν μόνο στο δημοτικό σχολείο. Σε έφηβες και γυναίκες έχει επίσης απαγορευτεί η είσοδος στις σχολικές και πανεπιστημιακές τάξεις.
Δεν επιτρέπονται να πηγαίνουν σε πάρκα, γυμναστήρια και πισίνες. Τα σαλόνια αισθητικής έχουν κλείσει, ενώ οι γυναίκες πρέπει να ντύνονται με τρόπο που να αποκαλύπτει μόνο τα μάτια τους. Πρέπει να συνοδεύονται από έναν άνδρα συγγενή εάν διανύουν περισσότερα από 72 χιλιόμετρα.
