Ας λύσει τα ζέοντα του οίκου μας κι ας αφήσει τα «μίλια». Ούτε της ώρας είναι, η αντιγραφή της πολιτικής Ερντογάν -στροφή της κοινής γνώμης σε «πατριωτισμούς»- που οδηγεί απαραίτητα σε ψήφους. «Λαγός τη φτέρη έτριβε»…
Σε μία συνέντευξή του στην ΕΡΑ είχε πει: Ο Θεοδωράκης, ο Μαρκόπουλος, ο Λοΐζος και οι περισσότεροι συνάδελφοί του έγραφαν τραγούδια επαναστατικά και καλά έκαναν, αλλά αυτός είχε την ανάγκη να γράψει τραγούδια για την εποχή, που η Επανάσταση θα έχει επικρατήσει!
… Καλό είναι οι ΗΠΑ, να σταματήσουν τις «συστάσεις»… ο Άσαντ, σαν οφθαλμίατρος που είναι, της «έχει βάλει τα γυαλιά» σε πολλές περιπτώσεις, ως τώρα.
Η «δημοκρατία» τους και τα «φιλάνθρωπα» αισθήματά τους, διαταράσσονται μόνο όταν έχουν να κάνουν με τον Πούτιν.
Αφού ήταν «ακούσια παράλειψη» οι αναθέσεις έργων από το ελληνικό Δημόσιο, τότε «εκουσίως» να επιστρέψει και τα χρήματα που πήρε από τις αναθέσεις, εκμεταλλευόμενος τη θέση που κατείχε, μέχρι την παραίτησή του.
Αυτή την προσπάθεια, η Δύση αν και προσπάθησε εκ γενετής να την σαμποτάρει και τελικά τα κατάφερε, ακόμα -αν κρίνουμε από την τωρινή της στάση- να τη «συγχωρήσει». Κι αυτό, γιατί υπέστη από την πρώην ΕΣΣΔ, αιφνιδιασμούς, αμφισβήτηση του μονοπωλίου της και το κυριότερο λόγω της αποτροπής εν τη παρουσία της ΕΣΣΔ, δεν μπόρεσε για 100 χρόνια, να κάνει, αυτό που συμβαίνει τώρα: να κάνει ό,τι της καπνίσει.
Κι επειδή, η αμφισβήτηση προέρχεται πάλι από εκεί, για αυτό και το μένος, η αδιάλειπτη στρατιωτική βοήθεια και η μηδενική προσπάθεια για ειρήνη στην περιοχή. Κάποιος να τους πει, πως οι αρκούδες δεν είναι είδος προς εξαφάνιση. Ιστορικά, το έχουν αποδείξει. Ρωτήστε τον Αδόλφο, ρωτήστε σε λίγο και την Ούρσουλα, που τρίζει το -αμφισβητούμενο πλέον- «οικοδόμημά» της.
Λαός που δεν μαθαίνει από τα λάθη του, είναι καταδικασμένος να τα ξανακάνει. Και τα λάθη, έχουν συνέπειες… κρίμα, τόσο έξυπνος και εργατικός λαός, πάνω στις στροφές της ιστορίας, διαχρονικά, να κάνει λάθος επιλογές σε «συμμάχους».
Και τι με αυτό; Με αυτά τρίβετε τα χέρια σας από χαρά και δικαιολογείτε την ύπαρξή σας. Γύπες και κοράκια, που τρέφεστε με λείψανα.
Μας λείπουν τέτοιοι άνθρωποι: είτε γιατί μετά «σπάει το καλούπι» και δεν υπάρχει διάδοχη κατάσταση, είτε γιατί η έλλειψή τους και το κενό που αφήνουν πίσω τους, αναπληρώνεται με πολύ λάθος πρότυπα -τραπ, μαπ και τα παρελκόμενα- που πόρρω απέχουν από τα «ανθρώπινα».
Κάτι τέτοιες μουσικές, όταν τις ακούμε, μας είναι αδιανόητο πως τις έγραψαν κοινοί άνθρωποι. Και δεν ήταν κοινοί άνθρωποι. Και κρίμα που μιλάμε σε παρατατικό.
